Gdy tylko udało im się dostać do statku i odegrać szopkę z przejęciem krypy, Lucius wysunął się na czoło grupy. Zerowa grawitacja była dla niego środowiskiem naturalnym. Mimo przewagi nad niektórymi członkami świty, mistrz próżni nie miał zamiaru odłączyć się od oddziału. Nadmiar czasu spowodowany mniejszymi trudnościami w poruszaniu się poświęcał na dokładne badanie otaczającego ich wraku. Światłem z latarek starał się sprawdzać każdy kąt. Równolegle do snopu światła przemieszczał się trzymany w garści pistolet. Gotowa do strzału broń miała za zadanie zneutralizować potencjalne niebezpieczeństwo w zarodku. Druga dłoń spoczywała na rękojeści miecza, gotowa w każdej chwili wysunąć ostrze. Lucius był maksymalnie skupiony, przyciszył nawet głosy współtowarzyszy aby nie rozpraszały go. Eksploracja wraku ogarniętego próżnią była dostatecznie wymagająca bez dodatkowych utrudnień.

Mimo wszystkich obaw prowadzący grupę mężczyzna czuł spełnienie. Dobrowolnie, bez dodatkowych rozkazów przeszedł na szpicę, potencjalnie najniebezpieczniejszą pozycję. Dzięki temu ochraniał mniej wprawnych towarzyszy. Ktoś mógłby powiedzieć, że to głupota. Nie ma sensu narażać życia dla innych. Lucius wyśmiałby takiego osobnika a następnie poświęcił by długie godziny aby przekonać niedowiarka do swojego punktu widzenia. Oddział był wart tyle co jego najsłabsze ogniwo. Jeśli jesteś w czymś dobry to weź na siebie ciężar zadania, aby odciążyć tych którzy mają trudności. Może za chwilę przewrotny los sprawi, że Ty będziesz potrzebował ich pomocy.

/Rzut na Awareness