Cold

Tańczyła... tańczyła w rytm muzyki, czasami odbiegając od niego. Poruszała się niemal po całej sali. Robiła to nadzwyczaj zgrabnie, jakby jej stopy nie dotykały podłoża, czyżby magia? Nie, to z pewnością nie była żadna magia, ona po prostu miała talent do tańca, który kochała. Gdy tak pląsała w rytm muzyki czuła się jak ptak, który niczym się nie przejmując szybuje pomiędzy puchowymi chmurami; jak ryba pływająca beztrosko po głębiach oceanu – nie musiała się przejmować niczym... No, prawie niczym.
Ktoś się na nią patrzył, lecz nie w normalnym tego słowa znaczeniu. Ten osobnik wpatrywał się w nią z ogromną lubieżnością – czuła to, ale nie miała głowy do główkowania nad tym, kto to był. Zresztą, nie przeszkadzało jej to zbytnio, już zdążyła się do tego typu odczuć przyzwyczaić.

Gdy gdzieś nieopodal karczmy rozległ się głuchy odgłos wystrzału, przestała tańczyć. Rozejrzała się po całej sali – nie przesłyszała się, wszyscy ludzie w pomieszczeniu nasłuchiwali przez chwilkę, jakby oczekując najgorszego.
Po drugim wybuchu wszyscy zaczęli wybiegać, a Rainee stała w miejscu, prawie całkowicie opanowana – a może po prostu nie miała pojęcia, co się dzieje?
W końcu w karczmie pozostała tylko skromna szóstka osób. Rudowłosa tancerka spojrzała po wszystkich. Nie znała nikogo i zastanawiała się, dlaczego nie uciekli razem z innymi... Sama Rainee nie czmychnęła gdzie pieprz rośnie; zgodnie z poleceniem zawartym w liście - czekała. Czyżby ta piątka także należała do Zakonu? A może to oni wysłali jej tą wiadomość?

 

__________________
Jaka, sądzisz, jest biblia cygańska?
Niepisana, wędrowna, wróżebna.
Naszeptała ją babom noc srebrna,
Naświetliła luna świętojańska.