Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 04-11-2019, 16:04   #7
Aiko
 
Aiko's Avatar
 
Reputacja: 1 Aiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputacjęAiko ma wspaniałą reputację

Dostrzegła go szybko. Siedział przy stoliku niepewny co właściwie ma zrobić. Przed nim stały dwa proste dania wzbogacone przyprawami, wołowina na ostro. El jadała ją czasem, dobra… acz mocno paliła gardło zachęcając do picia.
Czarodziejka podeszła do niego z uśmiechem.
- Cześć… wino jest na górze. - Przysunęła się do mężczyzny.
Charles przyglądał się jej z otwartymi ustami wodząc wzrokiem po zgrabnych nogach, aż do biustu.
- Gdybym… wiedział… to przyniósł jedzenie tam… a i…- sięgnął pod stolik i wyciągnął leżący na udach jego bukiecik czerwonych róż.- … to dla ciebie.
El przyjęła kwiaty i przysunęła do nich nos.
- Cudownie pachną. - Powiedziała i spojrzała ponad bukietem na swego kochanka. - Możemy je teraz tam zanieść. Karl.. dałbyś mi coś na kwiaty? - Rzuciła do półorka.
- Żaden problem.- odparł barman i podał pustą butelkę po winie, wpierw opłukując ją wodą. I wypełniając ją nią.
- Dziękuję. - El wsunęła kwiaty do tego improwizowanego wazonu i spojrzała na Charlesa. - Idziemy?
- Tak. Oczywiście.- oparł żarliwym tonem młodzian nie mogąc oderwać oczu od dziewczyny.
El chwyciła jeden z talerzy i ruszyła z nim na piętro. W pokoju odstawiła danie i kwiaty na stół po czym uniosła dwa kieliszki. Ten zaprawiony wręczyła Charlesowi gdy mężczyzna także odstawił talerz.
- Za spotkanie? - Zaproponowała uśmiechając się do kochanka i zastanawiąc się czy gdzieś w pokoju nie na Marinety.
- Za spotkanie…- odparł młodzian unosząc kieliszek nieświadom rozterek czarodziejki, ani tego czemu się poddawała. Gdyby gnomka w swoich eksperymentach posunęła się dalej… co by się wtedy stało?
El opróżniła kieliszek i zajęła miejsce przy stole.
- Jak ci minął dzień? - Spytała, wskazując mężczyźnie drugie krzesło.
- Dobrze, choć monotonnie.- odparł mężczyzna z uśmiechem siadając za stołem i zerkając co chwila na El.- Mnóstwo liczb, mnóstwo tabelek. Zajmujemy się głównie rozliczaniem firm przewozowych, cłami i tym podobnym. A… jak tobie? A i… trudno mi nie dostrzec jak zgrabne nogi masz.
- Dziękuję. - El uśmiechnęła się i pod stołek przesunęła nogą po nodze mężczyzny. - Miałam to spotkanie i… zaproponowano mi pracę.
- To wspaniale! - odparł z przesadnym entuzjazmem młodzian, zadrżał pod dotykiem jej stopy.- Dobra to propozycja?
Starał się skupiać na jedzeniu, ale często zerkał na jej dekolt.
- W Uptown… jako pokojówka na uniwersytecie magicznym. - Czarodziejka oparła się na łokciach, eksponując swoje piersi.
- Tooo… too… bardzo… dobra… nowina?- miała wrażenie, że jej kochankowi ciężko jest się skupić na jej słowach, gdy dekolt sukni wręcz przykuwał jego czy do jej ciała.
- Tak… raczej tak. - El w tym czasie wpatrywała się w twarz mężczyzny. Był… tak przystojny… jednak czy był to mężczyzna, z którym chciałaby być zawsze?
- A twoja krawiecka kariera?- zapytał Charles próbując podtrzymać rozmowę podczas posiłku. Nie był w tym dobry. Nic dziwnego, że nie miał dziewczyny.
- Będę starała się szyć wieczorami, by nie wyjść z wprawy. - Odpowiedziała spokojnie, nadal wodząc nogą po łydce mężczyzny.
- To… może… spotkamy się wtedy u ciebie… co jakiś czas… - mamrotał księgowy w końcu nerwowo chwyciwszy za kielich i wypiwszy wino zaproponował.- Przesiądziemy się na łóżko?
- Jeszcze nie wiem czy będę mogła zapraszać gości… - El wstała i z uśmiechem przesiadła się na łóżko. - Ale jeśli będę mogła… to chętnie.
Charles podążył za dziewczyną nie odrywając wzroku, a gdy usiedli na łóżku jego dłoń opadła na udo Elizabeth, a usta przylgnęły do jej warg w pocałunku, namiętnym i zachłannym. Może lepiej, gdy się nie odzywał…
Czarodziejka opadła pod jego ciężarem na pościel i zarzuciwszy mu dłonie na ramiona zaczęła odpowiadać na pocałunki. Zaś jej wybranek całował usta i szyję namiętnie i zachłannie wodząc dłonią po udzie dziewczyny. Sięgał palcami nawet pod krótką sukienkę, acz.. brak doświadczenia sprawiał, że nie potrafił rozpalić palcami jak ciekawska gnomka. Nawet nie sięgał w tamte obszary.
