Dragon Age - Cena Zdrady

Sirion · 11-03-2016, 21:17

Ostagar, Ferelden. 9:30 Smoka

Zapadał zmierzch.

Bryn nie wiedział ile już wpatrywał się wraz z innymi żołnierzami w głuszę przed nimi, jednak nie miało to dla niego żadnego znaczenia. Pułapka została zastawiona i nie było już odwrotu. To oni byli przynętą, która miała przyciągnąć pomioty i to oni mieli przyjąć na siebie cały impet uderzenia. To własnie oni mieli zostać bohaterami, którzy ochronią ojczyznę przed plagą i zniszczą ją, zanim na dobre się rozpoczęła.

Z tego co przedstawił mu jego oficer plan był bardzo prosty: zwabić pomioty do doliny i otoczyć z dwóch stron i wybić, w momencie, kiedy nie będą zdatni do dalszej obrony. Atak wojsk Króla Cailana z frontu, zsynchronizowany z atakiem wojsk dowodzonych przez Teyrna Loghaina z tyłu miał całkowicie rozbić armię pomiotów. Nikt nie miał żadnych wątpliwości – pomimo tego, że w Ostagarze nie stawili się jeszcze wszyscy Arlowie wraz ze swoimi żołnierzami – dzisiejsza noc będzie jedną z najbardziej chwalebnych w historii Fereldenu, a samo królestwo podkreśli swoją niezależność od Cesarstwa Orlais. Bryn zerknął w stronę Króla Cailana, który uparł się, aby walczyć wraz ze swoimi ludźmi i w jego postawie odszukał to czego najbardziej teraz potrzebował – nadziei na bezpieczne jutro i obietnicy nieskończonej chwały i sławy.

Na wezwanie króla odpowiedzieli wszyscy mieszkańcy Fereldenu: rycerze, żołnierze, popielni wojownicy wraz ze swoimi ogarami mabari. Wyglądało to trochę tak, jakby cała tradycja i kultura ich kraju rzuciła wyzwanie obcej i złej sile i była zdeterminowana ją zatrzymać. Gdzieś z tyłu słychać było modlitwy i pieśni ku czci Andrasty, jednak większość żołnierzy skupiona obserwowała zbliżające się ognie pochodni, które nieubłaganie sunęły w ich stronę.

W końcu był w stanie dostrzec mroczne sylwetki swoich przeciwników - pomioty były bohaterami opowieści, którymi straszono od najmłodszych lat w Fereldenie, lecz nawet te historie nie odpowiadały do końca prawdziwej grozie tych wynaturzonych potworów. Pomimo humadoidalnej budowy, trudno było pomylić je z człowiekiem, elfem bądź jakimkolwiek innym mieszkańcem Thedas – od każdego z tych stworów biła wręcz aura nieskończonej nienawiści i niezaspokojona rządza mordu. Pomimo tego, że z nich uzbrojony był w broń (która być może była wykonana dość prymitywnie, ale nadal pozostawała zabójcza), najniebezpieczeniejszą bronią pomiotów była ich własna krew, która przy najmniejszym kontakcie mogła zarazić drugą istotę spaczeniem, co było pierwszym krokiem do przemiany w bezrozumnego ghula. Chłopak sam nie wiedział czy z dwojga złego nie lepszym rozwiązaniem było by po prostu umrzeć z rąk potwora.

Czując narastający strach, aby się uspokoić Bryn wziął kilka głębokich oddechów – przecież byli z nimi Szarzy Strażnicy, legendarni pogromcy pomiotow, którzy niejednokrotnie w historii Thedas bronili całego kontynentu przed plagą. Chłopak spojrzał na wojownika stojącego tuż koło niego i jego aura spokoju dodała mu sił – każdy wiedział, że Szarzy Strażnicy byli szkoleni tylko w jednym celu – aby skutecznie walczyć z nocnymi najeźdcami, jak zwykli zwać te stwory Awarowie.

- ŁUCZNICY!

Donośny głos oficera przedarł się przez wrzaski potworów dochodzące z lasu i za chwilę przed szereg wystąpili żołnierze uzbrojeni w broń dystansową. Na przeciwko nich pomioty, które zwęszyły zapach ludzkiego mięsa rozpoczynały szarżę.

- CZEKAĆ! CZEKAĆ! OGNIA!

