- O, dziękuję bardzo. Ale tak naprawdę, to było pytanie retoryczne, gdyż jestem ucieleśnieniem twojego ideału, więc byłoby trochę dziwne gdybym był mniej niż doskonały... no chyba że skrycie jesteś "futrzakiem" - odwracając się od niej, w jakiś sposób zmaterializował lustro w dłoni, po czym przeglądał się w nim przez następne 283 sekundy. - Wiesz co? Już cię lubię. Nie wrzeszczysz: "Oddaj mi moją matrycę mięsa!", nie mówisz za dużo, i nawet wiesz kiedy walnąć komplement. Swoją drogą, możesz robić ze mnie obiekt swojej adoracji kiedy tylko chcesz. A teraz, musimy przygotować się na wizytę sił porządkowych.

Jak za machnięciem czarodziejskiej różdżki, tudzież psionicznego dordże, ktoś załomotał w drzwi właśnie w tym momencie.

- Policja! Otwierać, albo otworzymy sobie sami! - determinacja stróża prawa jest namacalnie słyszalna, chociaż jakieś pomruki innego policjanta, że przyszli tylko zadać parę pytań, a nie bawić się w gliniarzy, trochę psują efekt.

- Hmm, mogłem zapłacić czymś innym niż elektrumowymi guldenami z siódmego wieku za te usługi kurierskie... no nic, jakoś to załatwię, bo ciebie i tak nie będą słyszeć. Chyba że masz jakieś inne sugestie? - nasza niecodzienna postać zapytała grzecznie, licząc na wsparcie.