Jaśmin

Sewayaki kitsune no Senko-san

Czyli pomocna lisica albo urocze lisie ogonki.
Głowna rola męska dostała się niejakiemu Nakano Kuroto, korposzczurowi - Zabiegany, Zmęczony i Zmordowany, tak go można podsumować. Główna rola żeńska - lisiczka Senko, najlepsza kucharka i pani domu po drugiej stronie rzeczywistości.
Otóż, Senko nieoczekiwanie pojawia się w domu Kuroto i od progu oznajmia mu, ze od dzisiaj będzie go rozpieszczać. Gotowanie, sprzątanie, zakupy - wszystkie te czynności, na które biały kołnierzyk nie ma czasu. Gorące lisie serduszko przygotowuje mu też kąpiel, czyści uszy i pozwala na karesy, puchaty lisi ogonek i wrażliwe uszka. Tak, założę się nie tylko ja wpadłem na pomysł, że Senko to cosplayerka. Otóż nie.
Na ekranie pojawiają się też inne ciekawe postacie - jedna z nich będzie Jasuko, (studentka i managaka w jednym), czy Shiro - kolejne lisie bóstwo.
Ogólnie, seria ma 12 odcinków i można by powiedzieć, że w tym czasie niewiele się dzieje. Nie jest to jednak prawda. Fabuła płynie sobie spokojnie pozwalając się odprężyć przed monitorem. Okruchy życia, super sprawa.
Inna kwestia, można by się poskarżyć, że reżyser nie wprowadza na plan zbyt wielu postaci. Z drugiej jednak strony zabieg ten pozwala lepiej skupić się na fabule.
Technikalia. Grafika jak najbardziej w porządku, muzyka troszkę zbyt popowa, ale op i end spokojnie można przewinąć.
Podsumowując, seria jest spokojna i odprężająca jak głaskanie lisiego ogonka. Polecam każdemu kto nie przepada za shonenami.
Ocena, 7/10 - polecam.

Cheers

 

__________________
Myśląc nigdy nie doszedłem do żadnych wniosków.
Ale to nie powód by nie myśleć.
Zdrajca, obciąć mu jajca! Tchórz, wsadzić mu nóż! Kiep, pałą przez łeb!
Hejt? Kijem przez grzbiet.