Czasem Egil zastanawiał się, czy nie jest przypadkiem magiem, jasnowidzem, jak jego szwagierka. Już na początku czuł, że ta sprawa śmierdzi, a teraz fetor można by czuć co najmniej na milę. Ten cały Osan uciekał? I co, Sternik ma go gonić? A jak już złapie, to co? Zabić? Pojmać? „To wszystko przez kobiety. Kobiety i brak złota i przeklętych magów” pomyślał filozoficznie, rzucając się do biegu za uciekającym mężczyzną. Nie chciał go zabijać, przynajmniej na razie będzie starał się go pochwycić. Wiedział, że był w tym mieście obcy, więc idealnie nadawał się na kozła ofiarnego, dlatego chciał dowiedzieć się w co właśnie się wpakował.