Svein nie wierzył własnym oczom. Potworna wiedźma zaczarowała Ericha. Jego krok stał się jakiś taki... Sprężysty. I hipnotyzowała szczura. To z pewnością był jej osobisty szpieg. Tak samo wszystkie inne gryzonie! Musiała być przywódcą tego całego bałaganu, Szczurołap nie znał nikogo potężniejszego od niej!.
Chociaż... W sumie to znał. Był taki mężczyzna. Nazywali go Zakapturzonym. Oni – Svein i wielu innych porywaczy zwłok, których podstępem zwabił do posiadłości w środku lasu ku swej uciesze wystawiając ich na pożarcie demonom zza wyrwy chaosu.
I choć zadrżał na samo wspomnienie postanowił zmierzyć się w końcu z szpiegującą go nieustannie przeszłością. Z naładowaną bronią począł skradać się do „Czerwonego Koguta” a gdy znalazł się w jego cieniu ze strachem minał próg.