| Bethany Payne. Jak ją określały media podczas prezentacji - sympatyczna dziewczyna. Z taką mężczyźni mogli się, owszem, przyjaźnić ale nie daj boże spotykać. Nie brzydka ale zdecydowanie mało przebojowa. Dobry materiał na siostrę ewentualnie koleżankę, którą chętnie trzyma się przy boku bo na jej tle błyszczy się jeszcze jaśniej.
Bethany mówiła tylko wtedy gdy miała coś do powiedzenia, nigdy nie podnosiła głosu. Gdy się denerwowała nieustannie poprawiała rogową oprawkę okularów i przygryzała dolną wargę co nadawało jej twarzy zabawnie dziecinny wygląd.
Na imprezie integracyjnej sporo wypiła ale nie zaliczyła żadnej żenującej wpadki może poza piętnastominutową drzemką na blacie stołu, zktórej szybko się jednak ocknęła i, jak gdyby nigdy nic, kontynuowała imprezę. Co jakiś czas wymykała się na powietrze by zapalić. Całkiem nieźle sprawdzała się w roli słuchacza. Mówiący miał wtedy wrażenie, że sto procent uwagi Bathany jest skupiona na nim i podejmuje niesamowicie interesujące tematy.
W samolocie panna Payne (bo była niezamężna) usiadła obok Patricka White'a, jak się dowiedziała przebrzmiałej gwiazdy łyżwiarstwa figurowego. Dobrze im się rozmawiało, choć głównie mówił Patrick a Bethany skwapliwie potakiwała mu głową. Kilka razy parsknęła nawet śmiechem.
Gdy dotarli do domu ucieszyła się, że zostali z Whitem przydzieleni do tej samej drużyny. Na sygnał do startu podniosła sportową torbę i miała rzucić się do biegu ale się zmitygowała. Patrick nie bez powodu porzucił karierę. Kulał przez kontuzjowane kolano. Ujęła go pod ramię by mu pomóc biec.
- Szybko - rzuciła ponaglająco. |