Gereke, po dłuższej chwili szoku, pędem ruszył w kierunku wyjścia. Doskonale wiedział, że istnieją na świecie rzeczy dostępne i widoczne jedynie dla niektórych, wybranych. Ale wiedział również, że zjawy z opowieści, które do tej pory słyszał, nigdy nie były czymś dobrym. Ta na przyjaznego duszka nie wyglądała również... Nie było z resztą czasu by się nad tym zastanawiać, w obecnej sytuacji trzeba było wiać… I to prędko… A mógł zostać, jak planował, przy wierzchowcu, wtedy w drodze pewnie już by był.

Pogoda, czy niepogoda, lepiej zmoknąć, niż zginąć. Dość szybko okazało się, czemu to miejsce opuszczone. Mógł mieć jedynie nadzieje, że opuszczone ono zostało, gdyż mieszkańcy zdołali uciec… Mógł też mieć nadzieję, że nie jest już za późno, by to miejsce samemu opuścić... W krótce pewnie miało się to wszystko okazać.