Zachrypnięty, głęboki głos wypełniał nieposiadającą żadnej formalnej nazwy mordownię, przez miejscowych nazywaną "U kulawca". Żołnierze Izmaiłowskiiej, miejscowej rodziny mafijnej zebrali się na wpitkę i wspominki. Surowe, nierzadko poprzecinane bliznami i tatuażami twarze "sierioznych malczików", weteranów wszystkich wojen które ten kulawy kraj prowadził w ciągu ostatnich dwudziestu lat zastygły w melancholijnym zamyśleniu. Zimne na co dzień oczy ludzi, którzy utrzymywali się z zabijania, zastraszania i okaleczania innych, błyszczały wzruszeniem na myśl o kumplach, którzy nie dali rady wrócić do domu. Piosenka skończyła się i wybrzmiewała w ucichłej sali przez długą chwilę. W końcu wszyscy zebrani podnieśli się i w milczeniu wychylili toast za poległych towarzyszy, szklankami do dna jak kazał zwyczaj. Saszka-gitarzysta zmienił repertuar i popłynęły piosenki nowszej daty, błatne piosenki z ich teraźniejszego życia o łupach, zabójstwach, obławach, więzieniach. Alkohol płynął rzeką a godzin umykały jedna za drugą jak kule z lufy automatu...


Walenie w drzwi było jak uderzenia młotkiem w założone na głowę wiadro, wwiercało się w czaszkę, oszałamiało i wyrywało z objęć snu. "Koszka" rozkleił zaropiałe powieki i bełkocząc pod nosem wiązankę przekleństw rosyjskich, gruzińskich, czeczeńskich przeplatanych tu i ówdzie bluzgiem po wietnamsku lub chińsku zwlókł się z łóżka wodnego, przykrytego jedwabną pościelą wyjmując spod niego odrapanego aks-74u z podwieszonym granatnikiem i dwoma sklejonymi taśmą czterdziestopięcionabojowymi magazynkami. Nie przejmując się ubieraniem ruszył przez zagracony, luksusowo urządzony pokój świecąc jasną skórą pokryta gęsto tatuażami opowiadającymi długą i barwną historię jego bandyckiego życia.

- Ubiję jak psa, nakarmię skurwysyna jego własnymi jajcami.

Warczał idąc do drzwi. Jednak kiedy je otworzył i zobaczył wyraz twarzy dwóch swoich poruczników, którzy za nimi stali, wściekłość i resztki alkoholowego upojenia błyskawicznie się ulotniły.

-Kto?

Rzucił, przez skórę wyczuwając co za chwilę usłyszy.
-Saszka. Odpowiedział "Wiertaliot"- pokryty bliznami od oparzeń były pilot wojskowy. Szram dorobił się kiedy jego maszynę zestrzelił jakiś szmatogłowy nad górami. W bezsilnej złości "Koszka" rąbnął w futrynę, aż poleciały drzazgi.

-Gdzie i jak? - Zapytał zduszonym głosem. Głos zabrał teraz chudy jak kościotrup, wychowany od dziecka na ulicy "Stakan", o którym mówiono, że samą śmierć przepił jak po niego przyszła, dlatego przeżył już co najmniej pięć zamachów na siebie.

-Dorwali go jak wracał od "kulawca" truchło znaleźliśmy prawie w samym środku parku, tak samo jak Sieroża, Kola i Witia, zarżnięty jak świnia. Ucięli mu język, a potem poderżnęli gardło.

-Ktoś coś widział?

-Parę osób mówiło, że w nocy ktoś strzelał w parku, ale tam praktycznie co noc jakaś rozpierducha więc się nie przejęli. A tak samo jak poprzednio strzelał tylko Saszka, wywalił całą amunicję, ale nic mu to nie dało, poza nim, żadnych trupów, żadnych śladów juchy, nic.

-Ja pierdole nigdy nie widziałem nikogo kto by strzelał lepiej niż Saszka, był snajperem w jebanym specnazie GRU! - Wrzasnął.

-Łusek z jego broni jest pełno wszędzie, wygląda na to, że ganiali za nim aż się wystrzelał i albo nikogo nie trafił albo ktoś tam zajebiście wysprzątał.
"Koszka" przez chwilę głęboko oddychał opanowując się po czym szczekliwym, nawykłym do wydawania rozkazów głosem zaczął wydawać dyspozycje:

-Od tej chwili nikt, nigdzie nawet do pierdolonego kibla nie chodzi sam, jak któryś będzie chciał zerżnąć dziwkę to będzie się musiał pogodzić z tym, że będzie się bawił z kolegą. Wzmacniamy ochronę wszystkich interesów, wyciągnijcie z magazynu długą broń, granaty nawet pierdoloną haubicę jeśli jakaś się zaplątała. Nikt nie wychodzi na ulicę bez obstawy, broni i ubezpieczenia. Pogońcie runnerów, chce mieć stały i bezpieczny kontakt między wszystkimi. Ja muszę dać znać bossowi i starszym. A wasza brocha to, to żeby każdy nawet najbardziej zapuszczony żul, każdy półprzytomny ćpun, każda małolata która daje dupy za działkę albo cygareta wiedziała, że za każdą informację o tych suczych synach którzy tak urządzili naszych płacimy jak za głowę pierwszego sekretarza, a kto ich palcem pokaże temu do końca parszywego żywota niczego nie zabraknie, poniali?!

-Tak toczno! - odkrzyknął "Wiertaliot". "Stakan" tylko skinął głową i już obaj prawie biegiem oddalali się korytarzem. "Koszka" zamknął drzwi i pogrążył się w niewesołych myślach. „To już czwarty jego żołnierz w tym miesiącu, a on nie miał zielonego pojęcia kto i za co go zabił. Wiedział bardzo dobrze, że w ostatnim czasie ludzie ginęli w podobny sposób w każdej parszywej dzielnicy Moskwy. Nawet mentom ktoś się dobrał do skóry. Wszyscy, i ci za prawem i poza nim robili się coraz bardziej nerwowi. "Albo będzie "schodka" albo wojna jakiej Moskwa jeszcze nie widziała” -pomyślał sięgając po zabezpieczony przed wszelkim podsłuchami i inwigilacją komunikator…

***

***

Pozdrawiamy i zapraszamy do rekrutacji. Chętnie odpowiemy na wszelkie pytania.

OFICJALNIE ZAKOŃCZYLIŚMY REKRUTACJĘ DO SESJI 101 KILOMETR.
(Prosimy o zamknięcie wątków i przeniesienie ich do archiwum.)