Ten, kto zabił smolarza, w najmniejszym stopniu nie przejmował się takim drobiazgiem, jak zostawiane za sobą ślady. Nawet nie próbował ich zacierać czy mylić trop, całkiem jakby było mu obojętne, czy ktoś za nim pójdzie czy nie.
I Eryastyr, chociaż zawodowym tropicielem nie był, mógłby iść bez problemu tym topem, przynajmniej tak długo, jak długo nie zapadłaby noc. Oczywiście gdyby był na tyle głupi, by biegać po lesie poszukując dziesięciu (czy więcej) nawiedzeńców, którzy lubili nie tylko zabijać w okrutny sposób, ale i chodzić na bosaka.
Czy kierowało nimi jakieś szaleństwo, czy religia - trudno było orzec. Bez względu na kierujące nimi pobudki Eryastyr postanowił wrócić do miasta i podzielić się swym odkryciem ze strażnikami. Jeśli ci zechcą ruszyć w las - wtedy się zobaczy, co zrobić.