Larissa była przerażona tym, co przed chwilą ujrzała. Może i nigdy nie dogadywała się ze swoim sąsiadem, a on sam korzystał z każdej możliwej okazji byle tylko uprzykrzyć jej życie, jednak nigdy nie życzyła mu śmierci. Co się stało? Kto albo co to zrobił? Te pytania zadała sobie dopiero po czasie, kiedy stała już nad martwym ciałem chłopaka. Nie wyglądało to jak morderstwo. Nie było krwi, nie było ran. Dziewczyna dokładnie obejrzała zwłoki nie dotykając ich. Nie wiedziała, co mogło się stać. Wstała więc, otrzepując sukienkę z ziemi i udała się w głąb wioski po pomoc. Obojętnie kto miałby jej udzielić. Miała jednak nadzieję, że będzie to tutejsza uzdrowicielka. Najpierw jednak zabrała z domu łuk i kołczan ze strzałami. Tak na wszelki wypadek.

Co się natomiast działo wcześniej? Jak każdego ranka wstała, zaścieliła łóżko i rozpaliła ogień by nieco ogrzać swoją chatę. Spokojnie zaczęła przygotowywać śniadanie, myśląc o bracie. Minęły całe trzy lata odkąd została tutaj sama. Od tego czasu musiała sobie radzić. Robiła co mogła by utrzymać siebie i ten dom, podczas gdy on nie wysyłał żadnych wiadomości. Nie wiedziała, czy żyje czy też nie. Nie wiedziała nawet czy udało mu się wstąpić do królewskiej armii. Tak bardzo tęskniła. Czuła sie osamotniona. Nie miała w wiosce nikogo bliskiego poza swoją przyjaciółką. Kiedy o niej pomyślała, pogładziła bransoletkę z muszelek którą miała na ręku. Najchętniej rzuciłaby to wszystko i również wyruszyła w świat, w poszukiwaniu lepszego życia i odnalazłaby brata. Póki co nie nadarzała się jednak ku temu żadna okazja.

Teraz jednak sprawy nabrały nieoczekiwanego obrotu. Kto wie, dokąd też zaistniałe wydarzenia ją zaprowadzą...