Grave Witch

Rivoren

magiczna kraina żywiołów.

Świat ten pełen jest magicznych stworzeń, cudów natury i ręki ludzkiej. Życie w nim płynie utartym od wieków torem. Ludzie rodzą się, dorastają i umierają wiodąc byt podobny do tego, który wiedli ich przodkowie. Zdarzają się tu konflikty, nie jest to bowiem świat doskonały, jednak czujne oko Rady dba, by nie było ich zbyt wiele i nie miały one wyniszczającego wpływu na resztę krainy. O Radzie mowa będzie później, przeto powstrzymajcie na chwilę swą ciekawość i słuchajcie słów moich cierpliwie. Na wszystko bowiem jest czas.
Kraina Rivoren dzieli się na cztery prowincje. Veronię na południu, Enarę na północy, Lef na wschodzie i Endarę na zachodzie. Każda z nich posiada własną stolicę i namiestnika, który sprawuje nad nią władzę. Poza owymi miastami, pięknymi niczym klejnoty w koronie, istnieje jedno, które góruje nad pozostałymi.


Targalen, stolica całego Rivoren, miasto cudów. Położone dokładnie pośrodku krainy stanowi centrum władzy i kultury. To tu ustanawia się prawo, rozstrzyga największe waśnie, obcuje z bogami. To właśnie tutaj znajduje się pałac, w którym swą siedzibę ma Rada.
Skoro już, po raz kolejny zresztą, zahaczamy o temat Rady, zatrzymamy się przy nim nieco dłużej, jest on bowiem dość istotny. Jak łatwo się domyślić po nazwie, jest to zgromadzenie osób sprawujących władzę nad Rivoren. Jest to jak najbardziej poprawny domysł. Piątka władców, zwanych także Odwiecznymi, to wcielenia mocy, która stanowi serce i umysł krainy. Czworo z nich to byty oddane żywiołom. Piąta istota należy do Świata Dusz i jako jedyna nie ma nic wspólnego ze światem żywych. Nie znaczy to jednakże, że jej zdanie nie liczy się w Radzie, wręcz przeciwnie. O tym jednak później, jeżeli pozwolicie.
Skupmy się zatem na owej czwórce, która włada żywiołami.
Władający największą potęgą i jednocześnie będący najbardziej wojowniczym z całej piątki, jest Avaron, Władca Ognia. Zaraz po nim miejsce swe zajmuje Denara, Władczyni Wody. Za nimi zaś zasiadają Sylef i Mendara, Władca Powietrza i Władczyni Ziemi, oboje znani z tego, że władza nie zaprząta ich myśli w takim stopniu jak pozostałej dwójki. Ostatnia przedstawicielka Rady władzą nad żywymi nie przejmuje się wcale. Tahara, Władczyni Świata Dusz, o niej to bowiem mowa, oddaje swój głos w Radzie jedynie w sprawach spornych. Przeważnie jednak trzyma się na uboczu, niemal nigdy nie ujawniając swej obecności.
Chociaż taki układ władzy przetrwał stulecia, to nie zawsze Rivoren było krainą dobrobytu i szczęścia, jaką jest obecnie. Były czasy, dawne i niemal już zapomniane, kiedy urodzajne pola podlewane były krwią, a słońce kryło się z przestrachem za zasłoną utkaną z dymu. Darkar, szósty z Odwiecznych, ten o którym obecnie się nie mówi, zbuntował się przeciwko wiecznym prawom ustanowionym na początku świata. Wstąpił na ścieżkę wojenną przeciw swym braciom, niszcząc przy okazji wszystko co stanęło mu na drodze. Nie wiadomo obecnie, gdyż żadne pisma z tamtych czasów się nie zachowały, co było powodem owego konfliktu. Wiadomo jednak, że Darkar odniósł klęskę i za karę zesłano go na mroczną i nieurodzajną ziemię znajdującą się za granicą Smoczych Gór, by tam wiódł swój żałosny żywot wraz z tymi, którzy opowiedzieli się po jego stronie. By powstrzymać go przed powrotem, piątka Odwiecznych stworzyła magiczną bramę broniącą wstępu do Świata Mroku. Wierząc jednak w wolną wolę zdecydowali, że nie będą zabraniać mieszkańcom Rivoren wstępu na tamte ziemie. Oczywiście, ci którzy się na takowy krok decydowali, nie mogli już powrócić.
Ostatnie lata, jak zapewne już się domyśliliście, przyniosły zmiany, a co za tym idzie konieczność interwencji. Istoty, inaczej bowiem nie można nazwać tego co zaczęło napływać z Gór Smoczych, atakować poczęły wiernych, spokojnie żyjących ludzi. Strach powrócił na ziemie Rivoren by szerzyć śmierć i zniszczenie. Rękawica została rzucona.

