- Patrzcie, piszą o nas - uśmiechnął się Caspar - umiemy czytać i pisać, a a może nawet i rysować. To raz. Przeszukiwanie też nam kłopotu nie sprawi, to dwa. Jak magiczne coś będzie, to też damy radę, to trzy. Obronić się w takiej kompanii to żaden problem, a jakby poszło gorzej to Dietmar poskłada do kupy. To cztery. I dzięki Pannie Gwendolinie może nawet nie umrzemy z głodu na szlaku. To pięć - uczeń czarodzieja odginał kolejne palce i akurat mu ich starczyło. Jak to nie był dobry znak to nie wiedział co miałoby nim być. I nawet ich była równo piątka.
- A gorzej niż ostatnio przecież i tak nie pójdzie - dodał na zakończenie. Entuzjastyczny ton był zrozumiały. Zarobek to jedno, a jakby się znalazło coś magicznego i cennego to i z egzaminami na pełnego maga problemu nie będzie.