El jednak też się uczyła. Była ciekawa czego potrzebuje jej ciało… jak lubi być dotykane. Powoli założyła nogę na biodro mężczyzny ciekawa czy sięgnie ręką dalej.
Nie ośmielił się niestety, całując zachłannie wodził palcami po udzie… niemniej miał braki w doświadczeniu miłosnym. Jego usta zeszły po szyi El na dekolt, gdzie pieścił jej skórę pocałunkami. Cóż… przytulona do niego dziewczyna czuła, że jej kochanek przynajmniej jednym atutem może sprawić jej przyjemność. Jak tylko uwolnią się od ubrań.
- Rozbierzesz mnie? - wyszeptała pomiędzy pocałunkami.-… chciałabym byś mnie dotykał.
- Mhmm…- mruknął i oderwał usta od piersi dziewczyny. Zabrał się za pospieszne rozpinanie hafek na jej gorsecie, rozchylił go szybko. Jego dłonie pochwyciły jej piersi i zaczęły ugniatać i pierścić niewprawnie ale z wyraźnym entuzjazmem.- Jesteś przepiękna.
- A ty bardzo przystojny… - Odpowiedziała drżąc od jego dotyku.
- Mmogę…?- zapytał, ale potem nie czekając na jej odpowiedź przyssał się rozpalonymi pożądaniem ustami do szczytu lewej piersi.
- T… tak.. - El sięgnęła do zapięć ubrań mężczyzny by i jego pozbawić odzienia.
Kubrak, koszula… za dużo guzików i co gorsza, nie mogła sięgnąć niżej, gdy usta mężczyzny wielbiły jej biust. Do licha… następnym razem trzeba będzie to lepiej rozplanować.
Nie pozostało jej noc innego jak poddać się pieszczotom kochanka licząc na to że niebawem się rozbierze. Jej dłonie wędrowały po jego nagim torsie.
Poddając się pieszczocie pozwalała krążyć myślom samotnie, wspomnienia wczorajszej nocy mieszały się z dzisiejszymi. Wizja gnomki podglądającej jej pod płaszczykiem niewidzialności nie opuszczała świadomości, gdy palce kochanka sięgnęły pod jej krótką sukienkę i zaczęły nerwowo zsuwać jej majtki w dół.
El jęknęła głośno, starając się powstrzymać by nie powiedzieć "w końcu". Od dłuższej chwili było jej tak gorąco.
Niestety… musiała jeszcze chwilę poczekać i patrzeć jak jej wybranek zabiera się za szybkie i pospieszne ściąganie spodni, gatek. Z rozchełstaną koszulą Charles opadł na nią całując ją po twarzy i szyi. Biodrami naparł na jej ciało. Przeszył gwałtownie i nerwowo… już nie bolało. Jej kwiat otulił wyczekiwanego intruza, raz po raz poddając się jego pchnięciom, jego naporowi.
Czarodziejka chwyciła się pościeli szeroko rozchylając nogi i oddając się kolejnym sztychom. Z każdym atakiem gorąc jednak tylko rósł doprowadzając ją do szaleństwa. Nie była to wygodna, pozycja… ale nie miało to znaczenia. Ważne było ciało kochanka, przylegające do jej własne, ważne były pocałunki na jej ustach i obojczykach, ważny był jego taran miłości, jego twarda i namiętna obecność w jej ciele. Jego podbój raz po raz wzbierający falami rozkoszy w jej lędźwiach.
Zbyt długo dręczyły ją Mel i Marineta by teraz miała problem z dotarciem na szczyt. Krzyknęła obwieszczając go i opadła na pościel. Jej dumny kochanek potrzebował jednak jeszcze chwilę, więc czuła dreszcze przechodzące wraz każdym ruchem jego bioder. Aż i on jęknął cicho i czarodziejka poczęła jak i on szczytuje. A potem osuwa się obok niej łapiąc oddech. To była katastrofa… dla sukni El, zmiętej brutalnie podczas zderzenia ich ciał. Tym bardziej cieszyła się, że w pokoju Mel, ma strój, w którym tu przyszła.
- To nie wyglądało jak rozmowa. - rzuciła żartobliwie, czując, mimo całej chaotyczności tego zajścia, ulgę. Z jej ciała zeszło całe napięcie, które zdawało się gromadzić przez cały dzień.
- Tak. Przepraszam za to.- odparł potulnie Bruckner niczym zganiony uczeń.
- Też miałam na to ochotę. - Czarodziejka pocałowała mężczyznę delikatnie.
- A na co teraz masz? - zapytał młodzian nieśmiało poddając się pocałunkowi.
- Na to byś mnie do końca rozebrał… byś sam się rozebrał. - El pogłębiła pocałunek wsuwając język w usta kochanka.
