Reinhard

WPROWADZENIE

Na początku była Fala. Wszyscy myśleli, że jest to jakiś rodzaj grypy. Chorych przybywało w błyskawicznym tempie. Szpitale szybko zostały zapełnione. Kościoły, szkoły, obiekty sportowe, budynki rządowe stawały się więc polowymi szpitalami.

Nie poznano przyczyny. Niektórzy mówili, iż to wynik niewłaściwie przetestowanych szczepionek – tak, jak powstał HIV. Altrculture – niedawno wynaleziona „cudowna” szczepionka, przepisująca fragmenty DNA, była rozpowszechniana w krajach Trzeciego Świata, a po pozytywnych informacjach, również w innych krajach. Na jej podstawie powstały między innymi pakiety medykamentów o niezwykłej sile leczącej – Medpaki. Inni mówili o pandemii – takiej, jak Czarna Śmierć w XIV wieku lub Ptasiej Grypie. Jeszcze inni byli zdania, że to element wojny biologicznej pomiędzy mocarstwami.

W miarę zaogniania się kryzysu coraz więcej nowo powstałych autorytetów religijnych twierdziło, iż to kara za grzechy i Gniew Boży. Powstawały też kulty, które uważały, iż owszem, jest to dzieło istot nadprzyrodzonych, lecz nie Boga, znak Końca Czasów i pogrążenia się świata w totalnym szaleństwie.

Po około dwóch tygodniach, chorzy zaczęli umierać. Świat pogrążył się w żałobie i chaosie. Wprowadzono stan wyjątkowy, godzinę policyjną, ludziom nakazano zostać w domu. W ciągu 48 godzin zmarła większość zainfekowanych. Wezwania do umierających były tak liczne, że policja i straż pożarna przestały na nie odpowiadać. Po kilku godzinach od śmierci umarli powstali. Głodni i niepowstrzymani.

Trzeba pamiętać, gdzie się znajdowali – szpitale, kostnice, komisariaty, straż pożarna, opieka społeczna, przytułki, budynki rządowe, szkoły, stadiony. Pierwszymi zaatakowanymi byli personel medyczny, policja, ratownicy, żołnierze, wolontariusze – wszystkie instytucje, będące podstawą interwencji kryzysowych.

JAK SIĘ TO WSZYSTKO ZACZĘŁO

14 kwietnia 2015 roku
Godzina 6.48
Detroit, Śródmieście, Jefferson Avenue nad rzeką Detroit

W kaplicy w pobliżu komisariatu do niedawna był szpital polowy. Umieszczono tam waszych chorych bliskich. Towarzyszyliście im przez niemal dwa tygodnie, na początku dojeżdżając, później śpiąc obok na łóżkach polowych, a następnie – gdy chorych przybywało – na podłodze. Kilkoro ludzi wyzdrowiało, ale czym prędzej uciekli z tego miejsca. Nie dziwiliście się im – gdyby nie więzy z waszymi bliskimi, też byście woleli uciec z tej umieralni, z tego miasta.

Brakowało wszystkiego, był z wami tylko jeden, emerytowany lekarz i pielęgniarka nie znająca angielskiego, z jakiegoś dziwnego kraju.
Opiekowaliście się chorymi, organizowaliście medykamenty, gotowaliście posiłki. Był wśród was młody żołnierz, który zdezerterował, by być przy matce – niestety, ktoś na niego doniósł i jego, jak i innych uchylających się od poboru, zgarnęła żandarmeria. Byli policjanci, którzy oddawali wam w opiekę swoich bliskich. Zdarzył się jakiś chory kryminalista, którego na limitowane łóżko wepchnął jego obrotny prawnik. Po paru godzinach przyszło po niego kilku policjantów i gdzieś z nim pojechali. Wrócili z chorą żoną jednego z gliniarzy i dłońmi zachlapanymi krwią. Z tego, co mówili, kryminalista próbował ucieczki. Kobietę położyli na łóżku po przestępcy.

Pielęgniarka została zabrana przez ludzi z INS, a lekarz przez CDC.

