- Dobro jednostki jest bez znaczenia gdy w grę wchodzi dobro Imperium - wyrecytował Peter. Mimo wielu swoich wad naprawdę wierzył w to co mówi. I choć grzeszny i słaby, starał się nie być hipokrytą. Skoro legalne władze wydały zakaz opuszczania miasta nie jego rolą było się sprzeciwiać. Nie bez rozkazu wydane przez wyższe władze. Albo naprawdę dobrego powodu. Musiał wszak stawiać na szali ewentualne rozniesienie zarazy. W końcu z pewnością był chory.
Poza tym był kompletnie zagubiony. Tropy nie łączyły się logicznie w całość, a wszystkie ich wysiłki były torpedowane lub daremne, Katrina pojawiała się i znikała niczym wiedziona tajemniczymi kaprysami jakiegoś bóstwa, a im pozostało tylko łapać cienie. Zrobił więc to co każdy dobry Sigmaryta zrobiłby w takiej sytuacji.
Poszedł do świątyni Sigmara prosić Boga o przewodnictwo. Ale że był także Sigmarytą przewidującym, kupił po drodze składniki do modlitw.