Anonim

Chciałbym stworzyć w najbliższym czasie taktyczne rpg. Tworząc zasady starałem się jak najlepiej zróżnicować i zrównoważyć różne ścieżki rozwoju postaci. Robiłem już takie rzeczy i udawały się, więc nie ma obaw, że będzie jakieś nudziarstwo (no chyba, że ktoś nie lubi gier taktycznych).

Prawdopodobnie to będzie gra gracz kontra gracz, ale nie wykluczam stylu "wygrywa ten, kto przeżyje najdłużej, ale postacie gracze bezpośrednio nie mogą sobie robić krzywdy".

Ruchy graczy będą jawne co odrobinę przymusza do:
1. Jak najszybszego odpisywania, bo szybkość = inicjatywa.
2. Odpisania tak, żeby było jasno, ale równocześnie zostawiać sobie zawsze możliwość zrealizowania planów awaryjnych - odpisywania treściwie i niezbyt daleko sięgając w przyszłość.
3. Zbadania ruchów przeciwników poprzez "przypadkowe" zwlekanie z odpisywaniem do gry kosztem szybkości reakcji swojej postaci. (z ang. "lurking").
4. Taktyki. Wojna może i nigdy się nie zmienia, ale poprzez możliwości rozwoju postaci różne postacie mają różne możliwości taktyczne - to jednak rzecz gracza, żeby wykorzystać wszystkie swoje narzędzia w 100%.

Czy są jacykolwiek zainteresowani, żebym ruszył z tym projektem, czy kompletnie nikogo to nie obchodzi w tym czasie?

 

malahaj

Fantasy, SF czy jeszcze coś innego?

 

__________________
naturalne jak telekineza.

Eyriashka

No, właśnie. Trochę mało danych... Ja nie do końca rozumiem jak by to miało wyglądać - wcielalibyśmy się w całe armie, pojedyncze postaci dowódców, zwykłych bohaterów?

 

__________________
Life is a bitch. Sometimes I think it even might be a redhead with a bad case of short temper.

Anonim

Świat dzisiejszy, ale moce postaci graczy powiązane z efektami magicznymi (w zwykłym gracz kontra gracz) lub z ewentualnymi mocami/ekwipunkiem w stylu SF (w trybie "przetrwaj dłużej niż inni").

Jedna postać gracza, która może rekrutować podwładnych nad którymi gracz ma prawie całkowitą kontrolę (prawie to znaczy, że na przykład czasem sami zaatakują wroga bez rozkazu). Tak w zwykłym scenariuszu gracz kontra gracz. W "przetrwaj dłużej niż inni" to będą zwykli bohaterowie, którzy oczywiście będą mogli przekonać BNów do pomocy - ale w tym przypadku więcej dobrego realizmu.

Trochę mało danych, bo badam teren.

Czas rozgrywki: naście odpisów MG nie licząc około 3 ewentualnie przedłużającej się walki finałowej pary.

 

Eyriashka

Urban fantasy powiązany z survivalem... No dobra, trochę się obawiam co z tego wyjdzie, ale jakby co się piszę.

 

__________________
Life is a bitch. Sometimes I think it even might be a redhead with a bad case of short temper.

Aschaar

Głosowałem na nie, ponieważ uważam, że taka rozgrywka nie ma większego sensu przez forum (chyba, że ktoś jest typowym nolifem).

Cała "taktyka" sprowadza się bowiem do ciągłego siedzenia na forum i obserwowania działań (postów) innych graczy. Jest ona (taktyka) bowiem okrojona tylko do czasu umieszczenia posta. Ruchy graczy mają być jawne, co wyklucza taktykę podstępu i paktowania niejawnego. Ruchy graczy mają być również krótko terminowe, co wyklucza jakąkolwiek taktykę planów...

Więc tak na dobrą sprawę to taktyczne RPG jest mało taktyczne...