- Dobrze…- odparł po pocałunku Charles i zabrał się wpierw za rozbieranie siebie z ubrań, jako że to wydawało mu się łatwiejsze. Czarodziejka obserwowała go opierając się o pościel na przedramionach. Jej wzrok przesuwał się po kolejnych odsłoniętych elementach męskiego ciała. Nagi młodzian stał tyłem do dziewczyny, gdy się rozdziewał, co było szczególnie zabawne i pobudzające, gdy się pochylił by całkiem pozbyć się spodni.
Po czym spojrzał przez ramię z wyraźnym zakłopotaniem na strój Elizabeth, nie bardzo wiedząc jak się do tego zabrać.
- Musisz rozwiązać gorset. - Wskazała na sznurowanie poniżej swojego obnażonego biustu.
- Dobrze…- zabrał się do tego zadania z wyraźnym entuzjazmem, ale trochę niezdarnie. Ochota i umiejętności wyraźnie się u niego rozmijały.
El pamiętała, gdy sama uczyła się sznurować gorset. Teraz widziała te niezdarne męskie palce wodzące po cienkich wstążeczkach i starające się rozluźnić, obcisłą sukienkę. - Tak… już powinno być dobrze. Możesz ją zsunąć.
- Dddobrze… jesteś piękna.- wyszeptał jednym tchem Charles pozbawiając Elizabeth jej sukni.
Czarodziejka uniosła nieco pupę by mu to ułatwić i już po chwili leżała przed nim zupełnie naga.
- Jesteś wyjątkowo śliczna.- mruczał mężczyzna stojąc nad nią nagi i podziwiając jej ciało z zachwytem i pożądaniem w spojrzeniu.
- W końcu możemy obejrzeć siebie w świetle świec. - Jej wzrok zsunął się po ciele Charlesa i spoczął na jego kroczu.
- To prawda.- odparł z uśmiechem młodzian rozkoszując się widokami, a choć nie odzyskał jeszcze w pełni sprawności, widać było jednak drżenie sugerujące nadzieję na więcej.
El przesunęła nagą nogą po udzie mężczyzny, opierając ją na jego biodrze.
- A co ci się we mnie najbardziej podoba?
- Piersi, szyja, nogi, biodra.. twarz…- zaczął wymieniać bezmyślnie młodzian i zawstydził się.- Pewnie powinienem powiedzieć coś o charakterze i osobowości… o oczach. Ale prawda jest taka, że jesteś jak wino. Upijam się tobą i każda nasza wspólna chwila jest słodkim szaleństwem.
- Zaskoczyłbyś mnie oceniając mój charakter. - El zaśmiała się cicho. - A co najbardziej chciałbyś teraz pocałować?
- Wszystko?- zapytał bardziej niż powiedział młodzian.
- Pupę? - El mrugnęła do niego odpowiadając pytaniem na pytanie.
- No… też… tyle że leżysz na plecach.- odparł zaskoczony i zawstydzony młodzian.
Czarodziejka przewróciła się na brzuch i wypięła pupę do góry, uśmiechając się ponad ramieniem do kochanka. Ten nachylił się wchodząc na łóżko i całując czule tyłeczek Elizabeth ustami muskał oba pośladki w delikatnej pieszczocie. Czarodziejka zamruczała i z przymkniętymi oczami poddała się tej pieszczocie. Było to przyjemne doświadczenie i rozleniwiające. Charles całował jej pupę i ustami muskał podstawę pleców tak jak go prosiła, acz nie posuwał się dalej w tej zabawie. Brak mu było inicjatywy, wyobraźni i odwagi, co jednak nie było kłopotem. Panna Morgan odkrywała aż sama ma tych cech w nadmiarze.
- Myśli… że dasz radę mnie tak wziąć? - Wyszeptała coraz bardziej rozpalonym głosem.
- Jeśli uniesiesz bardziej pośladki?- ocenił mężczyzna.
El przyklęknęła na pościeli wypinając się mocno w stronę Charlesa.
Młodzian pochwycił za pośladki dziewczyny i naparł na nie. Twarda i nieustępliwa obecność męskości kochanka wypelniła rozpalone wnętrze dziewczyny z lubieżnym mlaśnięciem.
Czarodziejką stęknęła głośno zaskoczona tym jak głęboko wszedł w nią kochanek.
Młodzian dyszał zaś powolnymi ruchami nadając dość leniwe tempo ich igraszkom. Raz po raz czuła jak oręż kochanka zanurza się do oporu, by ostrożnie wynurzyć się i znów… podbić jej ciało.
El chwyciła się mocno pościeli, choć jej ciało i tak przesuwało się nieco pościeli, drażniąc dodatkowo jej piersi.
- Jesteś.. głęboko. - Wyszeptała rozpalonym głosem.
