Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 29-01-2020, 20:48   #5
Nanatar
 
Nanatar's Avatar
 
Reputacja: 1 Nanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputacjęNanatar ma wspaniałą reputację
Elizjum w Teatrze im Żeromskiego; ul Sienkiewicza; 25 czerwca 1996 kilka minut przed północą


Obdarzyła go ledwie cieniem zainteresowania, choć uważny Kordian uchwycił, że głęboko skrywała co innego. .
- Jeśli prawdę mówisz musiała być to nader pospolita chwila.
- Żadna chwila w twoim pani towarzystwie nie mogła być pospolita. Jeśli skonfabulowałem to zdarzenie, znaczy wiele o nim myślałem. Należy winić tylko los, że nie postawił nas naprzeciw i wszystkich, którzy mieli szansę do tego doprowadzić.
- Wciąż nie czuję straty.
- Jeśli jednak noc ustąpi świtaniu, a ty wciąż będziesz trwała przy swoim, jutro o przebudzeniu możesz już żałować. - spostrzegł, że prawa brew Alicji nieznacznie się uniosła. Z przyjemnością uznał, że przypominało to ostatni misterny ryt dłutem w marmurze. Sowińska tkała konwenanse na wzór pracowitego pająka. Obrócona dotychczas do Bleinerta bokiem, zwróciła ku niemu swe czarowne oblicze.
- Słucham. Co może mi pan zaoferować?

Złapał.
- Z pewnością dobre maniery..
- To już mam - przerwała
- Dobrą poezję i deklamację.
- Dzieciaku! - popatrzyła rozbawiona - chcesz mnie poderwać na poezję?
Wtedy i on się roześmiał, w przeraźliwym naśladownictwie człowieczeństwa. A śmiech był zaraźliwy.
- Otóż to, w lokum mam adapter i winylowe płyty, dość miejsca do tańca, sztalugi, płótna, aparat, ciemnię - wstrzymał na chwilę - stylowy sarkofag i schron przeciwlotniczy. Proszę wybaczyć, wybiegam przed godniejszych. Czy poznałaś już osobiście Alicjo, Maurycego? Jeśli nie, to odpowiednia chwila, by Cię przedstawić, prawda, że mógłby uczynić to ktoś znaczniejszy, ale proszę byś obdarowała mnie tą przyjemnością.

Przewróciła teatralnie głową, rozbawiona, lub dobrze to grała.

Poecie po zaledwie kilkunastominutowym występie, albo zabrakło twórczej weny, albo wzorem Paganiniego, zakończył występ kiedy publiczność zaczęła ziewać. Nikt specjalnie nie przejął się zakończeniem wieczorku poetyckiego, wszak był to jedynie pretekst do spotkania się w większym gronie. Janik zebrał oklaski, zdecydowanie bardziej za organizację wieczoru niż za oprawę artystyczną i kłaniając się nisko publiczności zszedł ze sceny.

Wtedy też Kordian wyczuł odpowiedni moment, aby podejść do primogena Toreadorów i przedstawić piękną Arystokratkę. Maurycy ucałował staromodnym, zapomnianym niemal na zachodzie zwyczajem dłoń Alicji:

-Witam w Elizjum moja droga. - Robiąc lekko ironiczną minę zapytał: - Co sądzisz o dzisiejszym występie?

Nim jednak Ventrue zdołała odpowiedzieć Maurycy kiwnął dłonią na Kubę właśnie wchodzącego na salę z kuluarów:

-Oho! Jest i nasz dzisiejszy bohater! Jakubie podejdź do nas proszę. Nasi przyjaciele chętnie cię poznają.

Gdy Janik podszedł Maurycy przedstawił go, po czym zapytał ponownie Alicję:

-A zatem co sądzisz o dzisiejszym występie Jakuba?

Pisane razem z Mistrzem Gry. Dziękuję.

 
Nanatar jest teraz online