lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

**Johan Watherman** · 10-09-2019, 21:15

Ulixes ferrum, Mortuis pastor sub lucis sole, Tacentes tempestates exarch
Zwany powszechnie Odysem Żelaznym, chociaż w innych kręgach doczekał się innych pseudonimów i imion. Jednym z wartych wzmianki jest Odys Pasterz Umarłych.
Posługuje się najczęściej paszportem francuskim bądź izraelskim pod imieniem różnymi odmianami imienia Jakub.

Odys jest jednym z najbardziej znanych współczesnych magów, chociaż zazwyczaj jest to silna niesława. Lista rzeczy z których zasłynął zaczyna się od ekstremalnej niesubordynacji, robienia co mu się żywnie podoba, lekceważeniu autorytetów czy wręcz ich podważaniu wobec młodszych magów, przechodzi płynnie w wyjątkowe szczęście do pakowania się w wielkie awantury w których mają zwyczaj cierpieć inni magowie, śpiący i sojusznicy, a skończywszy na posiadaniu potężnych wrogów (wszak wrogowie nas definiują) czy zabójstwach upadłych magów tradycji nie czekając na oficjalne śledztwa.
Dlaczego zatem Odys nie tylko pozostaje w Tradycjach lecz jest Mistrzem? Gdyż jest niepowstrzymany. Znacznie mniej głośne opinie określają go jako człowieka szalenie wiernego ideom Rady oraz prawdziwego bohatera. Uchodzi też za człowieka niezniszczalnego, wiele razy wychodził cało z najgorszych wypadków, zamachów i pojedynków i niemal dosłownie wracał z martwych. Uważany jest za człowieka nie tylko skutecznego lecz takiego który sam się zgłosi wyjść choćby do Piekła jeśli wierzy w słuszność takiej akcji.

A potem wyjdzie w połowie spalony i zniknie na pół roku liżąc rany aby wrócić z kolejnymi bliznami.

Odys prezentuje się… różnie. Jako mag muszący wielokrotnie ukrywać się oraz uciekać, opanował sztukę przywdziewania wielu różnych strojów i wizerunków, łącznie z wykorzystaniem ekstremalnej magy życia w celu zmiany wyglądu. Jeśli tylko może poczynać sobie swobodnie, preferuje luźne ubrania, umiarkowanie eleganckie. Chociaż nie stroni od jasnych barw, to jednak podświadomie kieruje się ku ciemniejszym odcieniom. Znany jest z noszenia czarnych koszul.
Jego ciało nie jest piękne. Chociaż na surowym, zawziętym obliczu tego jegomościa po czterdziestce nie widnieje większa ilość defektów, to reszta jego ciała stanowi wręcz leksykon mniejszych obrażeń i śmiertelnych ran. Mimo, iż część blizn mag usunął, to pozostawił najznaczniejsze – gdyż jak twierdzi, stanowią jego historię. Prawa strona klatki piersiowej, prawe przedramię oraz kawałek brzucha pokrywają grube blizny po silnych poparzeniach, być może chemicznych. Kości długie posiadają lekko wyczuwalne zgrubienia po wielu zrośniętych złamaniach, wątroba ma tylko połowę normalnej objętości, lewa dłoń jest o centymetr krótsza od prawej, a skóra na prawej nodze ma zupełnie inny odcień niż na reszcie ciała - Odys stracił tą nogę i podczas kurowania się w jednej fundacji, odrastała mu kilka lat. Do tego setki śladów stłuczeń, urazów stawów wyczuwalnych dla profesjonalisty, blizn od zacięć czy poparzeń tworzy mapę bólu oraz nieustępliwości.

Plotki

Pobierał nauki od Eutnatosów.
Był uczniem w bractwie Akashic.
Przeżył miarę ludzkiego żywota.
Poza wielokrotnym ostracyzmem, cenzurą czy nawet karą śmierci, został przez pewien czas oficjalnie wyrzucony z Niebiańskiego Chóru i skazany na śmierć. Wrócił do grona Tradycji za zasługi.
Jest nekromantą.
Tępi nekromantów i infernalistów.
Storpedował kiedyś bojową akcję Tradycji na placówkę badawczą Technokracji.
Jest Tempariuszem.
Stoczył wiele honorowych pojedynków.
Stroni od bezpośredniej walki, preferując atak z zaskoczenia.
Ma żelazne kości.
Jest kuloodporny.
Ma lekką ciszę.
Sabat wydał na niego wyrok śmierci.
Był genialnym dzieckiem – przebudzonym za dziecka.
Jego mentor nie żyje.
Jest prawdziwym piratem morskim.
Jest mistrzem Entropii.
Nie umie śpiewać.

