| Siedzieli razem w małym pomieszczeniu, w którym robiło się coraz duszniej co coraz smętniej, a piach szlifował boki konstrukcji. Wiedzieli o tym. Słyszeli delikatny szum w niemal każdym miejscu. Nagle z zadumy wyrwał ich grzmot! Podbiegli wszyscy do okna, by upewnić się czy nie nadchodzi jakiś wróg, ale go nie zobaczyli. Piach zasłaniał wszystko. Po chwili usłyszeli kolejny grzmot i zobaczyli jasny pasek gdzieś w oddali. To wyładowanie? Słyszeli o piorunach piaskowych, ale nigdy ich nie widzieli, w sumie niewielu ludzi je widziało, nawet przed 2020. Kolejne wyładowania następowały jeden po drugim mieniąc się wszystkimi kolorami. Każdy był inny i nie tylko ze względu na kształt. Każdy miał również inny kolor. Z czasem zaczęli wyczuwać mrowienie na całym ciele. Każdy kawałek budynku, każdy okruszek piasku, nawet oni byli naładowani niewielkim ładunkiem. Oni nieznacznie, szybko go wytracając, ale wszystko dookoła miało go cały czas. |