Witam.

Skoro udało się wam przebrnąć przez wstęp i nadal tu jesteście, oznacza to, że znaleźliście coś co was zainteresowało. To dobrze się składa, gdyż mile łechta moją próżność . Poważniejąc jednak nieco i przechodząc do konkretów...
Rivoren to mój autorski świat, nowiuteńki, świeżo stworzony. W związku z tym ma on nieco niedociągnięć i dość sporo miejsca na inwencję twórczą ewentualnych graczy. Przygoda, którą planuję poprowadzić będzie miała charakter wprowadzający. Po niej, być może, nastąpi ciąg dalszy przygód bohaterów z części pierwszej.
Kogo zatem poszukuję, możecie zapytać. Otóż potrzebuję czterech, maksymalnie sześciu graczy, których chęć do bohaterskich przygód, uratowanych księżniczek, zamków, złota i chwały będzie dość silna by podjąć rękawicę rzuconą przez siły zła. Tak, tak, obawiam się iż będzie to heroic fantasy. Zaznaczam jednak iż mogę nieco pobrudzić owe założenie. Ot, tak już mam w zwyczaju.

Zanim przejdę do tego czego zamierzam wymagać, słów rzeknę kilka o tym, co wiedzieć powinniście.

Miejsca:

Targalen.

Główna stolica Rivoren. Miasto to znajduje się u progu niewielkiego pasma górskiego zwanego Koroną. Leży ono na klifie z którego spływają wodospady bogów. W związku z tym w jego południowej części poruszać można się jedynie przy pomocy małych łodzi lub pieszo, korzystając z licznych mostów.
Siedziba Rady znajduje się w najwyższej budowli, potocznie określanej mianem zamku. W mieście można również znaleźć świątynie poświęcone czterem żywiołom oraz jedną oddaną wyznawcom Tahary, która jednocześnie jest siedzibą jej arcykapłanki.
W Targalen mają swe ośrodki niemal wszystkie gildie istniejące na terenach Rivoren. Prym wiodą jednak dwie z nich, gildia magów oraz gildia bankierów.

Veronia

Prowincja nad która swa pieczę objął Avaron. Kraina ta znajduje się najbliżej Gór Smoczych, które tworzą jej południową granicę. Veronia jest krainą wyżyn, podgórzy i lasów. Im bliżej środka Riverun tym mniej wzniesień, a więcej zielonych połaci. Nawet jednak one są zazwyczaj otoczone z każdej strony przez mniejsze lub większe pasma górskie, które ciągną się aż do Targalen. Nic więc dziwnego, że przy takim ukształtowaniu terenu, Veronia nie słynie z upraw ani hodowli bydła. Nigdzie indziej nie znajdzie się za to lepszych mistrzów płatnerskich, złotników, najemników czy rycerzy. Prowincja ta, jako jedyna zresztą, posiada na swym utrzymaniu regularną armię. Fakt ten nie powinien dziwić gdy weźmie się pod uwagę czyimi są sąsiadami.
Stolicą Veroni jest Harun. Miasto to bynajmniej nie należy do pięknych. Już pierwsze spojrzenie na wysokie mury i wieże strażnicze wskazuje iż budowano je z myślą o obronie. Po przekroczeniu bram jasnym się jednak staje, że od dłuższego czasu nie myślano tu o oblężeniach. Ulice wypełnia gwar, tłumy ludzi wędrują za swoimi potrzebami, kupcy zachwalają swój towar, gildie miecza zachęcają do wstąpienia w swoje szeregi. Harun tętni życiem w dzień czy w nocy.
Namiestnikiem Veroni jest Jandel Villorun.
Veronia jest również siedzibą arcykapłanki Avarona, Villony Dar.