Potem polowy szpital zmienił się w kostnicę. Zmarli również wasi bliscy. Po czasie pełnym rozpaczy wyczerpani padliście koło swoich bliskich, po raz pierwszy od wieczności zapadając w sen.

Obudziły was wystrzały. Policjanci pomagali wam wyjść z pomieszczenia, w którym zmarli rozrywali na strzępy innych wolontariuszy i obsługę posterunku. Nie ma słów, które mogłyby opisać to, co się działo w waszych głowach, ale zagrożenie sprawiło, że szok zastąpiła wola życia, hucząca adrenaliną krew wyparła wyczerpanie. Chwytając, co mieliście pod ręką, wybiegliście na ulicę, do końca osłaniani przez załogę posterunku. Kupili wam kilkanaście sekund.

Na zakorkowanej ulicy rozgrywały się dantejskie sceny. Zombie koncentrowały się wokół miejsc generujących hałas i ruch. Wiedzeni instynktem, pobiegliście w stronę przeciwną do strzałów. Po waszej lewej stronie była rzeka Detroit, po prawej – ulica, na której było względnie spokojnie. Przyczyna tego spokoju znajdowała się dwie przecznice dalej – broniąca się wojskowa barykada, na którą ciągnęły wszystkie żywe trupy.

Wielopiętrowa zabudowa miała na parterze, a niekiedy i pierwszym piętrze, liczne sklepy i restauracje, powyżej reklamowały się różnorodne biura, zapewne były tam też mieszkania.

Przed oczami mignęła wam tabliczka: „Serenity Ave”. Większość sklepów miała wybite szyby i nosiła ślady plądrowania, podobnie stłoczone w korku samochody. W pojazdy wymierzony był niedawno ogień z broni ciężkiej, płonęły teraz, hukiem płomieni osłaniając wasze hałas.

Przed jednym ze sklepów – trzecim po lewej stronie – leżał człowiek z rozbitą czaszką. W zamku drzwi jeszcze znajdowały się klucze. Był to sklep RTV-AGD, „Cole’s Store”, prawdopodobnie grupka rabusiów postanowiła się wzbogacić dzisiejszej nocy. Sklep miał całe szyby i ozdobne kraty w oknach. Kiedyś to musiało być bezpieczne miejsce – w żadnym widocznym sklepie nie było rolet antywłamaniowych, a w tym przynajmniej były te symboliczne kraty.

Strzały od strony policjantów słabły i niektóre zombie tam zgromadzone odwracały się, poszukując kolejnego źródła pożywienia. Nie było czasu do namysłu. Rzuciliście się do sklepu Cole’a, byle tylko zejść im z pola widzenia.

WSTĘP

Witam w mojej pierwszej rekrutacji na tym forum. Po praktycznie roku przyglądania się pracy MG postanowiłem spróbować swoich sił.

POTRZEBUJĘ GRACZY: Czterech. Lubiących klimaty zombie survivalu i granie drużyną. Jak przeczytacie dalej, w Karcie Postaci nie ma punktu „historia”, jest natomiast „koncepcja postaci” – a więc skoncentrowanych bardziej na stworzeniu ciekawej osobowości niż klimatycznej przeszłości

SESJA: Od poniedziałku do czwartku czas na odpis graczy, od piątku od godziny 15 do niedzieli dla MG. Jeżeli gracze odpiszą szybciej, MG też się postara, ale nie gwarantuje. Jeżeli okaże się, że „zielony” MG zapomniał o szczegółach ważnych dla graczy, w ruch pójdą Komentarze i PW. GoogleDoca, gg itp. nie przewiduję.

CO NA SESJI?: Raczej bez intryg i psychologicznych dramatów. Koncentracja na przetrwaniu i zachowaniu człowieczeństwa, być może (jeśli BG będą mieli ochotę) na odbudowie. Kształt postów - mam ambitny plan prowadzić zapis jak Tadeus w Pathfinderze "Skulls and Shackles", bo jest dla mnie bardzo przejrzysty i dynamiczny, ale zobaczymy, jak uda mi się te ambicje przekuć na efekty.

