- W takim razie powinnaś odmówić - mężczyzna wyraził swoją opinię głosem, w którym pobrzmiewały nuty nagany ale i troski. To akurat było do niego podobne, chociaż Lestria wolałaby żeby zbył jej niepokój swoim zwyczajnym, beztroskim wzruszeniem ramion. Widać przeliczyła się i to bardzo.
- Nie powiem kto mi to zadanie podrzucił na pierwszym miejscu - przypomniała mu z wyrzutem, opadając na sofę i sięgając po karty do sabacca. Do wyruszenia miała jeszcze sporo czasu, który nie była jeszcze pewna jak spędzi. Naturalnym dla niej był powrót do mieszkania i zdanie raportu ze spotkania swojemu właścicielowi. Nils, tak miał bowiem na imię, z całą pewnością szybko by ją poprawił gdyby usłyszał że tak się o nim wyraża co jednak nie zmieniało faktu. Była jego własnością bo to on ją wykupił. Było to proste i jak najbardziej właściwe postawienie sprawy. Przynajmniej dla kogoś, kto nie pamiętał nawet jak to jest być wolnym.
- Podrzuciłem ci je żeby ci czymś zająć głowę po ostatnim niepowodzeniu - poinformował ją, przy okazji wbijając małą szpilę w postaci przypomnienia jej o wpadce z Tyrusem. Gnojek zwiał jej dosłownie sprzed nosa i do tego miał tupet by wpaść w ręce Silasa, dupka jakich mało. Chciało się jej wyć…
- Dzięki… Serio… Normalnie z wdzięczności biję pokłony i padam do stóp, panie - dodała, nacisk kładąc na ostatnie słowo bo doskonale zdawała sobie sprawę, że go tym zrani. I się udało, co było nader wyraźnie widać gdy przez jego twarz przemknął grymas bólu. To z kolei sprawiło że Lestria poczuła się paskudnie. Nie chciała go ranić ale czasami po prostu jej nie wychodziło. Czasami po prostu coś chlapnęła i kończyło się tak jak teraz.
- Czasami zastanawiam się dlaczego ja się w ogóle na to wszystko godzę - odpowiedział ostro, wstając i podchodząc do automatu z napojami, jaki niedawno zamontował w salonie. Biorąc pod uwagę to, że nalał sobie pełną szklankę Mandalorian Black. Nautolanka skrzywiła się. Nie lubiła zapachu tego konkretnego trunku o czym doskonale wiedział. Nie lubiła też gdy go pił i to także było mu wiadome. Widocznie faktycznie udało się jej nieco przegiąć. Nie po raz pierwszy zresztą…

Dawno, dawno temu…W odległej galaktyce…

Noc była przyjemna i do tego gwarna. W klubie zebrał się całkiem pokaźnych rozmiarów tłumek, co tylko cieszyło Lestrię. Robota była znacznie trudniejsza gdy świeciło pustkami. Zbyt wiele miejsca dla oczu, za mało czynników odwracających uwagę. Pewnie, nawet w takich warunkach dawała radę ale po co utrudniać sobie życie?

Przemykała powoli, od jednej grupy do drugiej. W dłoni trzymała szklaneczkę Ithoriańskiej brandy którą od czasu do czasu przykładała do ust, jednak poziom trunku zdawał się w ogóle nie opadać. Pewnie, mogła się zalać w trupa ale wtedy nic by nie wyszło z jej planów i na dodatek Vis z pewnością by się na niej wyżył za to, że wróciła z niczym. Ostatnio nie szło jej najlepiej i nawet Mir’har zaczynał jej już dyszeć nad karkiem. Pomyślałby kto, że akurat on powinien być zawsze po jej stronie. Z drugiej jednak strony nigdy by nie zaszedł tak daleko gdyby przymykał oko na wybryki swojej siostry. A zaszedł, ku zazdrości Lestrii. I nieco ku jej zawodowi. Sądziła że uda się im obojgu wyrwać z łap Visa, że dalej będą szli ręka w rękę, że… Jednak Mir’har zasmakował we wpływach, władzy i korzyściach które szły w parze z jego pozycją. Na samą wzmiankę o odejściu, o spłaceniu Visa, o ruszeniu własną drogą… Cóż, ostatnimi czasy nic tylko się o to kłócili.

Ona jednak nie dawała za wygraną. Chciała tego, czego nigdy nie miała, a mianowicie wolności. Pragnęła jej całą sobą. Pragnęła rzucić w cholerę obecne życie i zacząć nowe. Jakiekolwiek, gdziekolwiek byle być panią samej siebie. Wiedziała, że może tego dokonać jeżeli naprawdę się postara. Problem w tym, że czasami, nawet gdy bardzo ale to bardzo się starała to i tak jej coś nie wychodziło. Z tego też powodu nie mogła ruszyć z miejsca.
Tym jednak razem miało być inaczej. Czuła to całą sobą przez co jej lekku drżały nerwowo. To z kolei oznaczało, że ciężko się jej było skupić, a to…
- Hej, uważaj - usłyszała męski głos, w którym jednak znacznie więcej było wesołości niż gniewu. Oczywiście, bujając w obłokach nie patrzyła gdzie szła i takie były tego skutki.
- Wybacz… - zaczęła, bo ostatnie czego potrzebowała to scena, która ściągnie na nią cudze spojrzenia. Zanim jednak skończyła, czy chociaż na dobre zaczęła się tłumaczyć, podniosła wzrok i… Głos jej uwiązł w gardle. O cholera, zdołała jęknąć w duchu. Facet, na którego wpadła był niczego sobie…

