O! Jedyny klan, który znam i lubię :(

*Chciałby zagrać, ale widzi że Tremere tak nie bardzo i się zgasił*

O, czyli można by zagrać mentorem? Mogło by być wiele radochy.

W sumie mozna by polaczyc w pary.. ze doswiadczony gracz wybiera sobie niedoswiadczonego... i sie nie bijo! :p

W życiu nie grałam w tym systemie - generalnie mało gram w systemach, za dużo czytania podręczników ;) - ale wampiry są nośne.
Chętnie się poduczę, im bardziej od podstaw, tym lepiej.

Skoro masz czas, to może wrócisz do Miami? :)

Dwa najbardziej ukochane klany, huh?

To w sumie została kwestia guru: pomysł ma potencjał, olbrzymi...tyle że ja próbowałem tej koncepcji parę razy i ma tendencję do degenerowania się w model "pan ma plan, a ty sługo służ" który, o ile realistyczny, rzadko jest równie zabawny dla obu stron.
Myślicie że wyraźne zaznaczenie w rekrutacji że to bardziej wolontariat niż pełnoprawna gra wystarczy?

---

Nie wrócę do Miami; tam problemem nie był tyle sam czas, tylko po prostu nie potrafiłem się wstrzelić w sesję. Ot, zdarza się, mimo że sama sesja zacna.

Hmm któraś z pierwszych dwóch opcji

heh moja przygoda z W zakończyła się po jednej sesji :(

Hmm, ja tam lubię relacje Pan-Sługa :D
Sama grając w sesje o wampirach (nie system) byłam wampirem przemienionym, ach, te pełne agresji sek... sekrety! I ten bunt, ta "łaskowaść" Pana (A idź w piz~ frufru, jak ktoś Cię skrzywdzi, to się nauczyć, że tylko Twój Pan jest dla Ciebie dobry i z sercem).
Ładna relacjaa :p

Relacja sługa/dziecko wampira najlepiej oddaje ten skecz: TOFIK :D