Po wygrzaniu się i przebraniu w tuniki, przy wyjściu czekał czarnoskóry chłopak, uśmiechnął się uprzejmie i poprowadził obie kobiety po krętych schodach na piętro do dużej kolorowej sali wyścielonej poduszkami i niskimi stolikami. Jeden do którego ich zaprowadzono był zastawiony miseczkami z jedzeniem. Oddzielnie owoce, mięso, pieczywo i warzywa były nałożone do oddzielnych półmisków, także dwie karafki z winem.
Tuk usiadł w kącie sali i łapiąc za instrument szarpany zaczął wygrywać powoli spokojne melodie.
Saxa bez zbędnych ceremonii sięgnęła po podpłomyk i jedna z misek z gęstym mięsnym gulaszem.
- No to smacznego!
- Smacznego. - odparła kapłanka. Nim zabrała się do jedzenia wzniosła dziękczynną modlitwę.
Ghalyia nałożyła sobie niewielką porcję i usiadła na przeciwko nowopoznanej kobiety. Przez chwilę przyglądała jej się w milczeniu.
- Masz tupet, żeby tak obchodzić się ludźmi.
- Dziekuje! - Powiedziała Saxa przyjmując komplement z uśmiechem. - Ty za to fantastycznie opanowałaś sztukę posługiwania się sarkazmem i ironią.
- Uznam to za komplement z twojej strony. - Kapłanka uśmiechnęła się, tym razem miło.
- Ja też cię polubiła, zazwyczaj osoby, które zdarza mi się uprowadzać są bardziej histeryczne, jesteś naprawde miła odmianą. W mieście przejazdem czy masz jakieś sprawy do załatwienia? - Zapytała już ze zwyczajną ciekawością, dodatkowo podtrzymując tą przy posiłkową rozmowę.
- Przejazdem. Ale nie odmawiam posługi tym, którzy jej potrzebują.
- Och to tak jak Ja, tylko że to ja zazwyczaj jestem potrzebująca i sobie pomagam sama. - Zaśmiała się złodziejka i sięgnęła po karafkę oferując nalanie najpierw swojemu tak jakby gościowi.
Kapłanka podsunęła jej swój kieliszek.
- To było widać. - i Ghalyia Zaśmiała się.
- Jak chce mogę być niedostrzegalna dla wścibskich oczu ale powiem ci, że jest to nudne, lepiej kryć się w blasku słońca. - Zaśmiała się polewając im obu. - Ja pewnie do Pijanej Małpy na noc nie wrócę, ale słyszałam, że Złoty Róg to spokojne miejsce możliwe że dzisiaj lepiej mi będzie zaszyć się w cieniu póki tym rzecznym szczurkom nie przejdzie ochota mnie znaleźć i nie zaczną znowu uczciwie zarabiać na życie.
- A ja muszę wrócić. Zostałam zmuszona do opuszczenia tego przybytku w wielkim pośpiech. - Tym razem nie było to oskarżenie pod adresem Saxy, A raczej żart wypowiedziany dla podtrzymania dobrej atmosfery. Mówiąc to Ghalyia wywróciła teatralnie oczami.

Kolejne minuty mijały, jedzenia i wina robiło się coraz mniej, za to pewna nić porozumienia i sympatii nabierała na grubości. W końcu nie zostało nic jak odebrać wyprane i suche ubranie, uregulować rachunek zostawiając resztę pozostałego złota Rogersa w przybytku i ruszyć w ciemną noc.
Saxa odprowadziła kapłankę do Pijanej Małpy i sama wróciła w ciemne uliczki kierując się do Złotego Rogu - innej karczmy w której powinno się jej udać przespać. kto wie może spotka jeszcze kapłankę na swojej drodze.