Właściwie to był o wiele, wiele więcej niż niczego sobie. Lestria pospiesznie przeniosła spojrzenie na szklankę ale nie, nie wypiła wszystkiego. Może jej ktoś coś dorzucił do drinka? Tak, to by tłumaczyło dlaczego nagle wszystko w jej ciele zaczęło pulsować. Włącznie z lekku.
- Hej, wszystko w porządku? - nieznajomy wydawał się szczerze zaniepokojony, sprawiając że się wkurzyła. Na siebie.
- Tak, tak - potwierdziła, zmuszając swoje ciało do posłuchu. Dłoń na biodrze, wyprostowane plecy, piersi do przodu, lekki uśmiech. Miała tą grę opanowaną, wiedziała o tym doskonale, tylko że tym razem coś jej zwyczajnie nie szło.
- Sorki za koszulę - kontynuowała przerwane przeprosiny.
- Nie ma sprawy, mała - machnął dłonią, zbywając temat, chociaż nadal sprawiał wrażenie nieco zaniepokojonego. Czuła ów niepokój mocniej niż powinna. Rozpraszał ją, a tego to jej już kompletnie nie potrzeba było.
- Co powiesz na wspólnego drinka w ramach rekompensaty? - zapytał, po czym zrobił coś, czego nie powinien. Uśmiechnął się. I było po niej...

I tak to się zaczęło. Z początku zwyczajnie się w nim zabujała, a później. Później uczucie zbladło ale zostało go na tyle by nadal byli ze sobą, chociaż już jako przyjaciele, a nie kochankowie. Miała u niego dług i to ogromny. I nie chodziło tylko o kredyty, chociaż tych też mało nie było. Dzięki niemu miała szansę spełnić swoje marzenie. Dał jej namiastkę wolności w postaci swobody decydowania o sobie. Tak, miał jej kontrakt, ale nigdy nie wykorzystał tego faktu. Wręcz przeciwnie, pomagał jej na każdym kroku wiedząc, że nie odpuści, dopóki go nie spłaci. Był… Był po prostu wspaniały, a ona jak to ona, zawsze znalazła sposób by mu wbić jakąś szpilę, nawet jeżeli tak naprawdę wcale tego nie chciała.

- Bo jesteś mięciutki, Nils. Mięciutka kluseczka - odpowiedziała wstając i podchodząc do niego by go objąć w pasie i przytulić się do jego pleców. - Taki misiak, wiesz? Z rodzaju tych co to mają kokardkę na szyi i jak się je ściśnie to mówią “przytul mnie” albo “kocham cię” - kontynuowała, wtulając się i chłonąc jego zapach. Pewnie, nie byli już parą ale coś nadal tam tkwiło. Głęboko, ukryte i trzymane w zamknięciu.
- Wiesz, że to najsłodsza rzecz jaką mi kiedykolwiek powiedziałaś? - odpowiedział miękko, odwracając się i ją przytulając, tym razem porządnie, tak jak się powinno. Rany, czasami go nie znosiła. Naprawdę. Tak dogłębnie i od serca. Tak, że się jej od tego robiło gorąco. Tak…
- Mam złe przeczucia co do tej misji - zmieniła temat, bo poprzedni szedł w niewłaściwym kierunku. - Coś tu nie gra Nils, tylko nie wiem co. Do tego Nerin też się wybiera. I Nyrhe…
- Ten Nyrhe? - zapytał, chociaż była pewna, że o innym mu nigdy nie mówiła. Zamiast odpowiedzieć skinęła tylko głową.
- Cóż, przynajmniej na pewno się nudzić nie będziecie - podsumował, po czym rzucił kolejnym pytaniem. - Nerin wpadnie do nas zanim wyruszycie?
- Nie, chyba nie - odpowiedziała, chociaż tak naprawdę nie miała pojęcia. Nie została by ją o to zapytać. Właściwie to po prostu wybyła z miejsca spotkania, nie patrząc na nic ani na nikogo. Westchnęła ciężko opierając czoło o pierś zabrańczyka.
- Jestem okropną przyjaciółką - jęknęła.
- Idzie się do tego przyzwyczaić - pocieszył ją na swój specyficzny sposób, przesuwając dłońmi po drżących lekku. Jego emocje były silne i wyraźne i spływały falami. Mogłaby tak stać i pozwolić się im obmywać nawet cały dzień. Kilka dni nawet gdyby nie to, że nie miała czasu.
- Podrzucisz mnie na miejsce? - zapytała, odchylając głowę by móc mu spojrzeć w twarz.
- Pewnie mała, co sobie tylko zażyczysz - zgodził się bez wahania po czym pochylił i musnął ustami jej czoło, a ona po raz kolejny przeklęła umowę, którą z nim zawarła.

Na platformę przybyli jako pierwsi, co akurat jak najbardziej Lestrii pasowało. Mieli jeszcze kilka chwil, które wykorzystali na krótki spacer w celu sprawdzenia otoczenia. Droid, którego nautalanka miała okazję już spotkać, nie przeszkadzał im w tym, ograniczając się do krótkiego powitania.
- Nie wygląda to najgorzej - stwierdził Nils, kładąc uspokajająco dłoń na jej ramieniu. Pomogło, chociaż tylko trochę.
- Zawsze możesz sobie odpuścić, Lest - przypomniał i chyba nawet faktycznie chciał żeby tak zrobiła.
- Wiesz, że nie mogę - prychnęła, rzucając ponure spojrzenie na transportowiec. - Już niewiele zostało - przypomniała mu cicho, zaciskając dłonie w pięści.
- Tak, wiem - zgodził się, również zniżając głos. - Dasz sobie radę. Tylko uważaj, dobrze? - Chciał się upewnić, chociaż nie wiedziała po co, bo przecież zawsze uważała. Skinęła więc tylko głową. Żadne więcej słowo nie padło bo i nie było takiej potrzeby.
Czekali.