Ratkin

Ładownia statku była pełna zwłok. Część z więźniów jeszcze się co do tego faktu nie przekonała, toteż w zapadnięciu grobowej ciszy przeszkadzały jęki i zawodzenia. Szalejący na zewnątrz sztorm też nie pomagał. Większość ludzkich skorup pozostałych po kilkutygodniowym pobycie w tej celi śmierci siedziała już tylko skulona i nieruchoma, lub leżała pokotem zajmując każdy dostępny cal drewnianej podłogi. Resztę przestrzeni wypełniał odór potu, ekskrementów i rozkładu. Niektórzy z roztaczających ten ostatni, mieli już szczęście nie żyć…

Ładownia statku była pełna wyrzutków społeczeństwa. Dzieliła ją zbieranina złodziei, żebraków, włóczęgów, sodomitów, prostytutek obu płci oraz ich klientów. Sporo było też osób winnych tylko tego, że postradało zmysły w wyniku chorób, ubóstwa lub innych życiowych tragedii. Stosunkowo najmniej było prawdziwych złoczyńców, bo ci, według obowiązującego w imperium królowej Wiktorii prawa, zasługiwali na zdecydowanie szybszą, mniej bolesną i mniej upokarzającą od tego rejsu, karę śmierć. Kilku zwyrodnialców, owszem, się trafiło, ale to tylko dzięki temu, że system nie zawsze był wydolny i niektórzy z gwałcicieli i morderców przebywali tutaj skazani za kradzież jabłka ze straganu. Było też kilku irlandczyków...

Ładownia statku była pełna nowych obiektów do badań, które to Korona zdecydowała się przekazać dla dobra nauki swoim najtęższym umysłom, skupionym w kolejnych wyrastających jak grzyby po deszczu “przytułkach dla obłąkanych”, by odpowiedzieć na palące wszystkich praworządnych, zamożnych i właściwie urodzonych ludzi pytanie: Czy dało by się jakoś rozwiązać problem istnienia tych osób? Zwłaszcze teraz, gdy nie można już po prostu wysłać ich za ocean...

Ładownia była tym wszystkim. I była też pełna towaru, za dostarczenie którego z portów całej zachodniej Brytanii do Stornoway sowicie zapłacono kapitanowi Edwardowi Bratowitzowi. Jak każdy dobry przemytnik i były handlarz niewolników, wiedział on jak ubić dobry interes na ludzkim towarze. Jako członek Sabatu, wiedział też, że do portu w Stornoway, gdzie oczekiwano na ładunek zboczeńców, psychopatów i zwyrodnialców, dostarczy towar z najlepszego sortu…

Joseph William Turner - The Slave Ship

Witajcie. Postaram się krótko zwięźle i na temat: tia, jasne Sesja w realiach Vampire: Victorian Age. Gracze wcielają się w świeżo zawiązaną Sforę Sabatu. Sfora jest celowym wynikiem orgii jaką na wspomnianym w zajawce statku urządzili sobie chwilowo zaokrętowani Kainici. Kapitan okrętu i część załogi to ghule Sabatu. Mieliście kilka nocy na ogarnięcie się, naukę pożywiania i zaliczenie kompletnego fikoła jako że zamiast was zakopywać w ziemi przepychaliście się w masowym grobie w ładowni. Dla równowagi aż do momentu kiedy przy jednej z rybackich wiosek opuszczała was sfora-matka, w waszym przeistoczeniu było stosunkowo mało ognia. Właśnie oczekujecie na dopłynięcie do Stornoway, by móc rozpocząć swoją prywatną zemstę na kochającym was społeczeństwie. Słyszeliście o Jihadzie i odczuwacie jakąś wewnętrzną potrzebę żeby się przyłączyć, ale jeszcze się trochę wstydzicie.

Z ważnych głupot to tak: mechanika kompletnie w tle, wolałbym sesje pbf “w starym stylu” więc googledoca lub substytuty tylko do dialogów. Terminy standardowe czyli tydzień dla Was i 2-3 dni dla Narratora, czyli że niby dla mnie. Gramy w Świecie Mroku a nie w jeszcze bardziej deszczowej wersji wiktoriańskiego jUKeja - na przykład Stornoway w mojej wersji jest sporym miastem portowym a nie pipidówą na wyspie u wybrzeży Szkocji. W stu procentach z rzeczywistością zgadza się chyba tylko paskudna pogoda większą część roku. Czarny humor mile widziany. Można przesadzać z mrokiem, wiktoriańskością, spadzistodachowością i naturalizmem z gatunku syf i ubóstwo. Prosiłbym za to o nie przesadzanie z ewentualnymi elementami steapunkowymi - z mojej strony takowe też się trafią, ale zasadniczo gramy w Wampira a nie Maga Sabat = 18+ ale nie róbmy tu galeri porno i gore, wierzę w Wasze poczucie dobrego smaku. W sesji Sabatu, dobre sobie... Znajomość podręczników niewymagana - znasz podręcznik podstawowy do którejkolwiek wersji Wampira? Starczy. Na PW od chetnych do gry chciałbym otrzymać KP w jakiejś czytelnej formie oraz opis postaci - konkretny, im zwięźlej tym lepiej. Tak z dziesięć zdań wystarczy żeby mi powiedzieć czy mi postać pasuje do sesji czy nie. Jak ktoś chce się uzewnętrznić z opowiadaniem detali na temat swojej postaci, ma na to czas i chęci, to fajnie, świetnie, jestem za, tylko potem, w postach. Co się sam będę męczył...

Dla koneserów przerośniętego systemu takich jak ja sam - na antagonistów i npców z innych systemów WoD zapewne traficie, ale z punktu widzenia graczy ta sesja to nie crossover. Podręczniki dodatkowe to ewentualna wspólna płaszczyzna od której odchodzimy tam gdzie nam to potrzebne do wspólnej dobrej zabawy. Nie zamierzam trzymać się zawartości żadnych sourcebooków niczym brytyjski beneficiarz cyca podatnika a przekombinować na karcie postaci i tak nie dacie rady. Oczywiście, zawsze możecie próbować, pod warunkiem że zmieścicie się w takie oto ramy:

Klan dowolny z dostępnych dla Sabatu, czyli darujcie sobie Giovanni, a tak to w zasadzie wszystko ma szansę, co najwyżej będę się musiał napić podczas czytania tego “special snowflake” zanim odpisze kulturalnie “czy to jedyny Twój koncept?” a potem z braku innych chętnych i tak przyjmę…

Atrybuty 7/5/3
Umiejętności 13/9/5
Pozycja 0 (tak, zero)
Pokolenie startowe: XII (tak, jak w Mrocznych Wiekach)
Dyscypliny: 3 (tak, trzy)
Punkty Wolne: 15
Ścieżka: Człowieczeństwo dobre sobie, boki zrywać albo maksymalnie 2 kropka NaNowejDrodzeNieŻycia czyli Ścieżce.
Wady i Zalety: do 7 punktów łącznie.

Szukam 3-5 graczy. Wolałbym skupić się na trójce graczy, no ale to Sabat i PBF więc trzeba się liczyć ze zgonami i olewactwem. Rekrutacja potrwa wstępnie dwa tygodnie od dziś.