TECHNIKA: Zanim opanuję panel sesji, trochę to potrwa. Poproszę o wyrozumiałość i pomoc, jeżeli znajdę się w kłopotach. Podobnie kwestie graficzne (mapki), będą niestety niezwykle ubogie, bo poza Paintem niewiele potrafię.

MECHANIKA: Testy wykonywane przez MG, chyba, że ktoś ma ochotę pobawić się z przeklejaniem wyników dla swojej postaci z programów typu "Kostnica", to proszę bardzo.

INSPIRACJA: „Dead Reign” RPG, „All Flesh Must Be Eaten” RPG, seria “The Last Stand”

TWORZENIE BOHATERA

Pod względem mechanicznym proszę o skorzystanie z BRP z „Zewu Cthulhu”. Jeśli chodzi o cechy losowe, ustalenie ich pozostawiam Graczom, z tym zastrzeżeniem, że ich średnie będą oscylować około 13 (więc jeżeli ktoś weźmie sobie Siłę na 18 to te parę punkcików „na plusie” będzie mniej-więcej odpowiadać paru punkcikom „na minusie” w innej cesze). Jeżeli chodzi o umiejętności, jest to: zawodowe WYK x 20, hobby INT x 20. Jeżeli ktoś ma pomysł na umiejętność nie wymienioną w „Zewie Cthulhu” (np. budownictwo), proszę o zaznaczenie takiej umiejętności w karcie postaci wytłuszczonym drukiem.

EKWIPUNEK:
Oprócz ubrania, postać dysponuje kilkoma przedmiotami – bronią, narzędziami, porcjami żywności, medykamentami itp. – tym, co zdołała wynieść z prowizorycznego szpitala podczas pogoni, i nie porzuciła w biegu. Bardzo ważne – obok przedmiotu/broni napiszcie wagę w kilogramach , a jeśli to jest broń – gdzie trzymana jest ona sama i amunicja. W razie wątpliwości, piszcie na PW

KARTA POSTACI:
Imię i nazwisko:
Data i miejsce urodzenia:
Wygląd: (proszę o podanie wagi, wzrostu, fryzury, ubrań i innych. Odzież jest bardzo ważna, czy jest mocna, czy ma elementy, za które można złapać. Mamy kwiecień, pogoda jest zmienna – czy ubranie jest dostosowane? Podobnie włosy, czy są długie na tyle, by za nie złapać?)
Zawód: (oczywiście w czasach przed Falą)
Opis: (czego o postaci dowiedzieli się inni bohaterowie po dwóch tygodniach wspólnego opiekowania się bliskimi, a może i innymi osobami, w szpitalu. Sytuacja byłą stresowa, więc chodzi o: 1.reakcję na stres, 2.umiejętność działania pod napięciem, 3. odnoszenie się do ludzi w sytuacjach typowych i 4.skrajnych, 5. umiejętności społeczne, 6. hierarchię wartości, 7.inne)
Osoba bliska: (kim była osoba bliska, która zmarła w szpitalu polowym)
Rodzina i bliscy: (hasłowo, kim są i gdzie się prawdopodobnie znajdują w chwili obecnej)
Ekwipunek: (propozycja, z podaną wagą w kg)
Koncepcja postaci: (co postać myśli na temat bieżącej sytuacji, jakie ma plany na przyszłość oprócz przetrwania, w jaki sposób chce je osiągnąć – czyli, co chcecie robić w sesji)
Część mechaniczna karty – cechy, umiejętności itp.

Czas trwania rekrutacji - dwa tygodnie, z możliwością przedłużenia. Jeżeli Kart będzie więcej niż miejsc, rozstrzygnie ich subiektywnie (czyli przeze mnie) oceniana jakość. Jednym z najistotniejszych czynników oceny będzie nastawienie na współpracę w grupie, spójność i brak "syndromu czołgu".

