Hyperspalnia ExCom/KM-164, 15.08.2181, 14:56
Pierwsza myśl, która wyłoniła się w umyśle Francisa wraz z przyspieszeniem jego aktywności neuronalnej, była związana z tym, że ciemność przed jego oczami jest. Temu wrażeniu zaczęły towarzyszyć powidoki wskazujące na zmiany światła w otaczającym środowisku. Przeszywało go wszechobecne mrowienie ciała, a gdzieś w okolicach, które pomału jego układ nerwowy zaczynał interpretować jako brzuch, zaczął odczuwać skręcanie od dawna pustego żołądka.
Mrowienie stało się mniej uciążliwe i intensywne. Cienkie rurki systemów doprowadzających sole fizjologiczne i substancje konserwujące odłączyły się, a drobne igiełki tkwiące w ciele schowały się, przyprawiając o pieczenie. Otrzeźwiło to trochę Francisa - ból, jako jeden z najistotniejszych dla organizmów żywych bodźców, był przetwarzany mimo stanu mężczyzny bardzo sprawnie.
Spróbował się podnieść, ale wciąż nie odzyskał pełnej propriocepcji, co sprawiło, że gdy uniósł się ze swojej komory wraz z podnoszącą się z sykiem pokrywą, jego tors opadł z głuchym stuknięciem o boki kapsuły. Dopiero wtedy Francis przypomniał sobie, by zacząć oddychać.
Otworzył oczy. Nie był w stanie nic zobaczyć.
Okulary… przemknęło mu przez głowę. Był w stanie zarejestrować jedynie kontury kapsuł ułożonych w okrąg w niewielkim pomieszczeniu. Mocne światło sprawiało, że każdy z ponad czterech milionów czopków w siatkówce jego oczu wydawał się niezwykle ostrą i cienką igłą, precyzyjnie wymierzoną by torturować jego aparat poznawczy.
Chłodny głos Matki informujący o zakończeniu procedury wybudzania był jak kolejny otrzeźwiający policzek dla Francisa.
Francis… Francis Griffith. Jestem genetykiem i neurofarmakologiem… W kosmosie… Tak, jestem dr Francis Griffith i znajduję się na statku ExComP/KM- …
KM… 164?
Tak!
Na konferencjach naukowych, na których BionTec prezentował swoje kapsuły do hypersnu, chwytliwym hasłem reklamującym wybudzanie było: “To jakbyś urodził się na nowo - tym razem świadomie!”. Francis był przekonany, że żaden z pracowników działu marketingu nigdy nie podróżował w hibernacji.
W spalni było zimno, systemy grzewcze kombajnu najwyraźniej wciąż jeszcze nie osiągnęły progu optymalnej temperatury dwudziestu dwóch stopni. Czując nieznośne pragnienie Francis opuścił prawą rękę za krawędź leża kapsuły, wymacał zesztywniałymi palcami miękki kształt litrowego zasobnika z Hydr8tion. Pił łapczywie, krztusząc się każdym łykiem i nie zwracając żadnej uwagi na odgłosy wydawane przez wracających do życia współpasażerów.