Wielka Księga Dziejów

Wszystkie prowadzone przeze mnie na tym forum sesje w świecie Warhammera dzielą ten sam świat, tą samą linię czasową i w subtelny sposób wpływają na siebie. Grając u mnie masz szansę wpłynąć na kształt wielu ważnych wydarzeń i wyrobić dla swojej postaci imię w świecie, który po Tobie dzielić będą tuziny innych dzielnych awanturników.

2522 K.I. - W noc Geheimnisnacht w Sylvanii rozgrywa się istne piekło, kiedy dotychczas skryte wampirze rody rzucają się do bratobójczej wojny domowej, która rzuca cień na cały region. W sam środek tego chaosu trafia grupa poróżnionych między sobą bohaterów, mieszanka lokalnego chłopstwa i cudzoziemców. Wieść niesie, że ich wspólne wysiłki mogły powstrzymać narastający konflikt, który tamtego dnia był jeszcze w zarodku, jednakże nie udało im się zdławić wrodzoną nieufność i niechęć wobec swoich swoich towarzyszy (licząca ponad tuzin grupa bohaterów była mieszanką zabobonnego chłopstwa, aroganckiej szlachty z pozostałych prowincji Imperium oraz bezwzględnych najemników), co ostatecznie doprowadziło ich wszystkich do zguby…

Choć wieść niesie, że pochodząca z bogatego rodu Lyndis Kratenborg przetrwała krwawy pogrom w Tempelhof i stała się wampirzycą, krwawą baronową, utrapieniem i zmorą lokalnej społeczności. [Sesja ,,Geheimnisnacht”]

2526 K.I. - Był to rok obfitujący w wiele ponurych dla Imperium wydarzeń. W Altdorfie wybuchła zaraza, zbierająca krwawe żniwo wśród mieszkańców najbiedniejszej z dzielnic, która od reszty miasta została odcięta kwarantanną. Wieść niesie, że wprowadzili ją do miasta nieświadomi niebezpiecznego ładunku rzeczni piraci, którzy byli związani z jednym z portowych gangów. Ostatecznie jednak udało się zdławić zarazę przy pomocy oręża, ognia oraz kapłańskiej magii, jednakże kosztowała ona życie dwunastu tysięcy mieszkańców stolicy. Za jej wybuch agitowane pospólstwo zaczęło obwiniać szlachtę, uznawszy, że ta chciała pozbyć się klasy niższej, ignorując przy tym przesłanki o panoszących się w dniu epidemii humanoidalnych szczurach. Tymczasem piracka załoga zdołała uciec z ogarniętego zarazą miasta, choć przez cały ten czas była ścigana listem gończym za swoją przestępczą działalność. Ich podróż do Talabheim skończyła się utratą statku i śmiercią połowy załogi, jednakże grupa, która przetrwała stała się silniejsza niż kiedykolwiek. Pod wodzą kapitana Guntera zebrali nową załogę w Ostermarku, zaś imiona i przydomki takie jak Gunter, Emilia Fehrenbach, Szrama, Frieda oraz Ruy (zwany Estalijczykiem) stały się postrachem wszystkich imperialnych rzek. [Sesja ,,Na szlaku chwały, krwi i złota”]

Tego samego roku w Ostlandzie miał miejsce prawdziwy dramat dla mieszkańców pewnej zapomnianej wioski. Przez osadę Krausnick przetoczyła się wataha zwierzoludzi pod wodzą legendarnego Raggusha Krwawego Roga oraz nieznanego z imienia Rycerza Chaosu. Skradli święty artefakt Sigmara z lokalnego klasztoru, który stał tam od czasów założenia Imperium, a także uprowadzili większość mieszkańców osady, których planowali złożyć w ofierze na Krwawej Skale - starożytnym ołtarzu w Górach Środkowych - aby splugawić zrabowaną relikwię i wykorzystać jej moc do przyzwania potężnego demona. Zbiegiem okoliczności lub boskiej woli, następnego dnia do zrównanej z ziemią osady przybył sigmaryta Hieronim Lambert w towarzystwie najętych przez zakon najemników, aby odebrać mnichom z klasztoru świętą relikwię. Połączył on siły z mieszkańcami wioski, którym udało się przetrwać pogrom i ruszył w pogoń za hordą zwierzoludzi, wyrąbując sobie drogę mieczem i ogniem przez Las Cieni i zamieszkujące go potwory. Ostatecznie dopadli chaosytów tuż przed Krwawą Skałą (ówczesniej łącząc siły z inną wioską oraz znajdując po drodze doskonały ekwipunek w jednej z opustoszałych twierdz), jednakże kultystom udało się odprawić krwawy rytuał i przyzwać potężnego demona. W heroicznej walce przeciw przeważającym siłom nieprzyjaciela, ludziom udało się przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę i ostatecznie pokonać demona oraz kultystów, w czym pomocna okazała się Kompania Wolfenburska, która ruszyła z odsieczą mieszkańcom Krausnick, kiedy tylko dowiedziała się o pogromie.