Krzyknął oficer zdecydowanym głosem, kiedy pomioty znalazły się w zasięgu strzału i za chwilę ku niebu poszybowała chmara strzał, aby spaść niby czarny deszcz na pierwsze szeregi wroga. Pomimo tego, że wiele potworów upadło, nie złamało to ich natarcia i zaraz poległych z pierwszej linii zastąpili kolejni.

- SPUŚCIĆ OGARY!

Kolejna komenda oficera sprawiła, że na pole bitwy wkroczyły psy bojowe spuszczone ze smycz przez swoich właścicieli. Bryn doskonale wiedział jaka komenda będzie następna. Adrenalina zaczynała krążyć w jego żyłach.

- ZA FERELDEN! ZA THEDAS! – Tym razem to głos króla Cailana przedarł się przez wściekłe ryki pomiotów i ujadanie mabari, a wszyscy zebrani żołnierze ruszyli w stronę wroga.

Później czas się zatrzymał. Bitwa zamieniła się w jatkę w momencie, kiedy dwie armie się ze sobą zderzyły. Pomimo przewagi liczebnej pomiotów, zmotywowani i lepiej zorganizowani ludzie byli w stanie stawić im czynny opór i nie ustępowali pola.

Bryn oszołomiony patrzył na makabryczne wydarzenia, które działy się wkoło: mało nie zwymiotował obserwując mabari rozrywające truchło pomiota, niedaleko hurlok wgryzał się w gardło poległego żołnierza, wielki ogr gdzieś dalej rozrzucał ludzi za pomocą siły swoich ramion, a zimne oczy niezliczonej ilości trupów zwrócone były przed siebie. Bardziej dzięki zamieszaniu bitewnemu i szczęściu, niż swoim własnym umiejetnościom udało mu się powalić kilku przeciwników, jednak poległego wroga co chwilę zastępował kolejny, sojuszników wkoło non stop ubywało, a on sam opadał z sił.

Nagle radosny okrzyk wzniósł się nad polem bitwy. Zaskoczony chłopak odwrócił się, podniósł głowę do góry i dostrzegł światło na wieży, które było rozkazem do drugiej grupy, aby również rozpoczęli natarcie. Armia Fereldenu odzyskała utracone morale i ruszyła z nowym zapałem do boju, wierząc w to, że za parę godzin wszystko się zakończy i resztę życia wszyscy spędzą jako bohaterowie swojej ojczyzny.
Jednak atak drugiej armii nigdy nie nastąpił.

Moment tryumfu zamienił się w chwilę rozpaczy, a kolejni żołnierze padali pod ciosami wrogów. Oficerowie wykrzykiwali jeszcze rozkazy do swoich żołnierzy, ale na niewiele się to zdało. Bez wsparcia ich los był przesądzony.
Bryn widząc rozpędzonego Hurloka, który biegł prosto na niego z dwuręcznym toporem nad głową, chciał uniknąć jego ciosu, jednak trudy dnia dały o sobie znać. Poczuł nagły ból w klatce piersiowej i upadł na ziemię. Zanim utracił świadomość chłopak zdołał jeszcze dostrzec rycerzy, którzy wynosili ciężko rannego i nieprzytomnego króla Cailana z pola bitwy i szarych strażników, którzy bohatersko osłaniali odwrót monarchy. Chłopak uśmiechnął się do siebie resztkami sił – wiedział, że jego król nie pozwoli zapomnieć o tym co się dzisiaj stało i pamięci poległych. Koniec końców został bohaterem.

Tak o to dzień, który miał zostać dniem wiecznej sławy zamienił się w dzień porażki, a moment, który miał zjednoczyć całe państwo, został momentem, który je podzielił.

Wszyscy mieli jednak poznać jak wysoka jest cena zdrady.

* * *

Witam wszystkich, którzy przebrnęli (albo i nie) przez wstęp. Za namową pewnej osoby postanowiłem rozpocząć nabór do własnej sesji, która będzie moją pierwszą prowadzoną na tym forum. Chciałbym zaprezentować wam nieco inne spojrzenie na świat DA, w którym to król Cailan nie ginie pod Ostagarem, ale udaje mu się wyjść z bitwy cało (chociaż ciężko rannym), a całe Ferelden chyli się ku upadkowi rozdarte w konflikcie pomiędzy Loghainem a Cailanem, jednocześnie nękane przez grupy bandytów i hordę pomiotów oraz siły zewnętrzne. Szary strażnik, który był bohaterem gry, gdzieś działa, ale w związku z zupełnie inną sytuacją wewnętrzną w państwie kroki, które będzie zmuszony podjąć będą zupełnie inne od tych, które były przedstawione w grze.

