Kerm

Czy to, że stary sierżant go nie pamiętał, było dobrym objawem, czy złym, tego Lennart nie wiedział. Najwyraźniej nie podpadł na tyle, by negatywnie zapisać się w pamięci byłego dowódcy. Z drugiej strony, Lennart nikomu nie podpadł podczas niezbyt długiego okresu swej wojskowej służby.
- U pana barona, Karla von Trescov - wyjaśnił - zanim jego spadkobierca nie rozwiązał większości oddziałów.
Nie miał pojęcia, czy sierżant został tam dłużej, czy nie. Prawdę mówiąc nic go to nie obchodziło, chociaż sierżant nie należał do najgorszych i najgłupszych. Lennart wziął odprawę i nawet się nie obejrzał za siebie, gdy odchodził.
- To mają być heretycy? - zdumiał się, gdy poznał powód, dla którego chłopi zostali uwięzieni. - Nie wyglądają na takich. A tego tam pamiętam. Byliśmy na totalnym zadupiu, w małej wiosce, gdy napadła nas banda goblinów, orków i innych stworów Chaosu. Razem z nami bronił wioski i dzielnie stawał.