Quelnatham

Jakiś czas temu była na forum sesja z wcielaniem się w potężne byty. Volonir ([Yluvani] Volonir) jednak nie wypalił. Skrótowo: każde bóstwo włada jakimś żywiołem, współpracują przy tworzeniu świata, ale później każdy dostaje swoją rasę i wyszło każdy na każdego. Wtedy to zupełnie padło choć początek był obiecujący.

Mimo początkowego entuzjazmu wolę się dopytać o szczegóły, bo chyba właśnie przez różne wizje gry i niedoprecyzowanie paru rzeczy Volonir nie wypalił. Bardziej mnie interesują założenia niż zasady.

1. Tworzymy świat od zera ? Zaczynamy w jakimś gotowym świecie ? A jeśli tak to w jakim stopniu gotowym ? Są kontynenty, życie, inteligentne rasy, inne bóstwa ?
2. Gra będzie nastawiona na interakcje z innymi (antagonistyczne?) czy równoprawny będzie "osobisty rozwój" ?
3. Będziemy się tak sztywno trzymać tej mechaniki ?
   
   No i oczywiście najważniejsze, bo zagrałbym, ale nie wiem czy to nie za dużo.
4. Ile to zżera czasu czyli co ile tury, odpisy ?

No i żeby nie było, że tylko poddaję w wątpliwość. To naprawdę bardzo fajny pomysł

 

Kaworu

1. Tak, świat jest od zera, na początku nie ma dosłownie niczego poza naszymi bóstwami i to my decydujemy o tym, jak świat będzie wyglądać.

2. To zależy od tego, jaki styl gry będą woleli gracze. Jeśli nie chcesz oddziaływać z innymi graczami, to nikt CIę nie zmusza, jeśli chcesz - ok, droga wolna.

3. Tak, będziemy się trzymać "sztywno" mechaniki - jest naprawdę prosta, pozwala zrobić wszystko, co byś sobie wymarzył i została wielokrotnie przetestowana

4. Tura trwa tydzień, jeśli nie grasz przez 2 tygodnie Twój bóg ginie.

 

Fielus

Znajdą się jeszcze miejsca?

Imię: Astrahachi
Domeny: Życie (Zwierzęta), Wiedza (Nauki ścisłe).
Koncept: Statyczny, spokojny gentleman, przerażającej, dzikiej aparycji. Nazywany także Nauczycielem, lub Panem Polowania.
Charakter: Astrahachi nie stroni od ukazywania się śmiertelnikom, często pod swoją zwykłą postacią (patrz na obrazek i opis poniżej). Przerażenie tych, którym się objawia napawa go rozbawieniem. Potrafi gwałtownie wyrazić furię, w którą wpędzić go można umiarkowanie łatwo (jak w przypadku kotów, wystarczy zwykła ignorancja), ale jeśli zaskoczyć go ciekawym podarunkiem, lub dobrze dobraną ofiarą, uśmiechnie się i obdarzy wiernego swoją łaską.
W skali D&D'kowej: Neutralny Chaotyczny.
Atak: 5k6
Obrona: 1k6
Życie: 40
Opis: Jego prawdziwa postać może wydawać się przerażająca i bardziej demoniczna, niż boska - wysoki, smukły, brodaty jegomość o białej cerze i dwóch parach rogów skierowanych ku górze. Dodatkowo jego oczy i wargi podkreśla wyrazisty makijaż.
Długie, czarne włosy nosi puszczone luźno, w nieładzie, jaki przystał władcy zwierząt. Cechują go także, niemal przysłowiowe, czarne szpony.
Nie stroni od walki, ale też nie bierze w niej udziału, jeśli absolutnie nie musi. Gdy rusza do ataku, stara się jak najprędzej wbić niczym klin w ciało przeciwnika, by zdruzgotać go od pierwszego, potężnego ataku.
Nie deklaruje przynależności do żadnego panteonu, przeciwnie - godzi się pomóc każdemu, kto o tę pomoc odpowiednio go poprosi. Jest jednak dzikim bogiem, który nade wszystko ukochał wolne, niczym nie skrępowane życie, dlatego do jego nieprzejednanych wrogów należą wszystkie bóstwa prawa i ładu.

 

__________________
" - Elfy! Do mnie elfy! Do mnie bracia! Genasi mają kłopoty! Do mnie, wy psy bez krzty osobowości! Na wroga!"
~Sulfelg, elfi czarodziej. "Powołanie Strażnika".

Kaworu

Jasne, że mamy miejsce

Tylko jedna uwaga - dodaj charakter w skali dedekowej (dwie osie: dobro-zło i prawo-chaos)

 

Narib

Imię: Hyperboreusz(Dualista, Młody starzec, Wojujący mędrzec)

Domeny (Specjalizacje): Wojna(berserk, brutalna siła) Mądrość(filozofia)
Koncept: Bóg kontrastu, poniekąd i szaleństwa, Wojownik i mędrzec
Charakter: Siła jest prawem. Mądrość i siła w parze, to kwintesencja.
DDkowy charakter : Chaotyczny Neutralny
Atak: 3k6
Obrona 2k6
Życie 5k6
Opis: Szaleniec, złożony z dwóch przeciwstawnych sobie sił - Młodego, Porywczego Wojownika i Starego, Spokojnego Mędrca, szukający równowagi między nimi.
W zależności od dominującej u niego w danym czasie energii, zachowuje się porywczo, cholerycznie, a czasem flegmatycznie. Osobne fragmenty jego jaźni (Wojownik/Mędrzec) mogą aktywować się w zależności od konkretnych wydarzeń (wojna, pokój, katastrofa naturalna). Czasami współpracują, wtedy stara się wykorzystywać dobre strony u obu energii.
Jego postać to umięśniony, potężnie zbudowany długowłosy blondyn, odziany w skóry i futra, w jednej ręce trzymający topór, a w drugim księgę. W zależności od dominującego fluidu jest młody, lub stary.