W samej sesji chciałbym połączyć przede wszystkim świat i realia Dragon Age, jednocześnie zbliżając go bardziej klimatem do Wiedźmina (co moim zdaniem bardzo równoważy oba uniwersa). Co to może oznaczać dla gracza? Że nie ma postaci niepokonanych. Na pewno nie będzie możliwości, aby ktoś w pojedynku odpierał bezpośredni atak oddziału wroga, a magowie, którzy nadużywają swojej mocy bardzo szybko przekonają się, że zła sława zakonu templariuszy nie wzięła się znikąd - w moim przekonaniu, to pozwoli dobrze zbalansować rozgrywkę i sprawić, że nikt z was nie będzie czuł się pokrzywdzony.

Kwestie techniczne... Dostępne trzy rasy. Człowiek, elf, krasnolud. Qunari i ich Qun w tej sesji mówimy zdecydowane i kategoryczne NIE (ze względu na dość specyficzną filozofię). Pamiętajcie tylko, że trzeba będzie liczyć się z konsekwencjami swoich wyborów, tzn. ludzie w Thedas (podobnie jak w świecie Wiedźmina) niezbyt przychylnie odnoszą się do elfów ze względu na burzliwą historię łączącą obie rasy, krasnoludy mają zdecydowanie lepiej, ale sami właściwie izolują się od świata zewnętrznego i są nieufni dla obcych, a sami ludzie walczyli, walczą i będą walczyli między sobą. No, ale przynajmniej nie są dyskryminowani na tle rasowym.

Od razu zaznaczę, że jeśli ktoś będzie chciał grać magiem apostatą lub magiem posługującym się magią krwi to będę wymagał od jego koncepcji więcej, ze względu na duże zagrożenie, która taka postać niesie dla siebie i dla innych.

Postacie nie muszą być nastawione na walkę. Nie mam nic przeciwko kapłanom, chłopom czy innym mniej walecznym zawodom, przed każdym postaram się postawić odpowiednie wyzwania. Bądź zapewnie godną śmierć (godny pochówek zapewnia Ferelden – pod warunkiem regularnego odprowadzenia składek do ZUSu/KRUSu – i tak, można to sprawdzić).

Dopuszczam grę innymi nacjami, jednak pamiętajcie proszę, iż z historii postaci musi wtedy wynikać, dlaczego wasz bohater znalazł się w rozdartym wojną państwie.

Ilość graczy: od 3 do 4. Zarządzam konkurs kart, więc zasada ‘kto pierwszy ten lepszy’ nie obowiązuje. Bo nie.

Czas na odpis: Standardowo 5+2 (5 dni dla graczy, 2 dni dla mnie) – od razu zaznaczam, że jeśli akurat w weekend wypadłby mi zjazd to może zamienić się to w 5+3. Jeśli ktoś nie może odpisać, nie ma problemu – proszę wtedy o info wcześniej i jakoś z tym sobie poradzimy.

Google Docs – Tak, chociaż nie zawsze będzie obowiązkowy.

Rekrutacja potrwa do końca miesiąca (31.03.2016) i raczej nie będzie możliwości, aby zakończyła się wcześniej.

No coś na co większość czytających czekala, czyli schemat postaci:

Imię i nazwisko (pseudonim)
Wiek
Rasa
Zawód/Specjalizacja
Krótki opis osobowości (dosłownie w paru zdaniach)
Mocne i złe strony (c’mon, nikt nie jest alfą i omegą - przedstawcie mi po prostu w czym wasza postać dobrze się czuje? Czy ma fobie, choroby lub jakieś lęki? Czy krępuje ją jakaś przysięga bądź skomplikowany kodeks moralny? Czy dobrze radzi sobie w walce, a gorzej u niej z retoryką? A może odwrotnie - Stwórca obdarzył ją ciętym językiem, ale niezbyt dobrze radzi sobie z ostrzem? Bardziej niż wypisanie w suchych punktach interesowałoby mnie zwięzłe parę zdań, które uzupełnią opis postaci)
Jeśli postać będzie czarodziejem, to w jakiej magii się specjalizuje (magia związana z konkretnym żywiołem, magia leczenia i wsparcia itp., tutaj jak ktoś chce może albo posilić się schematami postaci z serii DA albo wymyślić coś swojego, jednak w duchu świata gry i zawsze do akceptacji MG)
Historia postaci
Ekwipunek

W razie pytań, zapraszam do komentarzy, na gg (numer w profilu, zawsze na niewidocznym – proszę pisać i się nie bać), bądź do kontaktu przez PW.