- Tak…- sapnął młodzian, choć zapewne nie wiedział o czym mówiła jej kochanka. Skupiony na rozkoszy jaką sprawiały mu te figle, napierał na nią biodrami. Miarowo, monotonnie, leniwie i mocno… budując w sobie napięcie wywołane otulającym go ciałem El. A ta pojękiwała coraz głośniej zbliżając się do szczytu. Jeszcze kilka pchnięć, kilka kołyszących się ruchów bioder i znów… poczuła trybut rozkoszy kochanka między udami. Czarodziejka doszła intensywnie zaraz po kochanku, ciesząc się, że ten przytrzymuje ją za biodra.
Oboje osunęli się na łóżko, a potem Charles przytulił ją do siebie. El wtuliła się w niego i przymknęła oczy, czując jak zmęczenie całym dniem zaczyna jej doskwierać.
- To było miłe… - mruknął cicho Charles nie wiedząc chyba co powinien dalej czynić, bo tylko tulił się do kochanki.
- Tak. - El otworzyła oczy przypominając sobie, że nie powinna tak zasnąć. - Podasz nam wino?
- Oczywiście.- młodzian wstał i ruszył pospiesznie do stolika, by nalać sobie i El po kielichu. Wrócił z nimi do łóżka podając jeden jej. I popijając przyglądał się kochance.
El usiadła wygodnie i popijała wino obserwując w rewanżu swojego kochanka. Szokowało ją jak swobodnie się w jego towarzystwie czuła. Może dlatego, że młodzian był równie niedoświadczony jak ona.
- Nie bardzo wiem… jak pewnie zauważyłaś nie potrafię rozmawiać z niewiastami.- mruknął mężczyzna popijając wino.
- Masz szansę się uczyć. Korzystaj. - El uśmiechnęła się. - Chyba zauważyłeś, że mi to nie przeszkadza.
- Więcej robimy niż mówimy. Po prostu… nie chcę byś uważała, że wykorzystuję ciebie.- odparł Bruckner napinając klatkę piersiową.
El uśmiechnęła się nieco niepewnie i wzięła kolejny łyk wina. Prawda była taka, że Charles nie wydawał się kimś kto mógłby wykorzystać kogokolwiek.
- Nie czuję byś mnie wykorzystywał. - Powiedziała cicho.
- Cieszę się.- odparł niepewnie młodzian przyglądając się kochance. Zamyślił się dodając.- Może… jutro… nie… pojutrze raczej. Pojutrze pójdziemy na spacer, gdzieś gdzie lubisz spacerować?
- Możemy. - Elizabeth uśmiechnęła się ciepło. - Choć może chciałbyś pokazać mi jakieś miejsce, które ty lubisz.
- Dobrze… pojutrze.- odparł z uśmiechem Charles i dodał cicho.- Jutro nie będę mógł przybyć tutaj.
- Praca czy jakieś inne plany? - El starała się robić dobrą minę do gry, która niezbyt jej odpowiadała. Prawdą jednak było, że następnego dnia planowała się spotkać z Marinetą na szkolenie… pewnie warto by było też podjąć jakąś decyzję.
- Trochę tego, trochę tego…- odparł ze śmiechem Charles. - … Nie cieszę się na ów wieczór, ale nie może mnie nie być tam.
- Chcesz zdradzić co jest ważniejsze ode mnie? - El rzuciła żartobliwym tonem wskazując miejsce obok siebie.
- Impreza w gildii mistrzów eliksirów. Co prawda ja akurat pracuję jako pomocnik księgowego przy imporcie składników i eksporcie mikstur.Nie mam też żadnego talentu magicznego by je tworzyć, to należę do gildii i muszę uczestniczyć w ich uroczystościach.- wyjaśnił młodzian.
El zaśmiała się.
- I pewnie nie potrzebujesz osoby towarzyszącej? - Mrugnęła do niego.
- Pewnie bym potrzebował, ale… ktoś mógłby mi cię odbić.- odparł Charles po chwili milczenia. - Poza tym… mogłabyś się tam nudzić. Ja będę na pewno się nudził.
- Kto niby miałby mnie odbić? - Czarodziejka odstawiła pusty kieliszek na podłogę i opadła na łóżko. - Poza tym… ze mną byś chyba się nie nudził, prawda?
- Alessemir chociażby. - rzucił jakieś imię młodzian i zerknął na El przyglądając się jej.- Czyżbyś sugerowała byśmy…. uczynili to co tu, tam… na przyjęciu gildii?
- Zrobiliśmy to już w alejce nieopodal mego domu. - Mruknęła przeciągając się na łóżku na oczach kochanka. - Ale… jeśli cię to niepokoi… jednak jestem krawcową, a to Uptown.
- Jeśli chcesz? To przyjdę tu o dwudziestej po ciebie.- pokusa jaką mu prezentowała była zbyt duża. Zwłaszcza gdy ją prezentowała w ten sposób.
- Dobrze. - El wyciągnęła dłonie w stronę kochanka, zachęcając go by do niej dołączył.
