I tak oto, całkiem niespodziewanie, zostali wynajęci do...

- Oczyszczanie miasta? Ludzie... – Garran przewrócił oczami. – Sami siebie traktujecie jako szczury albo śmieci. Nie mam wielkiej chęci pracować dla tego sztywniaka, ale chyba nie pozostawił nam możliwości wyboru. Samo zadanie pewnie nie będzie tak przyjemne, jak to przedstawił.

Krasnolud podłubał sobie paluchem w uchu, po czym zderzył się jakimś obszarpańcem.

- Patrz, gdzie leziesz, zafajdańcu, oby cię wszy oblazły!

Darowali sobie Kurta Rozpruwacza, ale najwyraźniej on nie chciał darować im. Garran nie bardzo chciał się mieszać w sprawę morderstwa, ale zawodowa ciekawość zwyciężyła. Zaczął przeciskać się przez tłum, przyciskając na wszelki wypadek sakiewkę.

- Z drogi, jestem medykiem! No rusz się, bo ci igłę wbiję w zad. – Tak oto kompani dowiedzieli się, skąd mógł wziąć się przydomek Boraksona. – Co tam, rudzielcu? Zaraz ci ręka odpadnie od tego machania.