| Tego ranka wybierając strój, w którym pojdzie na festiwal Armaase, Riva nie spodziewała się, że będzie biernie przyglądać się jak w koło niej będą umierali ludzie, między którymi jeszcze przed chwilą przeciskała się by znaleźć sobie miejsce z lepszym widokiem na Lorda Hurluna.
Wszystko stało się w jednej chwili, gdy kobieta którą akurat minęła przybrała jaszczurzą postać i ruszyła do walki z demonem. W myślach Rivy dudniły słowa babki mówiącej, że na atak piekielnych sił trzeba być zawsze gotowym. Och jak bardzo teraz dziewczyna żałowała, że przewracała oczami, gdy staruszka to wspominała.
Wszechobecna ciemność, jęki i krzyki rannych potęgowały uczucie strachu u młodej kobiety. Próbowała się podnieść, przynajmniej na kolana, ale znajdowała się na czymś śliskim i tylko modliła się, by nie była to krew i wnętrzności tych, który nie mieli tak jak ona, szczęścia być objętym czarem smoczycy.
Odruchowo przetarła twarz, ale nie sprawiło to bynajmniej, żeby zaczęła cokowliek widzieć. Obmacała siebie, spodziewając się, że w szoku i pod wpływem adrenaliny nie poczułaby bólu złamanej kończyny, a nawet bycia przebitą czymś ostrym.
Szczęście w nieszczęściu szybko upewniła się, że poza obtłuczeniami i kilkoma piekącymi zadrapaniami nie miała większych obrażeń.
Pragnęła jakoś rozświetlić ciemność, ale miała przy sobie jedynie jeden miecz u boku i sztylet w cholewce buta. Przeklęła w myślach, że szkolono ją na różne okoliczności, ale to czego stała się świadkiem dalece odbiegało od tego co obejmowały jej nauki.
Obawiała się ruszyć z miejsca, by w ciemności nie podeptać kogoś rannego. Ostrożnie stanęła na nogi i bezradnie rozejrzała się po ciemności, głównie skupiając się na doznaniach zmysłu słuchu.
__________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"
Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn |