| Opłotki Dulferberne
Elf nie zdyszał się zbytnio, choć sam sobie w myślach przyznał, że dawno nie biegał. Dopiero teraz na skraju wsi zorientował się, że wciąż trzyma dłoń dziewczyny. Jakby zawstydzony puścił ją, nie był nawykły do tak bliskiego kontaktu z kimkolwiek kogo znał jedynie przelotnie i przysiągłby, że lekki rumieniec wypłynął na szczupłą twarz Szemrzącego Strumienia.
-Pójdę do waszej przewodniczki i powiem jej o tym. Przecież będzie już ponad pół tuzina pożądlonych. Zbyt wojujące są, jak na zwykły rój, a i ich matka wyglądała innaczej niźli inne królowe tego rodzaju. Dotrzymasz mi towarzystwa? |