Slan

Aiko
Hideki rozmawiał z szefem departamentu edukacji i lokalnym pisarzem romansów historycznych. Streszczał im historię rodu kita.
- Bo pradziadek był żołnierzem narodu ognia i gdy jego statek zatonął, to trafił do wioski…
Aiko podeszła do Hidekiego, który skrzywił się na dźwięk słowa kochanie, ale potem pobladł gdy wspomniała o liście.
- Ale co? Jak, pokaż. Gdzie jest ten człowiek? Znajdźmy go i… coś zróbmy. ! – zapytał ją zdezorientowany.

Migmar
- Całkiem fajnie zwarzywszy na sami wiecie. Niedługo Mamasami przyjdzie i zrobi wejście. Aiko jest? Eloy chciał przesłać jej pozdrowienia, a Temu Daichiemu podręcznik ćwiczeń dla zachowania równowagi i tańca. Miłą parę razem tworzycie. – zaśmiała się – Czy co się tu dzieje bardziej niepokojącego niż zwykle na przyjęciach? Korama zawsze mówiła, że przyjęcia to preludium do katastrofy.
- To zdecydowana zbyt ponura wizja! – rzekła Ikki.
- Albo zbyt optymistyczne szacunki – skwitowała Kohaku.
- Emanujesz radością jak twój ojciec – Kuni wyszczerzyła zęby.
- Twarde stąpanie po ziemi to cecha tkaczy ziemi

Daichi.
Hideyoshi przyjrzał się Dachiemu, jakby go czytał w jego duszy i rzekł
- Widzę, że ma pan relacje z owym Zhengiem, to bardzo dobrze. Może pan pomóc swemu miastu
- Jak możecie tak wypowiadać się tak starej i zacnej rodzinie! – zakrzyknęła pani Eun-Jeon oburzona przesadnie.
- Zacna i Stara rodzina często nie idą w parze. Zbyt często – powiedział ponuro stary Shu.
Eun-Jeong chciała coś dodać, ale wtedy podeszła do nich kobieta. Niezwykle piękna, o białych włosach, odziana w czarną suknię.
- Zaiste, duchy mówiły, że dzisiaj spotkam kogoś ze starej i szacownej rodziny. – Przez moment zerknęła na Daichiego i uśmiechnęła się – I widzę panią Feng
- Z kim mamy przyjemność – głos Fechimistrzyni zdradzał nieufność.
- To Lady Jorogumo! – zakrzyknął Drzewny i pocałował dłoń Przybyłej. Ginger przewróciła oczami.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija