- Mnie pasuje. I tak musimy gdzieś sprzedać te beczki z winem. - odpowiedział na pytanie Bernhardta.


Lothar miał w końcu czas na odpoczynek, zadbanie o potrzeby ducha i ciała. I na rozmyślania. Zastanowił się przez chwilę co stało się z potworami z zamku. Wyjął książkę o ziołach, ale nie mógł się na niej skupić. Buchalteria związana z kupiectwem też nie zajęła dużo czasu - trzeba było skreślić ze stanu dwie beczki i tyle. Czas na postojach poświęcił na ćwiczenia ze swoim nowym mieczem. Wypytał też miejscowych o legendy związane z bohaterem pochowanym w świątyni, od którego ów miecz "dostał". Poświęcił zresztą sporo czasu na odpowiednio ubarwioną opowieść o zdobyciu miecza, ale jeszcze więcej na słuchanie o marzeniach i planach wiezionej trzynastki, ich rodzinach, przyjaciołach, znajomych i kontaktach. Nie zaszkodzi mieć przyjaciół w różnych miejscach. Od takich "znajomych znajomych" można czasem uzyskać informacje, zniżki, miejsce na nocleg...