To tak na szybko.
Kamień milowy to pierwszy cel postaci. Czyli wydostanie się z budynku.
Tutaj albo pójdzie gładko lub nie.
Jak pójdzie gładko to nie ma tutaj znaczenia czy jesteś zombie więc setting mamy gdzieś. Temat zombie pojawia się dopiero w czasie kolejnych dni.
Jak nie pójdzie gładko to broczymy krwią i temat zombie pozwala nam przeżyć ale mocno utrudnia dalszą rozgrywkę (opisałeś to w części o fizjologii i zdolności leczenia)
Skąd pomysł, że ekwipunku w walizce nie da się uzupełniać?
Cytat:
|
Widzisz, ten cały eksperyment uznano za nieetyczny, niemoralny i takie tam. Stał się zbędny. Nawet jeśli wcześniej wydano na niego zgodę i wszelkie pozwolenia. A teraz przyszła wytyczna aby go zamknąć, zlikwidować i zapomnieć. To oznacza, że ty też masz przestać istnieć i zniknąć.
|
W takim przypadku usuwa się wszystko co było stworzone na cel tylko tego projektu. Kojarzysz termin złomowanie oprzyrządowania? Likwidowanie linii produkcyjnej? Jeśli w jakiś sposób laboratorium nadal będzie to produkować to jest kiepskie pod względem realności.
Mówię o finale patrząc bardzo szeroko, a nie tury. Finale postaci.
Analogia do choroby z Neuroshimy. Umierasz albo uczysz się z tym żyć.
Cytat:
O co chodzi w tej sesji?
- O odkrywanie tajemnicy. Gdzie BG sam jest jedną z największych tajemnic. Nawet dla samego siebie. Dlatego dobrze by i ktoś kto by się chciał wcielać w owego BG był osobą skłonną do badania różnych wątków i tajemnic.
|
Dla mnie nie ma tutaj żadnej tajemnicy i rozkminiania. Stan zdrowie postaci jest bardzo jasno przedstawiony. Nic się nie da z tym zrobić. Jedynie przetrwać. Jeśli nie zsyntezujesz tego co masz w walizce to umierasz.
To walka z czasem, survival, odgrywanie zombiaka, a nie żadna tajemnica.
Ale może mój "problem" analitycznego podejścia do życia i umiejętności adaptacji. Dobrze, że rozmawiamy bo już wychodzą różne oczekiwania odnośnie tej sesji