Nieliczni mieszkańcy wioski, którzy przetrwali finalną potyczkę dołączyli do Kompanii Wolfenburskiej, reszta zaś udała się w sobie znanym kierunku. [Sesja ,,Żądza Zemsty”]

2528 K.I. - Jest rokiem, w którym potężne rody kupieckie jednoczą siły, aby opłacić wyprawę do Lustrii pod kierownictwem Lorenzo Casiniego. Do owej wyprawy dołącza baron Albrecht Kratenborg (wspomniana w Geheimnisnacht Lyndis Kratenborg to jego córka, która uciekła od ojca, baron miał też swój wątek w “Na szlaku chwały, krwi i złota”, choć bohaterowie nie chcieli zgodzić się na pracę u niego, dlatego jego udział był tam marginalny) razem z wynajętą przez siebie grupą najemników i specjalistów. Barona i jego załogę spotkało tam wiele niebezpiecznych przygód; między innymi zdrada Casiniego, pokonanie wampirzego lorda, kontakty z niesamowicie uzdolnionymi magicznie tubylcami, a nawet łupieżcza wyprawa u boku Norsmenów. Ostatecznie bohaterom udaje się dokonać zemsty na kapitanie Casinim i jego ludziach. Zdobywają też świątynne miasto Quetza, jednakże większość zrabowanych skarbów przepada na rzecz Norsmenów, którzy zgodzili się pomóc najemnikom w walce z Casinim.

Lexa i Thora - córy wodza Norsmenów, które uczestniczyły w wyprawie od samego początku - wracają do Marienburga, zwabione tam przez rody kupieckie, które chcą puścić w niepamięć wydarzenia, które doprowadziły do porażki poprzedniej ekspedycji, pod warunkiem, że kobiety poprowadzą kolejne wyprawy do Nowego Świata (kupcy chcą zyskać na fakcie, że są one córkami potężnego wodza, który włada największą kolonią w Lustrii). Wolfgang poznaje tajemnice sieci geomantycznej i staje się światowej sławy ekspertem w tej dziedzinie, nakłania też Kapitułę Złota do opłacenia kolejnych ekspedycji do Lustrii. Mistrz Berthold decyduje się zostać w Lustrii, aby prowadzić badania nad lokalną fauną i florą (słuch o nim zaginął). Aureolus, który dzięki potężnemu artefaktowi otrzymanemu od Mago-Kapłana jaszczuroludzi znalazł antidotum na wiele trapiących ludzkość chorób, postanawia wbrew prośbom Lexy wrócić do zabobonnego Imperium, gdzie ogłasza swoje znalezisko na uniwersytecie i zaczyna leczyć pospólstwo. Zwraca tym samym na siebie uwagę łowców czarownic, którzy ów cud uznają za heretyzm. Aureolus kończy na stosie (jego śmierć prowadzi do buntu wśród wdzięcznego mu pospólstwa, ten jednak zostaje brutalnie stłumiony), zaś artefakt trafia w ręce zakonu i słuch o nim przepada. Krasnoludy Brokk i Borriddim wracają do ojczyzny ze zdobytymi skarbami, zaś Erwin vos Geissbach staje się cenionym wykładowcą w Szkole Artyleryjskiej w Nuln, a kilka lat później łączy siły z poznanym na wyprawie kowalem run Brokkiem Vardą i razem tworzą nowy typ czołgu parowego, który w przyszłości zwojuje pola bitewne. [Sesja ,,Lustria: Tajemnice Nowego Świata”]

2529 K.I. - Miejsce zarezerwowane dla waszych bohaterów.