| Biorąc pod uwagę bestialstwo zwierzoludzi, błyskawiczne - i przez to bezbolesne - zadanie śmierci kozogłowemu można określić jako wyjątkowe miłosierdzie. Grot włóczni wszedł pod lewą łopatkę, przebił serce i rozkruszył się w drzazgi na wewnętrznych ściankach żeber. Woda strumyka zabarwiła się burą, brązowoczerwoną juchą. Bestii puściły też zwieracze.
Kozogłowy ma przy sobie:
jatagan (jakość kiepska)
skórzany, natłuszczony woreczek - sakiewkę z czymś niezbyt ciężkim w środku
pas (jakość kiepska)
drewniany dziecięcy kubek z uchem i wyciętym nożem kotem (wycięcie robił ktoś utalentowany). Kot ma oczka z okruchów czarnego kamyka i wąsy z kolorowych nitek, przylepione kroplą wosku.
garść brudnych rzemyków
"kirys" z dziecięcych kości (mechanicznie 0 PP) |