Enara.

Prowincja Denary, Władczyni Wody. Położona na północy, znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie morza. Jako taka słynie ze swoich żeglarzy, rybołóstwa, ale i bankierów, uczonych oraz odkrywców. Krajobraz Enary stanowi mieszankę wyżyn i terenów płaskich ozdobionych połyskującymi w słonecznym świetle jeziorami oraz srebrnymi nićmi rzek. Większe skupiska ludzi znaleźć zwykle można nad ich brzegami. Podobnie rzecz się ma z Kallyie, stolicą Enary. Położona nad brzegami Bren, największej rzeki Rivoren, stanowi zapierający dech widok. Liczne mosty i mościki łączące domostwa sprawiają wrażenie zbyt delikatnych by mogły stanowić bezpieczną oporę dla nóg. To właśnie u podnóża Kallyie odbywa się coroczny targ, na który przybywają kupcy z całej krainy. Również w granicach miasta handel stanowi główne zajęcie, którym parają się jego mieszkańcy.
Namiestnik: Markus Brass
Arcykapłan: Kanis Mellorian

Lef

Prowincja Sylefa, Władcy Wiatru. Prowincja ta obejmuje ziemie na wschód od Targalen. Od północy graniczy z Enarą, dzięki czemu posiada dostęp do morza. Od południa jej sąsiadem jest Venata, przez co jej mieszkańcy żyją w cieniu Gór Smoczych. Sama kraina to mieszanka wzgórz i równin. Jej mieszkańcy w trakcie stuleci zdobyli zarówno dobrą jak i złą sławę. To właśnie z Lef pochodzą najlepsi jeźdźcy i najlepsze wierzchowce. To tu przyczółek swój znalazły najlepsze gildie goszczące w swych szeregach artystów wszelkiej maści i pochodzenia. To jednakże są owe pozytywne strony Lef. Gdy jednak nie pałasz miłością do sztuki, konie są ci równie obojętne co pył na wietrze, a wróg twój umknął sprawiedliwości, Lef jest prowincją do której powinieneś skierować swe kroki. Gildie skrytobójców z chęcią dokonają za ciebie zemsty, o ile stać cię by zapłacić żądaną przez nich kwotę. Nie zdziw się jednak jeżeli w trakcie realizowania transakcji spostrzeżesz, że twoja sakiewka dziwnym trafem wyparowała. Lef bowiem jest również domem dla złodziei, którzy szkolić mogą swój fach bez strachu przed szykanami.
Stolicą Lef jest Omarum. Miasto to skrywa w sobie wiele tajemnic. Podzielone na dwie części, Omarum Zewnętrzny i Wewnętrzny, kusi swym pięknem jednocześnie nie dając zapomnieć, że stworzone zostało dla ludu Lef. Przyjezdni zadowolić się więc muszą tym, co zdołają ujrzeć w Zewnętrznym mieście, obgryzając przy tym paznokcie ze złości, że nie dane im było ujrzeć cudów skrytych w Wewnętrznym.
Namiestnik: Path Balis
Arcykapłanka: Tiria Vandelis


