Pytanie dotyczyło tego, jak ja sama zareagowałabym na przemianę w wampira, a nie tego, jak zareagowały moje postacie, więc tego będę się trzymać.
Szczerze mówiąc, gdyby przeszło pierwsze oszołomienie, byłabym wściekła. Nie wiem, czy wyostrzone zmysły, nowe umiejętności, inne postrzeganie rzeczywistości wynagrodziłyby mi to, czego zostałabym pozbawiona. Każdy chciałby żyć jak najdłużej, każdy chyba obawia się śmierci i chciałby przeżyć więcej i więcej. Jednak nie wtedy, gdy ma się przed sobą całe życie, nie spróbowało się tylu rzeczy - wrażeń dostępnych tylko ludziom. Gdybym teraz została przemieniona w wampira zostałabym pozbawiona tak wielu możliwości, jakie daje życie... Życie, które kocham
Więc z pewnością byłabym wściekła, zrozpaczona, załamana i przeklinałabym tego, kto dopuściłby się tego wbrew mej woli.
Gdyby zaś złożono mi taką propozycję - odmówiłabym.
Wampiry są fajne, gdy się o nich pisze, gdy się w nie wciela na sesji. A potem spokojnie można odciąć się od nie-życia i powrócić do swojego, może mniej doskonałego, ale ludzkiego świata