- Spodobał mi się pierścionek. A nawykłam do tego, że gdy chce coś ładnego to to dostaję.
- To mamy ze sobą trochę wspólnego, z tym że ja biorę, a nie dostaję. - drowka uśmiechnęła się lekko w stronę pół-elfki.
- Oddał go całkiem sam. Całkiem. Ja zastosowałam tylko pewną sugestię. Zawsze mógł odmówić. Choć mężczyźni rzadko odmawiają. - Sheva mrugnęła okiem do Drowki i z uśmiechem popatrzyła na towarzyszy.
Gdyby oczy wojownika mogłyby mówić, w tej chwili głośne przekleństwa byłyby słyszalne nawet na ulicy. Przewrócił oczami, siedząc rozparty wygodnie na jednym z foteli, sącząc swój miód z drewnianego kubka
- Bogowie…- mruknął do siebie
Mroczna elfka zaśmiała się.
- A miał się przynajmniej czym popisać? Bo jak złapałam go w zaułku to piszczał jak kastracik. Taki był przerażony, że aż żal mi się go zrobiło… i tu był mój jedyny błąd… - uśmiech zszedl jej z twarzy razem z ostatnim zdaniem.
- Prawdopodobnie spotkałaś go później niż ja, skoro tak piszczał - powiedziała półelfka.
- U mnie miał pecha srać ze strachu pod łóżkiem jak obrabiałem chatę. Nawet nie wiem czy ta ozdoba jest jego - powiedział z rozbawieniem Itlon wskazując na skórzaną bransoletę na ręku.
-Mi nie zapłacił...więc powiedzmy, że odebrałem swoją należność...w pewnym sensie - zdawkowo wyjaśnił wojownik - on uznał, że nie jest mi nic winien, ja uważałem inaczej, więc wziąłem to, co uważałem za wyrównanie długu. Tą elfią wykałaczkę - wojownik pokazał przypięty do pasa kunsztownie wykonany elfi miecz, którego klinga lekko świeciła, kiedy wojownik pokazał zwyczajowo jej część, wysuwając broń lekko z pochwy - Te miasto ma za duży problem z sha`ir. Najpierw zrobili ten bajzel, potem robimy za nich robotę i sprzątamy, jeden sha`ir zaginął, inny może mieć z tym coś wspólnego. - głośno podsumował Hassan - wiadomo coś więcej o tym drugim sha`ir?
- Ładna rzecz - Shillen skomentowała "wykałaczkę" zaprezentowaną przez wojownika. - Co do tych typów to wiem jedynie, że był tu jeden z nich ostatnio. Podobno inny niż ten, który zjawiał się zazwyczaj, ale to tyle.[/i] - odpowiedziała. - Myślę, że powinniśmy sprawdzić te okolice, o których nam mówiono. Obawiam się że pytanie wiele nam nie da. - stwierdziła odkładając kielich na stolik.
- Złapmy chowańca i niech doprowadzi nas do swojego maga. Albo będzie to ten mag, którego szukamy, albo inny, który może nam pomoże - zaproponowała Sheva zerkając z ciekawością na świecące ostrze. Założyła nogę na kolano i machała teraz wesoło stopą odzianą w wysoki skórzany but z kilkoma klamrami.
- To chyba nawet lepszy pomysł… - drowka skinęła głową pół-elfce.
- To co? Wycieczka na targ z samego rana? Co wy na to panowie? - spytała spoglądając na męską część towarzystwa.
- Wiadomo, jak wygląda ten...chowaniec? Na targu może być mnóstwo zwierzaków, tych ze skrzydłami też - zauważył wojownik.
- Wiem jedynie, że to coś jest małe, ze skrzydłami i przylatuje codziennie na targ z listą zakupów. O ile opis małe, skrzydlate wiele nie daje, o tyle to że robi zakupy bez właściciela chyba już tak. Nie widziałam jeszcze zwierzaka, który samodzielnie robi zakupy. No chyba, że mówimy o tabaxi i innych zwierzoludziach. - odparła drowka.
- Powiedzmy, że już złapiemy tego chowańca...to co, pogadamy z nim? Jak jakiś skrzydlaty zwierzak miałby nam powiedzieć, gdzie jest jego pan? - wojownik podchodził do sprawy sceptycznie - nie lepiej spróbować znaleźć tego drugiego, który nam tego Zouculara wystraszył lub mu za skórę zalazł i jego przycisnąć? - Hassan spojrzał na swój kubek, czy czasem miód nie jest za mocny, ale ku jego rozczarowaniu, nie był.
- Ja raczej miałam na myśli śledzenie go, a nie łapanie. Tak, żeby nas doprowadził do swojego właściciela. - sprecyzowała. - Pytanie, jak byś chciał znaleźć tego, “który go wystraszył”? Też nie wiemy o kogo może chodzić. - drowka spytała opadając ciężko z powrotem na łóżko i chowając twarz w dłoniach.
- Kurwa… To jest jak szukanie jebanej igły w pierdolonym stogu siana. Jak my mamy znaleźć coś co nawet nie wiemy jak wygląda w pięć dni?!
- Te informacje od twojego przyjaciela będą na rano? - spokojnie zapytał Itlona wojownik mając pewien pogląd na sprawę - Jeśli człowiek czarodziejów komuś podpadł, a my będziemy chociaż wiedzieli, dla kogo pracuje ten ktoś, można zamiast uganiać się za chowańcami poszperać na mieście.
- Powinien być. - przytaknął milczący dotąd mężczyzna. Przysłuchiwał się rozmowie z nieodgadnioną miną. - Poszedłbym na targ pośledzić chowańca, wiadomość może poczekać w pokoju, albo ktoś z was może ją odebrać. Jak dobrze potraficie śledzić? - zapytał z innej beczki. Jego towarzysze nie wyglądali na kogoś kto nie rzucał się w tłumie.
- Z fachu jestem łowcą, a przez pewien czas pracowałam jako… można powiedzieć płatny zabójca. Myślę, że coś o tym wiem. - drowka wzruszyła ramionami.
- Jest nas czworo. Możemy się podzielić, co wydaje się mądre. Ja gdy trzeba, mogę nie rzucać się w oczy. Albo mogę się rzucać aż nadto.- Sheva mimo opuchlizny uśmiechała się wyjątkowo szeroko.
- Mnie na targu już widzieli. Przyciągam uwagę, to źle. Ale przyciągam uwagę odciągając ją od kogoś innego, a to dobrze - wojownik, ze swoim egzotycznym ubraniem, obco brzmiącym akcentem i wielką posturą nijak nie pasował do obrazu szpiega, więc nie zamierzał wcale nalegać na bycie nim.
- No to moje propozycja - wtrąciła półelfka wstając i podchodząc do stołu. W zasadzie nie zaproponowali jej wina, więc nadszedł czas, żeby sama po nie sięgnęła - zabójczyni i włamywacz pójdą śledzić latającego chowańca na zakupach, a ja i drągal - machnęła głową w stronę Hassana - odbierzemy wiadomość i pokierujemy się jej namiarami, żeby z kimś pogadać. Komuś z nas musi się udać.
Napełniła kieliszek i wróciła z nim na swoje krzesełko.
Drowka podniosła się z łóżka.
- Mnie ten podział pasuje. Nie jestem mistrzem konwersacji, lepiej czuję się w cieniu. - powiedziała przeciągając się.
- Rozumiem, że zaczynamy z samego rana?
Półelfka pokiwała twierdząco głową i uniosła kielich do ust. Wino faktycznie nie należało do tych podłych.