Pozdrawiam wszystkich i mam nadzieję, że nie zanudziłem (tak bardzo)!

Karty poproszę przez pw bądź na adres mailowy sirion17@gmail.com (w tytule DRAGON AGE - CENA ZDRADY + Nick z forum osoby wysyłającej)

Baird · 11-03-2016, 21:56

Tak. Fajny pomysł. Jestem fanem strasznym Origins i przeszedłem sporo razy więc terytorium i realia znam, oczywiście tu trochę zmienione, ale nawet na lepsze. A więc szarzy strażnicy mają się dobrze w tej linii czasu? Czy nie będziesz miał nic przeciwko by grać szlachcicem (tak jak było w grze)?

Jeśli ktoś ma zamiar grać rycerzem lub żołdakiem to proszę o PW.

PanDwarf · 11-03-2016, 22:22

Szara Straż rlz :]

Fearqin · 12-03-2016, 10:55

Zawsze mnie interesowała sesja w DA, a tutaj pomysł zdaje się być tym bardziej ciekawy. Postaram się przygotować postać.

Eleishar · 12-03-2016, 11:04

Dragon Age doczekało się nawet własnego systemu RPG

Lord Melkor · 12-03-2016, 12:48

Zagrałbym, ale gram aktualnie w 3 RPG na forach i jedno na żywo, trochę za dużo skakania między postaciami. Ale fajny pomysł, życzę powodzenia!

Eldenir · 12-03-2016, 13:13

Ja chętnie bym spróbował, kiedyś grałem w Dragon Age'a, ale nie dużo. Zakupiłem na steamie już więc uniwersum powinienem szybko ogarnąć i postać jakąś wymyśle!

Sirion · 12-03-2016, 22:49

Wybaczcie, że tak późno, ale pochłonął mnie nieco dzień na uczelni... Ale już spieszę z odpowiedziami

Cytat:

Tak. Fajny pomysł. Jestem fanem strasznym Origins i przeszedłem sporo razy więc terytorium i realia znam, oczywiście tu trochę zmienione, ale nawet na lepsze. A więc szarzy strażnicy mają się dobrze w tej linii czasu? Czy nie będziesz miał nic przeciwko by grać szlachcicem (tak jak było w grze)?

Co do szarych strażników - dalej są w Fereldenie, chociaż rozbici i odcięci od innych pochodzących z poza kraju (zarówno Loghain jak i Cailan na chwilę obecną nie pozwalają na żadną interwencję żadnych oddziałów z Orlais), ponadto przez propagandę ich reputacja została bardzo zszargana.

Grę szlachcicem dopuszczam, ale postać nie może być obecnie głową rodu (oni mają trochę roboty na chwilę obecną i w tej sesji wolałbym się skupić na innych aspektach, niż Fereldeński House of Cards

). Jednak jeśli to będzie pomniejszy członek rodu, kolejny syn, bądź nawet przyszły dziedzic - nie widzę przeciwwskazań

Cytat:

Dragon Age doczekało się nawet własnego systemu RPG

O, to powiem szczerze nie wiedziałem, może w przyszłości nadrobię zaległości

Cytat:

Zagrałbym, ale gram aktualnie w 3 RPG na forach i jedno na żywo, trochę za dużo skakania między postaciami. Ale fajny pomysł, życzę powodzenia!

Rozumiem i nie dziękuję, aby nie zapeszyć!

Cytat:

Ja chętnie bym spróbował, kiedyś grałem w Dragon Age'a, ale nie dużo. Zakupiłem na steamie już więc uniwersum powinienem szybko ogarnąć i postać jakąś wymyśle!