 

Campo Viejo

Również głosuję na NIE, bo zasady są albo niejasne dla mnie, albo do bani, jeśli je jednak dobrze zrozumiałem.

O ile mogę się zgodzić z tym, że szybkość = inicjatywa, zmobilizuje do szybkiego odpisywania, to nie ma w tym nic z taktyki, bo to jak tamarchewka przed osłem dla dynamizmu sesji. Taktyka zaś nie musi być wcale na wariata. Zależy jeszcze od rodzaju gry, ale inicjatywa powinna być ustalana przez prowadzącego na początku a później to już w wyniku przebiegu wydarzeń. A pospiech jest wskazany tylko przy łapaniu much i czasami żon.

Natomiast jawność wszystkiego w grze gracz kontra gracz to furtka do metagamingu. I zabija wszelaką frajdę. Opisy działań powinny być takimi jakie widzi przeciwnik, rozstrzygnięte przez MG, myśli ukryte, tak samo niektóre dialogi (albo całkiem albo ocenzurowane przy korzystaniu z pozakulisowych narzędzi) itd po skutkach wydarzeń można ewentualnie zdradzić co, jak i czemu się akurat tak potoczyło, ale też tylko do pewnego stopnia jeśli zalążki tego taktycznego knucia mają odegrać jeszcze kluczową rolę na przyszłość. Dlatego nie wyobrażam sobie gry taktycznej w otwarte karty, bo co to za taktyka? To jak grac w pokera pokazując jaką ma się rękę. Absurdalne.


Racja. Bo to jest kolejny gwóźdź do trumny. Granie intencyjne, domyślne na dwadzieścia pięć możliwości, bo nie oszukujmy się, zazwyczaj gracz pisze alternatywnie tylko jako wyprzedzenie ruchów MG, innego gracza lub różnicę wiedzy między sobą a prowadzonym przez siebie bohaterem co już jest winą MG lub rzadziej samego gracza jeśli nie zadaje właściwych pytań. Taktyczny plan awaryjny jak najbardziej jest czyms normalnym, ale powinien być znany tylko graczowi i MG a nie przeciwnikowi. Jak grac w szachy mówiąc prosto w oczy oponentowi, wszystkie swoje zaplanowany ruchy na kilka kolejek do przodu? Zatem aby uniknąć gry deklaracyjnej, alternatywnej i domyślnej MG musi rozliczać na bieżąco. Znowu kłaniają się narzędzia zakulisowe a do sesji publicznie wpada efekt wydarzeń, bo inaczej posty będą niemal jednolinijkwe, spuchnięte od przelanej wody lub mglste i pokręcone w stylu niejasnej przyszłości alternatywnej.

Tego nie rozumiem. Jak postać zamierza w przypadającej jej kolejce nie robić nic lub wyczekiwać, to spoko. Może robić co chce byle w terminie odpisywania, ale żeby to od razu nagradzać automatyczną wiedzą ruchów wroga? Jeśli z tego wyczekiwania wynika, że widzi co się dzieje na polu walki, bo obserwuje z ukrycia (ruch taktyczny) to jest super. Ale jeśli ma poznaćkawę na ławę działania wroga, ot tak sobie, bo piszemy wszystko jawnie, to jest to zupełnie bez sensu. Mieszanie wiedzy z poza sesji. I kiedy uznac, że ktoś się spóźnił z odpisaniem bo mu zupa się przypalała a kiedy czekał obgryzając paznokcie na post z działaniem wroga? I za co karać? Ustalenie rund iinicjatywy przez MG, który wszystko koordynuje ma największy sens. Czasem może to opaźniać przez nieobecnych, ale przecież dlatego jest rekrutacja, żeby sobie wybrać sumiennych i rzetelnych a nie olewusów ze słomianym zapałem co pojawiają się i znikają lub są uwikłani w niebotyczne ilości sesji i choćby chcieli to sie nie wyrabiają.