Endara

Władczynią tej prowincji jest Mendara, Władczyni Ziemi. Jak zapewne udało się niektórym z was domyślić, jej kraina jest ojczyzną rolnictwa. Są to ziemie położone na wschodzi, gdzie wśród urodzajnych pól i obsypanych owocami sadów, przystań swą znaleźli ci, którzy pokochali proste życie. To stąd pochodzi większość tego co trafia na stoły Rivoreńczyków.
Stolicą Endary jest Cyth. Nie jest to jednak miasto chociażby w najmniejszym stopniu podobne do tych, które spotkać można w innych prowincjach. Nazwane jest stolicą jedynie dlatego, że to właśnie tu znajduje się siedziba namiestniczki. Zamek ten otoczony jest rezydencjami kupców, bankierów i ambasadorów znaczniejszych rodów oraz pozostałych prowincji. Za nimi, w pewnym oddaleniu od zamku, przycupnęły proste domy, w których umiejscowiono sklepy. Próżno jednakże szukać tu domostw rodowitych Endarian. Te bowiem rozsiane są w granicach prowincji, otoczone polami i łąkami. Z rzadka jedynie skupione w większe wsie, a i to zazwyczaj tylko w miejscach wytyczonych pod targi.
Namiestniczka: Hellian Kerass
Arcykapłanka: Zanora Brass


Margh

Ziema Przeklętych. Kraina za Górami Smoczymi. Władze sprawuje tam Darkar i jest to miejsce o którym zazwyczaj się nie mówi.

***

Wiara.

Rivoreńczycy wyznają wiarę w cztery żywioły będące stworzycielami krainy i Świat Dusz, do którego odchodzą dusze zmarłych. Ucieleśnieniem żywiołów są Odwieczni zatem to im oddaje się cześć boską.

Odwieczni:

Avaron - Zazwyczaj pojawia się przed śmiertelnikami w postaci mężczyzny, którego ciało i szaty utkane są z płomieni. Uważany za przywódcę i wojownika. Jego siedzibom, podobnie jak pozostałych Odwiecznych, jest Targalen.

Denara - Ma w zwyczaju pojawiać się jako postać kobieca, utkana z wody. Słynie z zamiłowania do dysput i częstych objawień na barkach rzecznych, statkach i w siedzibach bankierów, których jest patronką.

Sylef - Jak przystało na Władcę Wiatru, nie ma zwyczaju pojawiać się śmiertelnym. Miast tego przekazuje im swą wolę szepcząc cicho do uszu. Jest tym z Odwiecznych, który najczęściej kontaktuje się z ludźmi, niekoniecznie w sprawach prawa i zarządu. Szczególną troską otacza lud, który uznaje za swój, przez co niekiedy bywa potępiany przez pozostałych członków Rady.

Mendara - Pani Ziemi zazwyczaj przekazuje swą wolę objawiając się w pniach drzew. Z tego też powodu jej wyznawcy sadzą drzewo przy swoich domach. Nie jest zbyt zainteresowana władzą nad krainą, woląc swój czas poświęcić dbaniu o powodzenie zbiorów i dobrobyt tych, którzy zajmują się uprawami.

Tahara - Władczyni Świata Dusz. To do niej modlą się ci, których bliscy odeszli z tego świata. To ona bowiem zajmuje się krainą do której podążają dusze zmarłych. Jej zainteresowanie światem żywych jest znikome i sprowadza się jedynie do sporadycznego udzielenia swego głosu w Radzie.

***

Mamy prowincje, ich władców, arcykapłanów, stolice i bogów. Cóż zatem zostaje? No tak, wzór karty postaci by się przydał jak mi tu usłużny głosik podpowiada. Tak więc...

