- Przyjdę, przyjdę - odpowiedział zmęczony Valten, podnosząc włócznię, tylko po to, by wesprzeć się na niej jak na kosturze. Nie miał siły na nic więcej. Sprawdzanie umiejętności walki po tym, jak ktoś postanowił zgwałcić mu ucho trucizną. Nadeszła pora, żeby wrzucić coś do pieca. I chwilę odpocząć.

Padło na pierwszą lepszą karczmę, Z deszczu pod rynnę, miłe miejsce, którego szyld przedstawiał mężczyznę przeszytego tuzinem strzał, który stał właśnie pod rynną. Cyrulik miał zamiar poprosić karczmarza o posiłek i jakąś norę do spania w zamian za pomoc w kuchni do końca dnia.