Czasu jest dużo! Gdyby były jakieś pytania, bądź problemy to pytaj śmiało

Jak coś to polecam również Dragon Age Wikia (zarówno polską jak i angielską), bo są naprawdę dobrze przygotowane i można odpowiedzieć sobie na dużo pytań

Baird · 12-03-2016, 23:04

Nie ma problemu. Szlachcic z wolnych marchwi. Prawdopodobnie z Kirkwall lub Starkhaven.

Astrarius · 13-03-2016, 13:08

Podoba mi się ta koncepcja. Z dragonażem mam wiele bardzo miło spędzonych wieczorów, więc fajnie będzie zagłębić się w uniwersum w inny sposób. Mam już nawet pomysł na moją postać, postaram się z nim szybko podzielić.

11-03-2016, 21:17	#1
Sirion Reputacja: 1	Dragon Age - Cena Zdrady Ostagar, Ferelden. 9:30 Smoka Zapadał zmierzch. Bryn nie wiedział ile już wpatrywał się wraz z innymi żołnierzami w głuszę przed nimi, jednak nie miało to dla niego żadnego znaczenia. Pułapka została zastawiona i nie było już odwrotu. To oni byli przynętą, która miała przyciągnąć pomioty i to oni mieli przyjąć na siebie cały impet uderzenia. To własnie oni mieli zostać bohaterami, którzy ochronią ojczyznę przed plagą i zniszczą ją, zanim na dobre się rozpoczęła. Z tego co przedstawił mu jego oficer plan był bardzo prosty: zwabić pomioty do doliny i otoczyć z dwóch stron i wybić, w momencie, kiedy nie będą zdatni do dalszej obrony. Atak wojsk Króla Cailana z frontu, zsynchronizowany z atakiem wojsk dowodzonych przez Teyrna Loghaina z tyłu miał całkowicie rozbić armię pomiotów. Nikt nie miał żadnych wątpliwości – pomimo tego, że w Ostagarze nie stawili się jeszcze wszyscy Arlowie wraz ze swoimi żołnierzami – dzisiejsza noc będzie jedną z najbardziej chwalebnych w historii Fereldenu, a samo królestwo podkreśli swoją niezależność od Cesarstwa Orlais. Bryn zerknął w stronę Króla Cailana, który uparł się, aby walczyć wraz ze swoimi ludźmi i w jego postawie odszukał to czego najbardziej teraz potrzebował – nadziei na bezpieczne jutro i obietnicy nieskończonej chwały i sławy. Na wezwanie króla odpowiedzieli wszyscy mieszkańcy Fereldenu: rycerze, żołnierze, popielni wojownicy wraz ze swoimi ogarami mabari. Wyglądało to trochę tak, jakby cała tradycja i kultura ich kraju rzuciła wyzwanie obcej i złej sile i była zdeterminowana ją zatrzymać. Gdzieś z tyłu słychać było modlitwy i pieśni ku czci Andrasty, jednak większość żołnierzy skupiona obserwowała zbliżające się ognie pochodni, które nieubłaganie sunęły w ich stronę. W końcu był w stanie dostrzec mroczne sylwetki swoich przeciwników - pomioty były bohaterami opowieści, którymi straszono od najmłodszych lat w Fereldenie, lecz nawet te historie nie odpowiadały do końca prawdziwej grozie tych wynaturzonych potworów. Pomimo humadoidalnej budowy, trudno było pomylić je z człowiekiem, elfem bądź jakimkolwiek innym mieszkańcem Thedas – od każdego z tych stworów biła wręcz aura nieskończonej nienawiści i niezaspokojona rządza mordu. Pomimo tego, że z nich uzbrojony był w broń (która być może była wykonana dość prymitywnie, ale nadal pozostawała zabójcza), najniebezpieczeniejszą bronią pomiotów była ich własna krew, która przy najmniejszym kontakcie mogła zarazić drugą istotę spaczeniem, co było pierwszym krokiem do przemiany w bezrozumnego ghula. Chłopak sam nie wiedział czy z dwojga złego nie lepszym rozwiązaniem było by po prostu umrzeć z rąk potwora. Czując narastający strach, aby się uspokoić Bryn wziął kilka głębokich oddechów – przecież byli z nimi Szarzy Strażnicy, legendarni pogromcy pomiotow, którzy niejednokrotnie w historii Thedas bronili całego kontynentu przed plagą. Chłopak spojrzał na wojownika stojącego tuż koło niego i jego aura spokoju dodała mu sił – każdy wiedział, że Szarzy Strażnicy byli szkoleni tylko w jednym celu – aby skutecznie walczyć z nocnymi najeźdcami, jak zwykli zwać te stwory Awarowie. - ŁUCZNICY! Donośny głos oficera przedarł się przez wrzaski potworów dochodzące z lasu i za chwilę przed szereg wystąpili żołnierze uzbrojeni w broń dystansową. Na przeciwko nich