Czasu jeszcze trochę jest, więc może wyślę inną postać. Tą wylosowałem, profesję też. Stąd niedopasowanie. Ostatecznie złodziej mógłby chcieć zmienić swoje życie i spróbować innego chleba. To taki zdesperowany złodziej.

Mała uwaga, nie musisz losować a do tego masz do wyboru każdą profesję z drugiej edycji (prócz schematu rycerzy graala).

Postać ode mnie jutro albo w środę

Powiedz mi Baird czemu tę grę chcesz rozegrać w docu? Zgłosiłbym się z chęcią, bo po wyczynach Nathaniela w "Sylvanii" jestem ciekaw jak prowadzisz, ale mam już serdecznie dość doca.

W sumie to tylko dla tego że wydaje mi się to szybszym, bardziej "stołowym" sposobem zapewniającym pewną stałą dynamikę sesji, ale są to tylko moje przypuszczenia.

Powiem tak. Jeśli przynajmniej trzy kolejne posty *trzech różnych użytkowników będą miały w sobie następujące zdanie. "PBF ma się do doka jak kutas do oka!" To porzucę to absurdalne ustrojstwo.

(modów przepraszam za przekleństwo, parafrazowałem Sapkowieskiego jak by co)

Powiem tak Karak Azgal w wykonaniu Mortarela to był czad (szkoda że bez słowa porzucił). Dungeon crawl z krótkimi, częstymi odpisami, wartką akcją, a to wszystko bez doca. Warto zajrzeć do archiwum (trzy części tego było) i podczytać kolegę bo warto.

A takie pytanie o historię postaci, musi być ona jakoś mega rozwinięta ?:)

Prowadzę sesję tylko w dokumencie w taki sposób, jaki opisałeś Baird, więc pozwolę sobie na mały komentarz.

Gra tylko w dokumencie ma tę niepodważalną zaletę, że Gracz lubujący się w jednolinijkowcach może dalej sadzić jednolinikowce obok takiego rozpisującego się na dwie strony i nikt na to krzywo nie będzie patrzeć, ani żadnych zasad typu "na avatara" nie forsować, i do tego jeszcze jakoś to będzie wyglądać. Innymi słowy, "literackość" Gracza (Mistrza Gry też!), w wąskim i płytkim rozumieniu długości tekstu (to chyba pod grafomanię podchodzi?), nie jest brana pod uwagę. Liczy się tylko "treść" Gracza, Jego błyskotliwość, humor i spryt, tak jak na żywo. I w gruncie rzeczy tak powinno być w 99% sesji na tym forum, bo większość twórczości i tak zwykle podchodzi pod obśmiewaną przez Feliksa W. Kresa "Szkołę Graczy", jak ktoś pamięta Kącik Złamanych Piór... :mrgreen:

Cenię sobie też możliwość zredagowania i sformatowania tekstu po jego powstaniu według własnego widzimisie, łatwiejsze cofanie błędów, brak avatarów co post, czy możliwość czatu z moimi graczami, ale to już takie tam zboczenia... Każdy ma własne wyobrażenie estetyki. A czy rozgrywka ma "stołowy" charakter? Jakbym prowadził PBF na forum, chyba nie odczułbym różnicy. Nie jestem też pewien, czy tego wszystkiego, co tu wymieniłem, nie da się osiągnąć innymi środkami. W moim przypadku po prostu działa i nie chce mi się dalej kombinować - to była bardziej intuicyjna decyzja, niż dogłębnie przemyślana. :D

PS. Roll20 jest bardzo "stołowe".

Molkar już pisałem devilowi.

Odpowiedz na pytanie o postać z podręcznika (czy komuś służy, kogo kocha, skąd pochodzi itd.) w formie krótkich Q&A i też będę zadowolony. Nie potrzebuje referatu na dwie strony a4 by zrozumieć że bohater nie ma nic do stracenia a do tego nienawidzi skavenów i boi się wody. Mechanika, to mnie interesuje. Jakie ma umiejętności, czy jest typem wojownika, strzelca czy może filozofa a nie to jakie panieńskie miała jego matka czy też że zabili mu psa (no chyba że idąc za przykładem John'a Wick'a potem zabił wszystkich złych typów w mieście).

Wolę grać na forum niz na docu. Tam często jest tak że ludzie sami sobie odpisyja w dialogach czy gdy coś robią i czasami nie zdążysz wbić się w temat a jest po wszystkim. To mnie najbardziej denerwuje w docu.
jedyna opcja to odpowiadać szybciej niż inni, co później na sesji Clutterbane zacząłem robić. Ale co straciłem z rozgrywki to moje

Edit: zaspany jestem więc sorry za brak sensu ale chyba wiecie o co chodzi