10-09-2019, 21:15	#5
Johan Watherman Moderator Reputacja: 1	Ulixes ferrum, Mortuis pastor sub lucis sole, Tacentes tempestates exarch Zwany powszechnie Odysem Żelaznym, chociaż w innych kręgach doczekał się innych pseudonimów i imion. Jednym z wartych wzmianki jest Odys Pasterz Umarłych. Posługuje się najczęściej paszportem francuskim bądź izraelskim pod imieniem różnymi odmianami imienia Jakub. Odys jest jednym z najbardziej znanych współczesnych magów, chociaż zazwyczaj jest to silna niesława. Lista rzeczy z których zasłynął zaczyna się od ekstremalnej niesubordynacji, robienia co mu się żywnie podoba, lekceważeniu autorytetów czy wręcz ich podważaniu wobec młodszych magów, przechodzi płynnie w wyjątkowe szczęście do pakowania się w wielkie awantury w których mają zwyczaj cierpieć inni magowie, śpiący i sojusznicy, a skończywszy na posiadaniu potężnych wrogów (wszak wrogowie nas definiują) czy zabójstwach upadłych magów tradycji nie czekając na oficjalne śledztwa. Dlaczego zatem Odys nie tylko pozostaje w Tradycjach lecz jest Mistrzem? Gdyż jest niepowstrzymany. Znacznie mniej głośne opinie określają go jako człowieka szalenie wiernego ideom Rady oraz prawdziwego bohatera. Uchodzi też za człowieka niezniszczalnego, wiele razy wychodził cało z najgorszych wypadków, zamachów i pojedynków i niemal dosłownie wracał z martwych. Uważany jest za człowieka nie tylko skutecznego lecz takiego który sam się zgłosi wyjść choćby do Piekła jeśli wierzy w słuszność takiej akcji. A potem wyjdzie w połowie spalony i zniknie na pół roku liżąc rany aby wrócić z kolejnymi bliznami. Odys prezentuje się… różnie. Jako mag muszący wielokrotnie ukrywać się oraz uciekać, opanował sztukę przywdziewania wielu różnych strojów i wizerunków, łącznie z wykorzystaniem ekstremalnej magy życia w celu zmiany wyglądu. Jeśli tylko może poczynać sobie swobodnie, preferuje luźne ubrania, umiarkowanie eleganckie. Chociaż nie stroni od jasnych barw, to jednak podświadomie kieruje się ku ciemniejszym odcieniom. Znany jest z noszenia czarnych koszul. Jego ciało nie jest piękne. Chociaż na surowym, zawziętym obliczu tego jegomościa po czterdziestce nie widnieje większa ilość defektów, to reszta jego ciała stanowi wręcz leksykon mniejszych obrażeń i śmiertelnych ran. Mimo, iż część blizn mag usunął, to pozostawił najznaczniejsze – gdyż jak twierdzi, stanowią jego historię. Prawa strona klatki piersiowej, prawe przedramię oraz kawałek brzucha pokrywają grube blizny po silnych poparzeniach, być może chemicznych. Kości długie posiadają lekko wyczuwalne zgrubienia po wielu zrośniętych złamaniach, wątroba ma tylko połowę normalnej objętości, lewa dłoń jest o centymetr krótsza od prawej, a skóra na prawej nodze ma zupełnie inny odcień niż na reszcie ciała - Odys stracił tą nogę i podczas kurowania się w jednej fundacji, odrastała mu kilka lat. Do tego setki śladów stłuczeń, urazów stawów wyczuwalnych dla profesjonalisty, blizn od zacięć czy poparzeń tworzy mapę bólu oraz nieustępliwości. Plotki Pobierał nauki od Eutnatosów. Był uczniem w bractwie Akashic. Przeżył miarę ludzkiego żywota. Poza wielokrotnym ostracyzmem, cenzurą czy nawet karą śmierci, został przez pewien czas oficjalnie wyrzucony z Niebiańskiego Chóru i skazany na śmierć. Wrócił do grona Tradycji za zasługi. Jest nekromantą. Tępi nekromantów i infernalistów. Storpedował kiedyś bojową akcję Tradycji na placówkę badawczą Technokracji. Jest Tempariuszem. Stoczył wiele honorowych pojedynków. Stroni od bezpośredniej walki, preferując atak z zaskoczenia. Ma żelazne kości. Jest kuloodporny. Ma lekką ciszę. Sabat wydał na niego wyrok śmierci. Był genialnym dzieckiem – przebudzonym za dziecka. Jego mentor nie żyje. Jest prawdziwym piratem morskim. Jest mistrzem Entropii. Nie umie śpiewać. __________________ Otium sine litteris mors est et hominis vivi sepultura. Ostatnio edytowane przez Johan Watherman : 10-09-2019 o 22:05.