 

Campo Viejo

Gdybym miał więcej czasu to chętnie bym zagrał. Lubię zombiaki.
Przeczytałem rekrutację i nigdzie nie znalazłem słowa o specyfice Detroit. To nie jest zwyczajne miast-metropolia amerykańska. Może warto o tym wspomnieć potencjalnym graczom, że w telegraficznym skrócie to jest w XXI wieku miasto widmo. Gdzie całe sektory, dzielnice są opuszczone a jak ktoś tam mieszka w nich to nie może liczyć na nic dobrego. Nie przyjedzie autobus, ani poczta, (ani policja, ani straż pożarna chyba); nikt nie dba o drogi, bo nikt nie płaci podatków jak nie ma homeowners. Szczerze mówiąc jeden wielki slums. Miasto bankrut. W granicach miasta ponad 80% to czarnoskórzy, białych jest około siedem procent, reszta to "hispanics". Biali od lat 60tych masowo ewakuowali się na przedmieścia zostawiając Detroit biedocie społecznej, stad ruina metropolii.

Takie podstawowe informacje mogą pomóc przy tworzeniu historii postaci, wyboru rasy, zawodu, miejsca zamieszkania i tak dalej. Pomoże to też przy wyobrażeniu sceneria miasta, w której będzie rozgrywać się akcja; które jest jednym wielkim "gettem" i ma klimat zabudowy, wyglądu, bezpieczeństwa, raczej postapokaliptyczny, niż "normalny" już na długo przed epidemią.

Przepraszam, że się wtrącam, zapowiada się fajna sesji, od serca dobrze życzę

Pzdr.

 

__________________
"Lust for Life" Iggy Pop
'S'all good, man Jimmy McGill

VIX

Z Detroit jest źle to fakt. Jednak ścisłe centrum wygląda wciąż turystycznie i wygodnie. Północna część jest mocno 'zajechana' ale im bardziej na południe tym lepiej. Campo ma rację, te informację będą bardzo pomocne przy ucieczce z miasta...jeśli by siedzieć w centrum to nie będzie Detroit różniło się od innych większych miast.

Mam nadzieję zagrać w 'te zombiaki' ale jeśli czasu starczy i jeśli Reinhard pozwoli

 

Brilchan

Wygląda bardzo fajnie i byłbym zainteresowany ale z powodu remontu w domu i zobowiązań z innymi sesjami z którymi chciałbym się wyrobić przed odłączeniem będę wstanie usiąść do karty postaci dopiero na początku przyszłego tygodnia

Wstępny pomysł na postać to bibliotekarz biblioterapeuta. Religijny Luteranin który wierzy że nadeszła Apokalipsa wywołana przez Masonów i Klub Bilderberga żeby przetrzebić ludzkość Idealista który chciałby pomóc jak największej ilości osób i będzie walczył o własne zasady moralne

Długoterminowy Plan na przetrwanie zakładał by dostanie się do DC i zabarykadowanie się w Bibliotece Kongresu aby ocalić dziedzictwo kulturowe ludzkości

 

Reinhard

Campo, Svergrim, dzięki za przypomnienie. Zapomniałem o tym napisać. Postaram się coś skrobnąć o sytuacji Detroit, ale post będzie dopiero w sobotę (niestety praca).
Brilchan ciekawa koncepcja.

 

Yaneks

Deklaruję chęć zagrania.
Dzisiaj w nocy powinienem przysłać kartę, jak się żadna awaria nie zdarzy.

 

VIX

...no to widzę Yaneks że się, być może, spotkamy teraz jako współgracze. Liczę na to

 

Yaneks

O ile nie zniszczy mnie karta postaci z ZC, z którą właśnie usiłuję się zapoznać :P Nie jestem wielkim zwolennikiem mechaniki w grach, i rozgryzanie nowego modelu karty postaci jest dla mnie katorżniczą pracą Zobaczymy, postaram się jak najlepiej.

 

VIX

...może podręcznik do Zewu ci pomoże, co prawda wersja angielska, ale zawsze : Call of Cthulhu Rulebook v5.6

Polską wersję też znajdziesz, ale teraz wszyscy jakieś smsy chcą...cwaniaki. Jeśli potrzebujesz jakichś konkretów to daj znać, mam Zew w papierowej wersji to zawsze służę.

 

Yaneks

Dzięki, chętnie ogarnę. Angielski jako tako znam więc powinienem sobie poradzić. W razie czego siostra, licencjat prawa brytyjskiego służy pomocą :P Ogarnę to w domu, bo w pracy niestety nie wolno.
Dzięki za pomoc