pomioty, które zwęszyły zapach ludzkiego mięsa rozpoczynały szarżę. - CZEKAĆ! CZEKAĆ! OGNIA! Krzyknął oficer zdecydowanym głosem, kiedy pomioty znalazły się w zasięgu strzału i za chwilę ku niebu poszybowała chmara strzał, aby spaść niby czarny deszcz na pierwsze szeregi wroga. Pomimo tego, że wiele potworów upadło, nie złamało to ich natarcia i zaraz poległych z pierwszej linii zastąpili kolejni. - SPUŚCIĆ OGARY! Kolejna komenda oficera sprawiła, że na pole bitwy wkroczyły psy bojowe spuszczone ze smycz przez swoich właścicieli. Bryn doskonale wiedział jaka komenda będzie następna. Adrenalina zaczynała krążyć w jego żyłach. - ZA FERELDEN! ZA THEDAS! – Tym razem to głos króla Cailana przedarł się przez wściekłe ryki pomiotów i ujadanie mabari, a wszyscy zebrani żołnierze ruszyli w stronę wroga. Później czas się zatrzymał. Bitwa zamieniła się w jatkę w momencie, kiedy dwie armie się ze sobą zderzyły. Pomimo przewagi liczebnej pomiotów, zmotywowani i lepiej zorganizowani ludzie byli w stanie stawić im czynny opór i nie ustępowali pola. Bryn oszołomiony patrzył na makabryczne wydarzenia, które działy się wkoło: mało nie zwymiotował obserwując mabari rozrywające truchło pomiota, niedaleko hurlok wgryzał się w gardło poległego żołnierza, wielki ogr gdzieś dalej rozrzucał ludzi za pomocą siły swoich ramion, a zimne oczy niezliczonej ilości trupów zwrócone były przed siebie. Bardziej dzięki zamieszaniu bitewnemu i szczęściu, niż swoim własnym umiejetnościom udało mu się powalić kilku przeciwników, jednak poległego wroga co chwilę zastępował kolejny, sojuszników wkoło non stop ubywało, a on sam opadał z sił. Nagle radosny okrzyk wzniósł się nad polem bitwy. Zaskoczony chłopak odwrócił się, podniósł głowę do góry i dostrzegł światło na wieży, które było rozkazem do drugiej grupy, aby również rozpoczęli natarcie. Armia Fereldenu odzyskała utracone morale i ruszyła z nowym zapałem do boju, wierząc w to, że za parę godzin wszystko się zakończy i resztę życia wszyscy spędzą jako bohaterowie swojej ojczyzny. Jednak atak drugiej armii nigdy nie nastąpił. Moment tryumfu zamienił się w chwilę rozpaczy, a kolejni żołnierze padali pod ciosami wrogów. Oficerowie wykrzykiwali jeszcze rozkazy do swoich żołnierzy, ale na niewiele się to zdało. Bez wsparcia ich los był przesądzony. Bryn widząc rozpędzonego Hurloka, który biegł prosto na niego z dwuręcznym toporem nad głową, chciał uniknąć jego ciosu, jednak trudy dnia dały o sobie znać. Poczuł nagły ból w klatce piersiowej i upadł na ziemię. Zanim utracił świadomość chłopak zdołał jeszcze dostrzec rycerzy, którzy wynosili ciężko rannego i nieprzytomnego króla Cailana z pola bitwy i szarych strażników, którzy bohatersko osłaniali odwrót monarchy. Chłopak uśmiechnął się do siebie resztkami sił – wiedział, że jego król nie pozwoli zapomnieć o tym co się dzisiaj stało i pamięci poległych. Koniec końców został bohaterem. Tak o to dzień, który miał zostać dniem wiecznej sławy zamienił się w dzień porażki, a moment, który miał zjednoczyć całe państwo, został momentem, który je podzielił. Wszyscy mieli jednak poznać jak wysoka jest cena zdrady. *** * * Witam wszystkich, którzy przebrnęli (albo i nie) przez wstęp. Za namową pewnej osoby postanowiłem rozpocząć nabór do własnej sesji, która będzie moją pierwszą prowadzoną na tym forum. Chciałbym zaprezentować wam nieco inne spojrzenie na świat DA, w którym to król Cailan nie ginie pod Ostagarem, ale udaje mu się wyjść z bitwy cało (chociaż ciężko rannym), a całe Ferelden chyli się ku upadkowi rozdarte w konflikcie pomiędzy Loghainem a Cailanem, jednocześnie nękane przez grupy bandytów i hordę pomiotów oraz siły zewnętrzne. Szary strażnik, który był bohaterem gry, gdzieś działa, ale w związku z zupełnie inną sytuacją wewnętrzną w państwie kroki, które będzie zmuszony podjąć będą zupełnie inne od tych, które były przedstawione w grze. W samej sesji chciałbym połączyć przede wszystkim świat i realia Dragon Age, jednocześnie