Charles przylgnął więc do jej ciała, całując usta… dłonią sięgnął między jej uda, by rozchylić je. Nabrał już ochoty na ćwiczenie figli przed “występem” na przyjęciu gildii. Czarodziejka, zarzuciła mu ręce na ramiona czekając na kolejny szturm. Jej ciało przyjęło z rozkoszą twardy dowód pożądania kochanka… już nie czuła bólu… tylko rozkosz pozostała. A jej ciało wiło się pod silnymi ruchami bioder kochanka. Aż do słodkiego końca. Potem… niestety Charles musiał dziś wcześniej zostawić Elizabeth. Musiał się przygotować na jutro, pocałował ją na pożegnanie i zostawił samą… acz zadowoloną i zaspokojoną, nieco.


Czarodziejka ubrała się w pomiętą sukienkę. Wiedziała, że musi jeszcze porozmawiać z Bernardem, ale warto byłoby przebrać się w coś mniej pomiętego. Powoli podeszła pod pokój przyjaciółki ciekawa czy ta ma teraz klienta.
Było cicho… nie słychać było jęków, więc pewnie zakończyła zabawy z klientem i porządkowała garderobę. Lub była już na dole.
El zapukała delikatnie do drzwi. Wolała nie schodzić do pubu w tym stanie.
- Kto tam?- usłyszała głos Mel.
- El. - Odezwała się cicho.
- Wchodź wchodź.- odparła Melody, a gdy Elizabeth przekroczyła próg dostrzegła przyjaciółkę podczas procesu ubierania. Jej piersi już pętał koronkowy gorsecik w czerwone różyczki, a pupę opasały satynowe czerwone majteczki. Mel właśnie naciągała pąsową pończochę na lewej nodze opierając stopę o krzesło.
- Byłaś głośna. Ufam że twój kochanek dobrze się sprawił?- zagadnęła wesoło.
- Tak… było dobrze. - Wyszeptała czarodziejka, czując jak na widok przyjaciółki na twarz mimowolnie wypływa delikatny rumieniec. - Jesteś śliczna.
- Powinnam być… w moim zawodzie.- zaśmiała się cicho Mel dłońmi poprawiając pończochę i zawiązając podwiązkę. Zerknęła na El i dodała z uśmieszkiem.- Ty też… bardzo śliczna. Mam nadzieję, że twój chłopak potrafi to docenić.
- Wiesz… ciężko nazywać chłopakiem kogoś z kim spotykasz się tylko w łóżku… - El podeszła do miejsca gdzie ukryła swoje ubrania. - Zabierze mnie jutro na bal gildii alchemików… nawet nie wiem co na siebie założę.
- Więc kto to.. twój kochanek. Zabawka?- zażartowała Mel zerkając ukradkiem na Elizabeth pochylającą się nad przyniesionym przez nią pakunkiem. - Tak dobry jest w łóżku?
- Chyba kochanek… - El zawahała się wyciągając rzeczy, w których przyszła. - Uczymy się razem… nawet nie mam porównania by ocenić, że jest dobry, ale… jest mi z nim dobrze.
- To trochę urocze… trochę dziwne…- zaśmiała się cicho Mel naciągając drugą pończoszkę na nogę.- Zwykle to jakiś doświadczony kochanek bałamuci młode dziewczę i ją uczy wszystkiego.
Czarodziejka westchnęła tylko i zabrała się za zdejmowanie swojej sukienki.
A Mel opierając się o toaletkę przyglądała się temu procesowi uśmiechając się.
- Więęęc… twoja pierwsza impreza towarzyska. Na pewno będziesz na niej błyszczeć.- rzekła wesoło. Nadal była w bieliźnie, ale zamiast dalej się ubierać skupiła się na rozbierającej się przyjaciółce.
- Wątpię. Pewnie będą tam żony i kochanki tych wszystkich bogatych ludzi z gildii, handlarzy i księgowych. El zaczęła wciągać bieliznę, w której tu przyszła, zerkając czasem na przyjaciółkę. - Ja nie mam odpowiedniego stroju, ale… i tak jestem ciekawa jak to wygląda.
- Hmm… to prawda… myślę jednak, że nadal będziesz błyszczeć.- odparła Mel figlarnie wystawiając język.- A suknię ci pożyczę.
Podeszła od tyłu do czarodziejki i pochwyciła jej piersi swoimi dłońmi ważąc ich ciężar.
- Mamy prawie taki sam rozmiar i podobną budowę ciała. W bieliznę możesz się nie wcisnąć, bo lubię ściśle dopasowaną, ale suknie.. to już inna para trzewików.- oceniła.
Zaskoczona El jęknęła. Dotyk piersi Mel na jej plecach był niepokojąco podniecający.
- Ja… nie boisz się, że ją uszkodzę. - Wyszeptała.
- Jesteś krawcową… naprawisz uszkodzenia.- wymruczała żartobliwie Melody lekko ściskając biust dłońmi, a potem przesuwając palcami po biodrach i pośladkach oceniła.- Nie utyłaś chyba, więc wciśniesz się nawet w te najbardziej wyzywające suknie. O ile starczy ci odwagi.
