Oswald leniwie prowadził konia w kierunku niezbyt okazałej bramy i dwóch równie nieokazałych strażników. Pewnie jak zwykle w takich miejscach, miejscowi kolejno odrabiali swoje warty jako straż. Bosch nie zaszczycił ich większą uwagą niż rzut oka, kiedy koń leniwie przekroczył prowizoryczny ostrokół, a strażnicy odwdzięczyli się tym samym, nie zadając żadnych pytań.


Gdy koń doczłapał na rynek, Oswald podprowadził go do okazalszego przybytku.

- Zatrzymajmy się tu. Jedzenie z pewnością będzie lepsze, a i o kłopoty trudniej. - Zaproponował, przywiązując konia do jednego ze słupów. Gdy w końcu zsiadł, zarzucił wypchane juki na ramie.
- Zaraz przyśle się stajennego, żeby zajął się końmi. - Powiedział bardziej do siebie, niż kogokolwiek innego i ruszył do wnętrza.