Imię, nazwisko, przydomek - Piotrus Pietrakowy zwany Pieterkiem, czy może Wellan Melletor, Zabójca Smoków?
Wiek - Wiedza i doświadczenie czy wigor i siła?
Płeć - Niewiasta? Rycerz?
Pochodzenie - Pochodzisz panie z Lef? Na bogów, gdzie moja sakiewka!
Profesja - Paladyn wzbudza szacunek, mag podziw, złodziej niechęć, skrytobójca strach...
Wiara - Czy stoi za tobą łagodna Mendara czy kroczysz ścieżką obmywaną wodami Denary?
Magia - Ogień, woda, wiatr czy ziemia?
Umiejętności - Mieczem machnąć byle człek potrafi, machnąć jednak i się przy tym nie zabić, to już co innego.
Historia - Wiele usłyszeć można o życiu w Rivoren, czy jednak przeżyłeś dość by mieć co opowiedzieć?
Ekwipunek - Miecz, laski, sztylety, cuda niewidy...

Mechanika:

Jak nie lubię mechaniki tak przyznać muszę, że czasem się przydaje... Nie powiem jednak iż będę zbytnio nagiminnie z owych cyferek korzystać. Sesja od początku bowiem tworzona jest z myślą o technice prowadzenia zwanej storyttelingiem.
Do rozdania macie 25 punktów. Wartość każdej cechy nie powinna przekraczać 8. W przypadku magii można wpisać zero, jednak w przypadku pozostałych wymagany jest przynajmniej jeden punkt.

Siła - przydatna na równi wojownikowi co rolnikowi ciągnącemu pług.
Zręczność - strzelić z łuku każdy może; strzelić i trafić... tu potrzeba nieco więcej.
Wytrzymałość - gdy po minucie walki leje się z ciebie pot znak to, żeś rozdał za mało punków
Charyzma - sprawić by słuchano cię z otwartymi ustami i podziwem widocznym w spojrzeniach to sztuka, którą niewielu opanowało...
Magia - ma ją niemal każdy, nie każdy jednak potrafi w pełni wykorzystać jej zalety.
Opanowanie - nigdy bohaterem nie zostanie ten, kto stale traci swe opanowanie...
Wiara - Odwieczni łaskawym okiem spoglądają na tych, którzy oddają im cześć.

Magia.

Ta cecha wymaga by powiedzieć o niej słów kilka w ramach wyjaśnienia. Otóż, jak zostało powiedziane na samym początku, Rivoren to świat magii. Nie oznacza to co prawda, że wszyscy urodzeni w nim ludzie to magowie. Oznacza jednak, że niemal każdy ma w sobie odrobinę owej mocy. Przeciętny człowiek jest w stanie napełnić kubek wodą czy zapalić świecę. Ci, którzy zostali hojniej obdarzeni szkolą się w gildiach, gdzie dowiadują się o zaletach ale i ryzyku idący w parze z posiadaniem mocy. Również tu wpajane im są zasady korzystania z niej i strach przed Radą, która surowo karze wszelkie nadużycia. Niektórzy z owych uczniów z czasem stają się pełnoprawnymi magami, potrafiącymi czynić rzeczy niestworzone, darzonymi (w większości przypadków) szacunkiem i podziwem innych. Najwyższy poziom magii, oznaczający w mechanicznym pojęciu dziesiątkę, przeznaczony jest jednak tylko dla tych najlepszych. Arcykapłani, Mistrzowie Magii, Mistrzowie Gildii.
Istnieją jednak osoby, które nie maja w sobie mocy. Nie spotyka się ich zbyt często, a i oni sami zazwyczaj się tym nie chwalą. Wiadome jest jednak, że ci którzy magią nie władają są również na nią odporni. Z tego tez powodu najważniejsze osoby w krainie mają zazwyczaj przy sobie doradcę, który posiada właśnie tą cechę.

Na koniec niezbędniki każdej rekrutacji.