Tak to już zazwyczaj jest, że jak ktoś się rozwija to zwiększają mu się możliwości. Więc to chyba normalne, że szeregowego nikt nie musi się słuchać a sierżanta już tak, itd. Awans może wynikać fabularnie ze wzrostu charyzmy a polepszenie pif-paf ze strzelca może zrobić wyborowego. Nie wiem czy dobrze to zrozumiałem, ale jeżeli nie daj Boże, narzędziami na wojnie ma być wyczarowany spod ziemi pułk kawalerii ninja na podorędzie gracza, bo postać weszła na level fefnaście, to trochę zbyt fantastycznie jak na grę fabularną.

 

__________________
"Lust for Life" Iggy Pop
'S'all good, man Jimmy McGill

Anonim

Odpisałem w nocy tak ładnie i długo. Zachowałem sobie, żeby dokończyć dziś, ale dziś uznałem, że lepiej będzie napisać krótko.

1. Aschaar - oczywiście podstęp można uzyskać przez PW czy to pomiędzy graczami, czy gracze - MG. "Przeszukuję pomieszczenie" - jawnie, "... i przy okazji zaminowuję je" - przez PW. O ile ktoś by chciał. Mało taktyki... za to jest gra. Czy Fallout Tactics był super skomplikowaną grą taktyczną? Nie, ale za to był grywalny. Nie to, że śledzę twój profil, ale często się udzielasz i sprawia to wrażenie, że jesteś na forum codziennie. A to przecież wystarczy. To nie jest gra, w której wciskasz F5. Ma swoje tempo i choć zabrzmiało to strasznie z tym jak najszybszym odpisywaniem to znów tak straszne nie jest - ot kilka sekund różnicy w inicjatywnie czy nawet równoczesność akcji przy najbardziej istotnych sprawach (jak na przykład strzelanie, gdy obaj gracze wyłącznie to robią).

2. Campo Viejo - sporo z tego co napisałeś miało takie jedno drobne założenie, że zgłosi się więcej osób niż będę potrzebował. Zgłosi się mniej więcej tyle ile zagłosowało na tak w tej sondzie i nawet niekoniecznie ci sami ludzie.

3. CV - co jest złego w metagraniu? W tej zabawie głównym paliwem jest chęć wygrania wszystkimi dostępnymi metodami. Tajne dodatki, tajne pakty można przecież ku temu użyć PW. Twoje porównanie do pokera w tej grze wyglądałoby raczej jako: pokazujesz 4 karty, jedną masz ukrytą, a jeszcze dwie chowasz w rękawie. Oczywiście można też pokazać wszystkie 5, nie miec niczego w rękawie i blefować na każdym kroku. W jednej z tego typu gier drugie miejsce zajęła osoba, która bezczelnie kampowała przez całą grę i nikomu nie chciało się jej pokonać aż kamper ruszył (tyle, że tam była taka opcja powiększania siły z biegiem czasu - potem odpadła z zasad, bo to kampowanie pokazało, że to nie ma sensu).

4. Prowadziłem kiedyś grę wyłącznie przez PW. Była poważnie taktyczna. Była bardzo pracochłonna. Bardziej pracochłonna niż powinna. Mógłbym w coś takiego zagrać, ale nie mam ochoty prowadzić.

5. Nie rozumiem "I za co karać." - tu MG nikogo nie karze. Nawet jak ktoś nic nie będzie pisał to w końcu ktoś z graczy zareaguje i zgarnie PD.

6. W sesji gracz kontra gracz gracze nie sterują ludźmi. Ścieżki rozwoju da się przewidzieć.


Zdecydowałem, że jak już będę robił sesję to na początku grę o przetrwanie. Taka zwyczajna, w której postacie graczy aby przeżyć będą musiały współpracować choć z wyjątkiem "przetrwaj" gracze będą mieli różne zadania często sprzeczne z zadaniami współgraczy.

Jak to się uda to pójdzie gracz kontra gracz z większą ilością zasad.