Wściekłość z powodu rzekomego kłamstwa Sabihy uderzyła w Torstiga, rozlała się po pionowej ścianie z obojętności i spłynęła po osłoniętym doświadczeniem umyśle Relhada. Dla niego rzeczywistość nie skomplikowała się ani o krztynę. Z ekwipunku Osama wyciągnął jego miecz i stanął między nim a Livią. Następnie rzucił broń pod nogi przeciwnika. Gdy sięgnął do pasa jego jednoręcznego toporka tam nie było, musiał pozostać przy wierzchowcu Kibrii. Z niezadowoleniem przyznał, że bardziej szans nie wyrówna.
- Walcz - nakazał Osamie. Rusanamani musiał podjąć próbę pokonania Torstiga, jeśli chciał odejść z ruin ze swym dopiero co darowanym życiem.