Benedykta miała wrażenie, że Drugiej trochę brak profesjonalizmu w przesłuchaniach, choć z bronią radziła sobie świetnie. Gdy elfka wymierzyła cios mieczem, ale zanim zdążyła zadać pytanie kopnęła z całej siły mężczyznę w brzuch, a gdy się skulił wykręciła mu rękę i usiadła na nim przytrzymując kolanem wyciągniętą dłoń. Nie mógł łatwo zrzucić jej z siebie nie ryzykując wyłamania barku.

Zaraz potem sztyletem przybiła uwięzioną dłoń do ziemi i trzymała mocno.

- Zaraz rozerwę ci dłoń na pół. Będziesz miał trzy - powiedziała pogodnie - Gadaj.

Potem spojrzała na Białego.
- Nie umiem pływać. Ktoś kto umie mógłby zaciągnąć do niej linę.