Wybór kart zostanie dokonany na podstawie tego czy mi się spodobają. Nie będzie zatem istotne czy wyślecie swoje twory jako pierwsi czy ostatni. Słać zaś należy na pw, najlepiej w formie linku do doc’a.
Skoro już o tym mowa... Przewiduję używanie usługi zwanej potocznie “dokiem” w ilościach znacznych, zatem osoby mające z owym “dokiem” problem powinny oszczędzić sobie cierpień i jednak ograniczyć się do ewentualnego śledzenia sesji jako mile widziani widzowie.
Samą rekrutację zamierzam zakończyć za tydzień, licząc od dnia dzisiejszego. Gdzie mój kalendarz... że tez zawsze... a jest... 9 sierpnia 2013.
Wszelkie pytania, uwagi, krytykę, propozycje łapówek, etc. umieszczać można w tym temacie, na gg lub na pw.


Zdaję sobie sprawę, że na nowo powstały świat informacji w rekrutacji nie ma zbyt wiele. Poszłam jednak za radą kilku osób i postanowiłam nieco je ograniczyć by nie zniechęcić nikogo zbyt dużą ilością tekstu do przetrawienia. Mam nadzieję, że mi wybaczycie . Oczywiście wszelkie dane dodatkowe są w każdej chwili dostępne, wystarczy zapytać.

 

__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

zelator89

Ciekawa aranżacja świata przedstawionego. Dominującym elementem świata jest magia i każda właściwie istota jest nią mniej lub bardziej przesiąknięta. Szkoda, że nie dał bym rady pociągnąć trzeciej sesji

 

noboto

chętnie zagram, mam pytanie co z istotami/przybyszami zza krainy?

 

Grave Witch

noboto - Jedynymi przybyszami spoza krainy, o ile można ich tak okreslić, są mieszkańcy Margh. Oni jednakże są poza zasięgiem graczy . Co do innych krain... Nikt dotąd takowych nie odkrył. Od czasu do czasu żeglarze trafiają na niezamieszkane wyspy, na których znajdują pzostałości kamiennych budowli. Kto jednak je zbudował i gdzie owi budowniczowie się podziali, pozostaje zagadką.

 

__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

Matemaru

A co właśnie z przybyszami z Margh, są wyklęci tak? Czy mogą poruszać się po świecie jeśli nie "wybijają" innych istot?

 

Grave Witch

Tak, osoby które przedostały się z Margh do Rivoren są wyklęte i to nie bez powodu. Ich żądza mordu jest zbyt duża by nie "wybijać" każdego napotkanego człowieka. Nie są one nijak podobne do mieszkańców Rivoren. Prędzej można ich opisać jako bestie, potwory, względnie mutantów. Zdecydowanie, póki co przynajmniej, nie spotkano przedstawiciela Margh, który mogłby chociaż w przybliżeniu zostać uznany za istotę ludzką.

 

__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

Tohma

Wow, możesz oczekiwać mojej karty na dniach. Podoba mi się, ta dowolność i pole do popisu jako że to świeżo stworzony świat. Czasami trzymanie się podręcznika potrafi być męczące. I to Twoja pierwsza sesja tutaj! Będzie miło w tym uczestniczyc tym bardziej, jeśli się uda przejść rekrutację, oczywiście.

 

__________________
There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.

Petharius

Pytanko odnośnie umiejętności a mianowicie na jakim systemie mam polegać tworząc takową? Jakieś ograniczenia itp by mi się przydały.

 

Grave Witch

Systemem o który należy się oprzeć wpisując umiejętności jest powszechnie znany i lubiany zdrowy rozsądek. Pomyśl o tym kim jest twoja postać, skąd pochodzi, co w życiu przeszła, a następnie wypisz to co umie, jej najsilniejsze strony. Jeżeli w czymś jest wyjątkowo marna, również możesz dodać. Sprawi to, że twój bohater będzie nieco żywszy, a takich właśnie lubie.
Wkrótce, najpewniej jutro lub we wtorek, dorzucę kilka informacji o świecie, które mogą się przydać. Lista została stworzona na podstawie pytań pozostałych chętnych i moich własnych, wyłapanych braków w rekrutce.

 

__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”

Autumm

Nie wiem, czy nie doczytałam, czy nie ma informacji o rasach...?

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!