Cytat:
"...To belabor an old saw, Rome wasn't built in a day. (...) The milieu for initial adventures should be kept to a size commensurate with the needs of the campaign participants - you available time as compared with the demands of the players. This will typically result in your giving them a brief background, placing them in a settlement, and stating that they should prepare themselves to find and explore the dungeon/ruin they know is nearby. As background you inform them that they are from some nearby place where they were apprentices learning their respective professions, that they met by chance in an inn or tavern and resolved to journey together to seek their fortunes in the dangerous environment, and that, beyond the knowledge common to the area (speech, alignments, races, and the like), they know nothing of the world. Placing these new participants in a small settlement means that you need do only minimal work describing the place and its inhabitants. Likewise, as player characters are inexperienced, a single dungeon or ruins map will suffice to begin play.
"After a few episodes of play, you and your campaign participants will be ready for expansion of the milieu. The territory around the settlement - likely the "home" city or town of the adventurers, other nearby habitations, wilderness areas, and whatever else you determine is right for the area - should be sketch-mapped, and places likely to become settings for play actually done in detail. At this time it is probably that you will have to have a large scale map of the whole continent or sub-continent involved, some rough outlines of the political divisions of the place, notes on predominant terrain features, indications of the distribution of creature types, and some plans as to what conflicts are likely to occur. In short, you will have to create the social and ecological parameters of a good part of a make-believe world. The more painstakingly this is done, the more "real" this creation will become.
"Eventually, as player characters develop and grow powerful, they will explore and adventure over all of the area of the continent. When such activity begins, you must broaden your general map still farther so as to encompass the whole globe. More still! You must begin to consider seriously the makeup of your entire multiverse - space, planets and their satellites, parallel worlds, the dimensions and planes. What is there? why? can participants in the campaign get there? how? will they? Never fear! By the time your campaign has grown to such a state of sophistication, you will be ready to handle the new demands."
- Gary Gygax, Dungeon Masters Guide, 1979
|
Dobry wieczór,
Rozpoczynam tym inspirującym cytatem by się zorientować, czy znaleźliby się tutaj chętni na zagranie w D&D, ale na bazie którejś ze starszych edycji lub jakiegoś retroklona (gry naśladującej oficjalną edycję D&D, która została już wycofana z druku).
Dla osób nowych w temacie linkuję lekturę np. tego
wstępniaka do takiego stylu gry (niestety po angielsku), a na samym dole znajdziecie kilka linków do raportów z kampanii opisanych na rodzimych blogach. Graczom obeznanym z D&D wydanym w Polsce lub Pathfinderem mogę w wielkim skrócie powiedzieć, że taka gra jest o wiele bliższa storytellingowi i bardzo lekka w zasadach, przeważnie bez klas prestiżowych, atutów czy rozbudowanego systemu umiejętności, zwykle w autorskim settingu rozwijanym od szczegółu do ogółu w trakcie gry, z dużym elementem losowym już na etapie tworzenia postaci (np. "3d6 in order"). Po prostu siadasz i grasz.
Jeśli będzie zainteresowanie, to spróbowałbym poprowadzić kampanię tak długą jak te na odd74.proboards.com, od dosłownego zera do bohatera, czyli np. od postaci zerowego poziomu uwięzionych w lochu do poziomu epickich bohaterów, czy nawet władców.
Po głowie chodzą mi raczej conanowskie klimaty (
link do mojego pinteresta), czyli w losowym porządku: starożytne kultury, wielkie imperia, wypaczająca czarodziejów magia bez "komiksowych" zaklęć w stylu kul ognia, brutalne walki (oczywiście z tabelą trafień krytycznych), epickie bitwy i oblężenia, granie raczej żądnymi złota awanturnikami niż dobrymi rycerzami w lśniących zbrojach... no i nie zapominajmy o poczuciu humoru.
Często mówi się, że takie sesje są trudniejsze i mają wyższą śmiertelność postaci (nawet w porównaniu do WFRP), ale skoro to PBF to można każde posunięcie dokładnie przemyśleć, więc nie powinno być tak źle.
Osoby zupełnie nowe mogą to potraktować jako wprowadzenie do tego stylu gry, tym bardziej, że nie wymagam żadnej pozasesyjnej lektury zasad, settingu, itp. Tylko wyobraźni i zaangażowania.
Wspomniane wcześniej linki:
Fear and loathing in the Old World: Bursztynowy Szczyt. Podsumowanie kampanii. Fear and loathing in the Old World: Tour de Sylvania etap XIII. Pożegnanie. Dzieci Wittgendorfu odcinek 31 (ostatni). Inspiracje: [OD&D] Piekło – podsumowanie kampanii Inspiracje: [OD&D] Karmazynowa toń – podsumowanie kampanii Inspiracje: [OD&D] Dziedzictwo Ungernów – Podsumowanie kampanii Inspiracje: Pustkowie Piktów – Podsumowanie, cz. 1 https://smartfox.wordpress.com/2010/...andboksowania/ https://allgemeinefestung.blogspot.c...a-sesja-1.html
i dodatkowo Rythlondar, czyli raporty z lat 70-tych:
https://smolderingwizard.files.wordp...rythlondar.pdf
Ankieta celowo nawiązuje do klas postaci dostępnych w OD&D zamiast być pytaniem tak lub nie. Proszę tylko o głosowanie w przypadku faktycznego zainteresowania grą. Z rekrutacją mógłbym wystartować w następny czwartek. Pytania i sugestie mile widziane, bo im więcej się napiszemy, tym lepsza może być ta kampania.