 

Anonim

Poprawiłem. Zamierzam w czasie gry dokupić domenę Śmierci. Jak rozumiem gramy na forum (wyłącznie), a nie przez gdoc? Poczekałbym na więcej zgłoszeń, ale to twoja rekrutacja.

 

TomBurgle

Accathor
Rytm w Ciemności, Boski Inżynier, Kamień Natchnienia
Istota czerpiąca satysfakcję z wiecznego doskonalenia dzieła oraz z wspierania kreatywności innych

Domeny: Sztuka(Przedmioty użytkowe), Kreacja(Przyroda nieożywiona)
Charakter: Chaotyczny dobry
Atak: k6
Obrona: 4k6
Życie: 50

Rzeźbiarz świata, starający się nadać wyrazisty, żywy rytm cyklowi istnienia. Innym bóstwom jawi się jako skomplikowany symbol który co takt odrobinę zmienia swoją formę i, pośrednio, powiązane z nim obiekty.
Wysoko ceni sobie aktywność innych twórczych bóstw. Szczególnie raduje się gdy wraz z kilkorgiem z nich łączy swoje boskie iskry w jednym wielkim dziele. Usuwanie elementów, jakie złe by nie były,według niego jedynie zubaża i bardzo niechętnie patrzy na takie interwencje.

Stara się nie wpływać bezpośrednio na świadome istoty w okresie ich kształtowania, obawiając się narzucenia im swojej wizji. Za to chętnie błogosławi szczególnie cenne osobniki i dba o umożliwienie im zapisania się w historii gdy tylko wykażą odporność na wpływy. Czasami ich twory zaskakują nawet jego samego.
Niezwykle rzadko objawia się śmiertelnym w fizycznej postaci. Zdecydowanie woli obserwować niezauważony, nie ryzykując naruszenia integralności dzieła swoimi czynami. Jeżeli już zdecyduje się objawić robi to jako nagłe twórcze natchnienie lub muzyka. Z tego też powodu jego ikonografia wśród śmiertelnych jest niezwykle uboga jak na powszechność kultu.

 

__________________
W styczniu '22 zakończyłem korzystanie z tego forum - dzięki!

Fielus

Zdaje się, że mamy już "około czterech graczy".
Intryguje fakt, że wszyscy są 'chaotyczni'.

 

__________________
" - Elfy! Do mnie elfy! Do mnie bracia! Genasi mają kłopoty! Do mnie, wy psy bez krzty osobowości! Na wroga!"
~Sulfelg, elfi czarodziej. "Powołanie Strażnika".

Autumm

Ja się waham, oj waham. Można dołączyć w transie? w trakcie rozgrywki znaczy. Twój opis nie daje mi dużo informacji o tym, jak będzie wyglądała gra, ale jak zobaczę "w praniu" to może się skuszę.

No i z bóstwami to chyba jest tak, że im więcej tym lepiej. Grecy mieli olbrzymi panteon i popatrzcie, co się tam wyrabiało

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!

Temteil

Imię: Orentajhontis
Gracz: Temteil


Domena: Wszelkie wody, Zima
Koncept: Miłujący wszystkie żywe stworzenia, pan śniegów i lodu
Charakter: Naiwny, często zbyt bardzo pragnie mieszać się w sprawy śmiertelników, Chaotyczny Dobry
Atak: 5k6
Obrona: 3k6
Życie: 20
Opis:

Orentajhontis to wężowaty bóg wody oraz lodu. Jego domenami są wszelakie jeziora, rzeki, morza i oceany. Jest także panem wiecznych zmarzlin, lodu i śniegu. W swojej materialnej postaci, przypomina właśnie węża, jakby zbudowanego z lodu, o całkowicie białym i iskrzącym od energii wzroku. Pokrywające ciało bóstwa łuski, są najeżone kolcami, którcych dotknięcie przez słabą istotę materialną groziłoby zamianą nieszczęśnika w lodowy posąg.
Stara się nie popadać w spory z innymi bogami, lecz w związku ze swą miłością co do istot żywych często nawiązuje z nimi różne konflikty. Zazwyczaj próbuje rozwiązywać trudne sytuacje za pomocą mediacji i rozmowy, lecz gdy wpadnie w wielki gniew, przestaje myśleć racjonalnie i jest w stanie zniszczyć nawet żywe byty, które tak bardzo umiłował.
Prawie nigdy nie objawia się śmiertelnikom. Tylko bowiem ci, co w swych sercach niosą światło mogą go ujrzeć. Reszta jest przez niego uznawana za nigodna i tylko obserwowana. Zdarza mu się jednak ingerować w życie dzieci bogów, naznaczając wybrańców, którym przyznaje najróżniejsze zadania.
Jego duchową obecność można rozpoznać po unoszącej się gęstej, białej jak mleko mgle, chłodzie, który przeszywa całe ciało i łagodnych, kobiecych śpiewach.

 

__________________
"Ani drogi do nieba, ani bramy do ziemi."