zbliżając go bardziej klimatem do Wiedźmina (co moim zdaniem bardzo równoważy oba uniwersa). Co to może oznaczać dla gracza? Że nie ma postaci niepokonanych. Na pewno nie będzie możliwości, aby ktoś w pojedynku odpierał bezpośredni atak oddziału wroga, a magowie, którzy nadużywają swojej mocy bardzo szybko przekonają się, że zła sława zakonu templariuszy nie wzięła się znikąd - w moim przekonaniu, to pozwoli dobrze zbalansować rozgrywkę i sprawić, że nikt z was nie będzie czuł się pokrzywdzony. Kwestie techniczne... Dostępne trzy rasy. Człowiek, elf, krasnolud. Qunari i ich Qun w tej sesji mówimy zdecydowane i kategoryczne NIE (ze względu na dość specyficzną filozofię). Pamiętajcie tylko, że trzeba będzie liczyć się z konsekwencjami swoich wyborów, tzn. ludzie w Thedas (podobnie jak w świecie Wiedźmina) niezbyt przychylnie odnoszą się do elfów ze względu na burzliwą historię łączącą obie rasy, krasnoludy mają zdecydowanie lepiej, ale sami właściwie izolują się od świata zewnętrznego i są nieufni dla obcych, a sami ludzie walczyli, walczą i będą walczyli między sobą. No, ale przynajmniej nie są dyskryminowani na tle rasowym. Od razu zaznaczę, że jeśli ktoś będzie chciał grać magiem apostatą lub magiem posługującym się magią krwi to będę wymagał od jego koncepcji więcej, ze względu na duże zagrożenie, która taka postać niesie dla siebie i dla innych. Postacie nie muszą być nastawione na walkę. Nie mam nic przeciwko kapłanom, chłopom czy innym mniej walecznym zawodom, przed każdym postaram się postawić odpowiednie wyzwania. Bądź zapewnie godną śmierć (godny pochówek zapewnia Ferelden – pod warunkiem regularnego odprowadzenia składek do ZUSu/KRUSu – i tak, można to sprawdzić). Dopuszczam grę innymi nacjami, jednak pamiętajcie proszę, iż z historii postaci musi wtedy wynikać, dlaczego wasz bohater znalazł się w rozdartym wojną państwie. Ilość graczy: od 3 do 4. Zarządzam konkurs kart, więc zasada ‘kto pierwszy ten lepszy’ nie obowiązuje. Bo nie. Czas na odpis: Standardowo 5+2 (5 dni dla graczy, 2 dni dla mnie) – od razu zaznaczam, że jeśli akurat w weekend wypadłby mi zjazd to może zamienić się to w 5+3. Jeśli ktoś nie może odpisać, nie ma problemu – proszę wtedy o info wcześniej i jakoś z tym sobie poradzimy. Google Docs – Tak, chociaż nie zawsze będzie obowiązkowy. Rekrutacja potrwa do końca miesiąca (31.03.2016) i raczej nie będzie możliwości, aby zakończyła się wcześniej. No coś na co większość czytających czekala, czyli schemat postaci: Imię i nazwisko (pseudonim) Wiek Rasa Zawód/Specjalizacja Krótki opis osobowości (dosłownie w paru zdaniach) Mocne i złe strony (c’mon, nikt nie jest alfą i omegą - przedstawcie mi po prostu w czym wasza postać dobrze się czuje? Czy ma fobie, choroby lub jakieś lęki? Czy krępuje ją jakaś przysięga bądź skomplikowany kodeks moralny? Czy dobrze radzi sobie w walce, a gorzej u niej z retoryką? A może odwrotnie - Stwórca obdarzył ją ciętym językiem, ale niezbyt dobrze radzi sobie z ostrzem? Bardziej niż wypisanie w suchych punktach interesowałoby mnie zwięzłe parę zdań, które uzupełnią opis postaci) Jeśli postać będzie czarodziejem, to w jakiej magii się specjalizuje (magia związana z konkretnym żywiołem, magia leczenia i wsparcia itp., tutaj jak ktoś chce może albo posilić się schematami postaci z serii DA albo wymyślić coś swojego, jednak w duchu świata gry i zawsze do akceptacji MG) Historia postaci Ekwipunek W razie pytań, zapraszam do komentarzy, na gg (numer w profilu, zawsze na niewidocznym – proszę pisać i się nie bać), bądź do kontaktu przez PW. Pozdrawiam wszystkich i mam nadzieję, że nie zanudziłem (tak bardzo)! Karty poproszę przez pw bądź na adres mailowy sirion17@gmail.com (w tytule DRAGON AGE - CENA ZDRADY + Nick z forum osoby wysyłającej)** __________________ "Przybywamy tu na rzeź, Tu grabieży wiedzie droga. I nim Dzień dopełni się, W oczach będziem mieli Boga." Ostatnio edytowane przez Sirion : 18-03-2016 o 01:13. Powód: Sprecyzowanie

