| Gedan powoli spadał. A przynajmniej miał takie wrażenie. Przez czerń myśli przebłyskiwały mu od czasu do czasu wspomnienia. Jedak co chwilę widział twarz Gangera wykrzywioną w potwornym grymasie i okropny ból w czaszce. Miał nadzieję że umrze, już nie powróci na ten świat pełen okrucieństw i przemocy.
- I tak po prostu się poddasz? - Zapytał ktoś za jego plecami. Ze zdziwieniem zauważył że stoi gdzieś, sam nie widział gdzie.
Nie zobaczył osoby która odezwała się, lecz zauważył że stoi na śniegu. Tuz przed domkiem małej chaty, wiał bardzo silny wiatr który zatykał oddech. Chatka miała uchylone drzwi, a przez szparę widać było ciepłe ognisko, stół zastawiony dla kolacji... Obejrzał się. Śnieg padał coraz mocniej, lecz gdzieś tam widniało malutkie światełko, próbując przedostać się przez mrok. Gedan pokręcił głową a głos znowu się odezwał:
- Musisz wybrać między tym co słuszne, a tym co łatwe... - Wiatr dął z niesamowitą siłą niemal wpychając go do chaty. Klecha powoli pokręcił głowa i... Zawrócił w mroki nocy, brnąc przez zaspy śniegu, w stronę nienawiści i przemocy. Jedynego świata jaki zna i jaki potrafi zrozumieć.
__________________
Strach to tylko 6 liter! |