Kiedy Hrabia de Coverley miewał wszystkiego dość, mawiał, że wyjedzie w Góry Mgliste i zostanie drwalem. Lothar von Essing, jak się okazało, nigdzie nie musiał wyjeżdżać. Działalność rębną zaczął bowiem niejako przypadkiem, ale że lubił utrudniać sobie życie, zamiast drzew rąbał żelazne kraty. Ku zaskoczeniu wszystkich, a najbardziej samego siebie - z sukcesem. Zdyszał się przy tym okrutnie i do wyrąbanego wejścia wszedł dopiero jako czwarty. Ruszył do otwartych drzwi - a jeśli takie nie były zamierzał sprawić by takie się stały rozwalając zamek. Czuł się jak heros z dawnych legend i tylko z tyłu głowy cichy głosik przypominał, że tacy zwykle po koniec pieśni sławiących ich heroizm giną.