Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 07-09-2007, 00:01   #108
Cedryk
 
Cedryk's Avatar
 
Reputacja: 1 Cedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputacjęCedryk ma wspaniałą reputację
W gospodzie zapanował chaos nie do opisania. Krasnoludy nie widząc swoich przeciwników w nienaturalnej ciemności zaczęły na siebie wpadać. Wyczuwszy tylko w pobliżu czyjaś obecność lub usłyszawszy coś okładały pięściami najbliższą okolice najczęściej okazywało się ze był to jeden z krasnludów lub ludzi. Lilawander w pierwszej kolejności wyprowadził Chloe i Celahira.
- Czekajcie na nas – rzucił ponownie ginąc w ciemnościach gospody. Wolfgang wyciągany z gospody miał mniej szczęścia cios jednego z ludzi podbił mu oko, ciągnięty w kierunku wyjścia wyraźnie czuł jak zaczyna ono puchnąć.

Przed gospodą tymczasem towarzysze zaczęli się obawiać o los reszty, gdy nagle z muru ciemności wyłonił się elf ciągnący za dłonie Wolfganga i Otta.

W milczeniu szybko oddalili się od karczmy, prowadzeni zaułkami po chwili dotarli do okazałego domu zachodnie skrzydło było oświetlone, we wschodnim nie paliło się żadne światło.
- Chyba czas pomyśleć o jakimś służącym – stwierdziła Chloe zapalając latarnie stojącą przy drzwiach.

************************************************** ****************

Tymczasem w „Kowadle Dalgrumman'a”.

Jak nagle się pojawiła ciemność tak nagle też rozwiała się. Gospoda przypominała pole walki wszyscy ludzcy klienci leżeli pobici wielu z krasnoludów też było nieźle poturbowanych.

Śmiech zabójcy trolli przerwał ciszę, która nastała, gdy czar zakończył swoje działanie.
- Gerd ale cię ci długousi oszukali tak się dać nabrać jak małe dziecko, prawda mój milczący przyjacielu – na te słowa olbrzymi wojownik siedzący do tej pory bez słowa zareagował przypiciem do krasnoluda.
- No oni suma saszli gdy tu weszli. Ale oni was nabrali i teraz tolka śmiech z was mogiem.

Twarz Gerd spurpurowiała aż z gniewu, wskazał na dwóch krasnoludów.
- Znajdźcie ich.
W tym czasie obsługa karczmy zaczęła uprzątać szkody pokrywając je częścią monet pokonanych ludzi. Po dłuższej chwili powróciły krasnoludy wysłane w celu odnalezienie uciekinierów.
- Sierżancie nigdzie ich nie ma.
- Nic to kiedyś ich znajdziemy – w oczach Gerda pałała żądza zemsty.
 
__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975

Ostatnio edytowane przez Cedryk : 07-09-2007 o 00:06.
Cedryk jest offline