- Wiesz, że po prostu kocham piękne stroje. - Czarodziejka poczuła jak wraz z dotykiem przyjaciółki jej ciało przechodzą dreszcze.
- A one kochają ciebie, tak jak twój kochanek.- zażartowała na koniec Melody dając klapsa w pośladek i odsuwając się od El.- Co akurat mnie nie dziwi… smakowity z ciebie kąsek. Nie daj się więc tym wypacykowanym lalom na przyjęciu.
Morgan obróciła się w stronę przyjaciółki i przytuliła ją mocno.
- Dziękuję.
- Nie ma za co… nic nie zrobiłam.- zaśmiała się Mel pozwalając się przytulić.
- Nie wcale… te fiolki… teraz suknia.. to że mogę się tu choćby przebrać. - El wtulała się w prostytutkę nie zważając na to, że ich piersi ocierają się o siebie.
- Jakoś mi odpłacisz za to…- odparła z uśmiechem Melody również tuląc Elizabeth.-... wszak nie lubisz mieć długów.
- Nie. - El odsunęła się. - Masz teraz chwilę by popatrzeć na te suknie czy musisz wracać na dół?
- Raczej na dół, ale jak nie boisz się wracać po północy do domu, to jak zakończę interesy na dziś to możemy poszukać czegoś w mojej garderobie.- zaproponowała Melody.
- Mogę przyjść jutro i włożę co mi dasz. - El zabrała się za szybkie ubieranie, wciskając się w bardziej przyzwoity strój.
- Zrobię z ciebie najbardziej kuszącą istotkę…- odparła z entuzjazmem Melody i sama również zabrała się za ubieranie. - Twój wybranek nie będzie w stanie oderwać od ciebie palców.
- Uważaj.. jednak powinniśmy dotrzeć na ten bal. - Czarodziejka mrugnęła do swojej przyjaciółki zaciskając gorset.
- Aż tak ci zależy na tym balu? Sądząc z odgłosów rozsmakowałaś się w czymś innym.- odparła prostytutka dopinając spódnicę.
- Jestem ciekawa Uptown. - El uśmiechnęła się i zabrała się za wkładanie pomiętej sukienki do torby.
- Tych ich przyjęć? Różne plotki słyszałam. Że niektóre są nudne i długaśne, przecinane smętnymi przemowami… inne pełne nagich ciał, orgii, alkoholu… - zaśmiała się Melody. - Ciekawe na które z nich trafisz.
- Charles twierdził, że będziemy się nudzić. - Odpowiedziała niepewnie czarodziejka, podchodząc do drzwi. - Zobaczymy jutro.
- Już nas opuszczasz?- zapytała Melody podążając za przyjaciółką.
- Chciałam porozmawiać z Bernardem… muszę ci jakoś odkupić te fiolki. - El uśmiechnęła się ponad ramieniem do prostytutki.
- A potem do domu?- zapytała Melody podchodząc do El i obejmując ją w pasie. Wyszła wraz z nią. -Zazdroszczę ci… ja jeszcze pewnie wypnę tyłek z dwa trzy razy.
- A ja będę przeżywała dzisiejszy wieczór w domowym zaciszu… - Czarodziejka wspomniała poprzednią noc, podczas której, jak się okazało, obserwowała ją Marineta.
- Co tu zostało do przeżywania. Czyżby twój słodki chłopczyk nie zaspokoił twojego apetytu?- zażartowała Melody, gdy schodziły po schodach.

Bernie.. na szczęście jeszcze przebywał na dole. Marineta także i Amelia. Dalii nie było, pewnie zajęta była jakimś klientem. Panna Paxton też się zjawiła popijając trunek przy kontuarze i gawędziła z Karlem. Była jedyną awanturniczką jaką El dobrze znała, choć była bardziej przyjaciółką Dalii… choć ta “przyjaźń” wymykała się tradycyjnemu znaczeniu tego słowa.
El oderwała się od przyjaciółki i uśmiechnęła do niej.
- Zaspokoił.. ale ty znów go pobudziłaś. - Mrugnęła to prostytutki i ruszyła w kierunku Berniego.
- Nie powinnam chyba gadać tyle o twoim kochanku.- odparła Mel lekko zaróżowiona na policzkach, jej słowa brzmiały nieszczerze.
A sam Bernie spoglądał w ich stronę, choć oczywiście to Melody przyciągała jego spojrzenie.
El podeszła do jego stolika. Czuła jak jej serce wali. Właśnie przyznała się Mel, że ta budzi w niej inne niż przyjacielskie emocje.
- Czy.. mogę się dosiąść? - Spytała spoglądając na artystę.
- Tak. Oczywiście.- odparł pospiesznie Bernie przyglądając się to El to Mel. Na jego stoliku stała butelka dżinu…została ledwie ćwiartka tego trunku.