11-03-2016, 21:56	#2
Baird Reputacja: 1	Tak. Fajny pomysł. Jestem fanem strasznym Origins i przeszedłem sporo razy więc terytorium i realia znam, oczywiście tu trochę zmienione, ale nawet na lepsze. A więc szarzy strażnicy mają się dobrze w tej linii czasu? Czy nie będziesz miał nic przeciwko by grać szlachcicem (tak jak było w grze)? Jeśli ktoś ma zamiar grać rycerzem lub żołdakiem to proszę o PW. __________________ Man-o'-War Część I Ostatnio edytowane przez Baird : 11-03-2016 o 22:41.

11-03-2016, 22:22	#3
PanDwarf Reputacja: 1	Szara Straż rlz :] __________________ # Kyan Thravarsson - #Saga Kapłanów Żelaza by Vix -> #W objęciach mrozu by Kenshi -> #Nie wszystko złoto, co się świeci by Warlock *~~# Thravar Griddsson R.I.P. - #Żądza Zemsty by Warlock~~*

12-03-2016, 10:55	#4
Fearqin Reputacja: 1	Zawsze mnie interesowała sesja w DA, a tutaj pomysł zdaje się być tym bardziej ciekawy. Postaram się przygotować postać. __________________ Pół człowiek, a pół świnia, a pół pies ^(`(oo)`)^

12-03-2016, 11:04	#5
Eleishar Reputacja: 1	Dragon Age doczekało się nawet własnego systemu RPG __________________ Nieważne kto śmieje się ostatni, grunt żebym był to ja.

12-03-2016, 12:48	#6
Lord Melkor Reputacja: 1	Zagrałbym, ale gram aktualnie w 3 RPG na forach i jedno na żywo, trochę za dużo skakania między postaciami. Ale fajny pomysł, życzę powodzenia!

12-03-2016, 13:13	#7
Eldenir Reputacja: 1	Ja chętnie bym spróbował, kiedyś grałem w Dragon Age'a, ale nie dużo. Zakupiłem na steamie już więc uniwersum powinienem szybko ogarnąć i postać jakąś wymyśle!

12-03-2016, 23:04	#9
Baird Reputacja: 1	Nie ma problemu. Szlachcic z wolnych marchwi. Prawdopodobnie z Kirkwall lub Starkhaven. __________________ Man-o'-War Część I

13-03-2016, 13:08	#10
Astrarius Reputacja: 1	Podoba mi się ta koncepcja. Z dragonażem mam wiele bardzo miło spędzonych wieczorów, więc fajnie będzie zagłębić się w uniwersum w inny sposób. Mam już nawet pomysł na moją postać, postaram się z nim szybko podzielić.