Wątek: Londyn 2005
Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 20-06-2007, 13:28   #317
Kmil
 
Reputacja: 1 Kmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetnyKmil jest po prostu świetny
Feliks spokojnie usiadł w fotelu i zaraz powiedział:
- No, no.. Spokojnie dziewczyno. Nie odpowiedziałem na twe poprzednie pytania, a ty rzucasz kolejnymi.
Monique spojrzała wyczekująco na Feliksa i nic już nie rzekła.

- Pytałaś wcześniej o niejakiego Davida Milstone – kontynuował - Mianowicie, to był młody Ventru. Zginął w zawierusze wojennej podczas bombardowania prawdopodobnie. To było tu w Londynie w 1944 roku. Nie był mocniejszy niż X pokolenie.
Dowiedziałem się też czegoś o tym Karlu.
Księżna o nim oczywiście nie wie. Pochodzi z Polski, tak samo jak Bertram i ja. Jest Tzimisce, podobno jest tu od kilku miesięcy, ale dopiero niedawno się odkrył, kiedy zaczął się zadawać z malkavianami wygnanymi przez księżną. Bertram od dawna próbował zdobyć o nim informacje. Zdaje się, że ma mu coś za złe. Ten Karl, należy do Sabatu, nie znam jego wpływów, na pewno nie należy go bagatelizować. Myślę, że pamięta czasy, kiedy zamiast Polski na mapach Europy było Księstwo Warszawskie.

- A więc to tak? No pięknie! –
Monique nie znała się na Historii państw Europy Zachodniej, jej zdziwienie spowodowane było nowymi, ciekawymi informacjami.

- W zasadzie to tyle na razie. Rozumiesz już teraz, dlaczego nie ufam Erykowi? Podobno wyrzekł się swego klanu, ale...Malkawianie znani są z swej nieprzewidywalności. Dodatkowo ten Niemiec już przeniósł swą kryjówkę. Może ktoś go poinformował o mnie i o mojej wiedzy.

- No dobrze, czyli ten cały Karl trzyma z Malkawianami, którzy są w totalnej opozycji do Księżnej?

- Zgrabnie to ujęłaś, "pracują dla niego"

- Z pewnością ich wykorzystuje... Czy ten Karl mógł wykorzystywać jakieś pseudonimy?

- Od groma pseudonimów


- A co powiesz na to nazwisko Max Villen? Podobno też zginął w płomieniach.

- A tak, było o nim głośno. Jeden od was, Torreador. Jego wypociny stawały się nieco zbyt makabryczne.

- Wczoraj w nocy na wschodnim wybrzeżu miała miejsce masakra, na ścianie krwią wypisane było to imię i nazwisko
No więc - co jest? Kolejny raz jakieś piepszone zmartwychwstanie?

- Też masz takie przeczucia? Ale w jakim celu on robił by coś takiego?

- Powiem ci lepszą zagadkę -
uśmiechnęła się przewrotnie
- Kocham zagadki – Feliks odwzajemnił uśmiech.



- Wampir, który mnie dziś prawie zabił, miał kobiece ciało. Jestem tego pewna! To była kobieta. Max Villen, czy ten Karl, to przecież mężczyźni. Assamita, który dzwonił do Michaella też był facetem. Oznacza to, że w mieście jest jeszcze jakaś... laska, która najwyraźniej morduje...

- Ktoś próbował cię zabić? –
na twarzy wampira malowało się zdziwnienie.
- Ach, nie mówiłam wam... dziś po zmierzchu miała dość przykrą sytuację. Wybrałam się w pewne miejsce, aby znaleźć listę podejrzanych... To był dom porucznika Berkinsa. Spotkałam tam jedną z Gangrelickich suk - Gabi. Gdy tamta zbiegła z domu... w ogóle po co ona tam była?... zostałam zaatakowana przez potężnego wampira - na twarzy Monique widać przygnębienie

- Trochę za dużo znaków zapytania jak na jednego Feliksa... Głowa do góry

- ... a teraz jeszcze ten pojemnik.

- Pachnie mi w tej sprawie Tremerami

- Myślę, ze powinniśmy wziąć tą krew i udać się jeszcze raz do Teatru -
Monique wstała z miejsca i spojrzała na Feliksa oczekując potwierdzenia.

- Dokładnie to chciałem powiedzieć, chodź. Powinniśmy udać się do ojca Bertrama.

Monique wzięła zawiniątko w dłonie, a Feliks wstał z fotela i zabrał wiersze Andrew z biurka. Potem wyszli z mieszkania, zamykając za sobą drzwi.
 
__________________
Pośród ludzi stoję ,
Lecz ludzie dla mnie drogi nie wydepczą
I nie z ich myśli idą myśli moje.

Ostatnio edytowane przez Kmil : 20-06-2007 o 13:36.
Kmil jest offline