Czarodziejka przysiadła się i zerknęła w kierunku swojej przyjaciółki.
- Mel zdradziła mi.. że mogę u ciebie nabyć pewien specyfik.
- Różne specyfiki.- potwierdził Bernard nalewając sobie i Elizabeth dżinu… po czym tęsknie spojrzał na kręcącą się między stolikami Melody.
- Taki… który zabezpiecza przed ciążą. - Morgan mówiła spokojnie zerkając to na mężczyznę to na swoją przyjaciółkę. - Czemu z nią nie porozmawiasz?
- I być odepchniętym dwudziesty raz? Lubię cię, ale nie iskrzy między nami…- westchnął mężczyzna melancholijnie Bernie. I spojrzał na pannę Morgan.- Różne specyfiki. Konkretnie jaki?
El wydobyła z kieszeni pustą fiolkę i pokazała ją mężczyźnie.
- Nie wiem na razie czy mnie na to stać… - Dodała niepewnie. - Ale muszę je Mel odkupić.
- Aaa… to… najlepszy ze specyfików. Pierwsza liga. Sto dolarów.- wyjaśnił Bernard przyglądając się fiolce.
Czarodziejka aż jęknęła. Może ze swojego kieszonkowego uzbierałaby na jedną fiolkę… może.
- Drogo. - Powiedziała tylko przyglądając się niepozornej fiolce.
- Najlepszy ze środków pozbawiających mężczyznę płodności… na jakiś czas. Są też tańsze substancje… nie tak skuteczne, lub nie tak bezpieczne dla zdrowia.- wyjaśnił Bernarnd i uśmiechnął się. - Poza tym gildia która trzyma łapy na tej substancji sprzedaje ją po 150 za fiolkę.
- Powinnam odkupić tą konkretną. - El przyglądała się mężczyźnie. Czasem zapominała jak cenne rzeczy są w stanie wytargować dziewczyny. Wypiła nalanego trunku starając się ocenić ile będzie zarabiać jako pokojówka. Ewidentnie powinna się powstrzymać od seksu na jakiś czas.
- To sto dolarów…- odparł mężczyzna w zamyśleniu. -... lub… mogę jedną…
Zawstydził się dodając.- Nieważne.
- Śmiało… sam widzisz, że szukam jakiejś alternatywy.. obawiam się jednak że nie potrzebujesz bielizny szytej przez krawcową. - El uśmiechnęła się do Berniego.
- To prawda… ale chciałbym… bielizny…- wydusił z siebie z trudem czerwony na twarzy mężczyzna.-... używanej bielizny Mel. Majteczek na przykład.
Czarodziejka wpatrywała się w niego z lekko rozchylonymi ustami. Niby to było szokujące, a jednak, jeszcze wczoraj sama zatkała sobie majteczkami Mel usta.
- To… nie jest łatwe do zdobycia, wiesz? - Wyszeptała cicho.
- Nie wiem.- mruknął cicho Bernard. On nie wiedział, jak Melody ceni sobie bieliznę. Jak kosztowna to część stroju. I jak pilnowana przez nią. O ile Moppy prała wszystkie ubrania w karczmie, to swoją bieliznę Mel prała osobiście.
- Ech… no dobra… ale nie za jedną fiolkę.- Mruknęła cicho Czarodziejka. - I będziesz musiał mi pomóc zdobyć materiał.
- Materiał? - zapytał Bernie. I zamyślił się.- To za więcej niż jeden egzemplarz… trzy.
- Nie rozumiesz… jej jedne majteczki są warte ze 3 lub 4 takie fiolki. - El naburmuszyła się. - To nie jest kawałek bawełnianej szmatki.
- Trzy fiolki? Za kawałek materiału?!- odparł zaskoczony Bernie, trochę za głośno… bo przyciągnął tym krzykiem uwagę innych gości. Więc ściszył głos i pochylił się szepcząc. - Za kawałek materiału, który ja muszę dostarczyć?
- To droga tkanina… nie dostanę jej w Downtown. - El skrzywiła się. - Mel pamięta każdą sztukę swojej bielizny.. będę musiała ją jakoś podmienić.
- Ale i tak oczekujesz, że zapłacę za materiał- obruszył się Bernie.
- Nie mam gdzie tu go nabyć. - El zerknęła na swoją przyjaciółkę.
- To ja ją kupię.- zgodził się Bernie, gdy El przyglądała się Mel obejmowanej przez jednego z klientów i żartującej cicho.
- Mel? - El na chwilę oddaliła się myślami od rozmowy, nieco zazdrośnie przyglądając się mężczyźnie.
- No… jej akurat się nie da. Mówię o materiale. To ja go przecież kupię.- odparł Bernie nieświadom zazdrosnego spojrzenia Elizabeth.
- Yhym… ale nie musiałbyś tego robić gdybyś nie chciał jej bielizny… a dla mnie to kilka wieczorów szycia i ryzykowna podmiana. - El obróciła się w stronę Berniego. - To jak… materiał i 3 fiołki?
