- Z pieniędzmi u mnie krucho, ale co racja to racja. W sandałach w góry się nie zamierzam wybierać - zgodził się Caspar, który choć przyzwyczajony do cienkich i dziurawych ubrań jak to niegdysiejszy wieśniak a potem biedny student, nie zamierzał ryzykować życia bez potrzeby. Rozglądał się za ciepłym i tanim przyodziewkiem.
- A i może dobra okazja by się w łóżku wyspać. O ile nie będzie za drogo - dodał.