Bernie spojrzał na El i westchnął.- Zgoda… musisz tylko powiedzieć, jaki to ma być ma…-
Przerwał bo Melody oderwała się od klienta i zbliżyła do obojga. Oparła ręce na stoliku i spojrzała ze słodkim uśmiechem. - Tylko mi nie zdzieraj za dużo z mojej przyjaciółki, bo się pogniewam Bernie.
Świadoma tego, że w tej pozycji wprost kusiła do zerknięcia w jej dekolt. Z początku skupiona na Berniem, dopiero po chwili zauważyła i spojrzenie Elizabeth, co sprawiło że zarumieniła się lekko.
- Nie martw się Mel. - Czarodziejka uspokajająco oparła dłoń na przedramieniu przyjaciółki. - Bernie na pewno nie chce zadzierać z tobą i resztą.
- Ehmm… dobry chłopczyk. - odparła w końcu Melody prostując się i dodała z uśmiechem.- To bawcie się grzecznie.
- Będziemy. - Czarodziejka cofnęła rękę i uśmiechnęła się ciepło.
Zadowolona z siebie dziewczyna oddaliła się nieświadoma niecnych knowań ich obojga dotyczących jej luksusowej bielizny.
- Podrzucę ci jutro coś o zbliżonym kolorze. To bardzo cienka bawełna, lśni jak jedwab. Musi być czerwona… trochę ciemniejsza od obecnego gorsetu Mel. - El zamyśliła się. - Koronkę .. powinnam mieć.
- Dobrze… - mężczyzna przez chwilę przyglądał się czarodziejce schodząc spojrzeniem na jej biust, biodra i nogi okryte suknią. Było coś lubieżnego w jego wzroku. Potem się otrząsnął zawstydzony… a El przyszło do głowy, że przypuszczał iż czarodziejka da mu jako przykład własną bieliznę… być może używaną. Cóż… pijana głowa bywa pełna szalonych myśli.
A Bernie wlewający do gardła kolejny kieliszek dżinu był z pewnością pijany.
- Tylko… czy mogłabym jedną fiolkę otrzymać jutro? - Spytała niepewnie. Nie była pewna jak może sobie pogrywać z mężczyzną, więc na razie jedynie oparła się łokciami o stół eksponując swój biust.
- Nie wiem… to w końcu byłby zadatek za obietnicę. - westchnął mężczyzna niechętnie, ale podobnie jak w przypadku piersi Mel, wzrok jego uciekł ku dekoltowi czarodziejki.- A to droga fiolka.
- I… nie ufasz mi? - Spytała przesuwając palcem po koszuli i odsłaniając nieco linię pomiędzy swymi piersiami.
- Eeeemm…- tym razem jego wzrok podążał za palcem. Bernie może był i beznadziejnie zakochany w Mel, ale był mężczyzną… pijanym obecnie w dodatku, a i jego wybranka nie okazywała zainteresowania jego wiernością.- Oczywiście... że ci ufam.
- Wykonam to zlecenie i już niebawem będziesz się mógł cieszyć zapm Mel. - Jej palec zsunął się nieco niżej odsłaniając więcej, zaróżowionej po pieszczocie przyjaciółki, piersi.
- Ale tylko jedną… żadnych więcej zaliczek.- odparł Bernard pod długim i chciwym zerkaniu w dekolt panny Morgan.
- Dobrze… nie chciałabym nadwyrężać twojego zaufania. - El zabrała palec pozwalając by materiał koszuli sam zasłonił jej wdzięki.
- To dobrze…- kolejny kieliszek dżinu wypity nieco drżącą ręką. Bernie nadal zezował w kierunku dekoltu Elizabeth, a jego myśli orbitowały wokół podglądniętych piersi. Przynajmniej przez następne parę godzin czarodziejka zajęła miejsce Mel w jego głowie.
- Muszę uciekać. - Czarodziejka wstała z krzesła i rozejrzała się za przyjaciółką. Ta właśnie podchodziła do kontuaru by zabrać ze sobą dwa kufle piwa, dla siebie i klienta. Zaś Bernie skinął głową mamrocząc pod nosem “do jutra”... albo coś podobnego.
El skinęła Karlowi na dowidzenia i sama opuściła lokal. Na zewnątrz otulił ją chłód nocy nieco pogarszając jej nastrój. Czekał ją samotny powrót do domu i rozmowa z matką w dniu jutrzejszym.
Było już ciemno i droga wydawała się dłużyć. Czarodziejka przemierzała w ciszy uliczki wsłuchując się w dźwięk własnych kroków. Po chwili… do tych dźwięków, dołączyły inne. Metaliczne… przypominające te z kuźni. Zderzenie stali o stal. Dochodziły z bocznej uliczki, którą Elizabeth właśnie mijała.
Dziewczyna przystanęła nasłuchując nietypowego dla tej pory odgłosu. Ostrożnie podeszła do krawędzi uliczki by w nią zajrzeć.
 
Aiko jest offline