PeeWee

Ta historia zaczyna się trzydzieści lat temu. Dokładnie piątego marca. Tego dnia wielki mrok okrył całą ziemię, bo odszedł z tego świata wspaniały i wybitny człowiek. Ojciec Narodów, Natchnienie Milionów, Jutrzenka Nowej Ery, Wiecznie Płonące Słońce Komunizmu, Wielki Wyzwoliciel, Nauczyciel i Przywódca, Obrońca Światowego Pokoju. Świat pogrążył się w żałobie, a łzy rozpaczy płynęły niczym rwące strumienie.

Wszyscy wiedzieli, że nikt nie zastąpi ukochanego wodza i nieopisany smutek wypełniał serce każdego postępowego człowieka na świecie. Jedyne, co teraz można było zrobić to godnie uczcić największego spośród wielkich ludzi w historii świata.

“Dla uczczenia pamięci Wielkiego Wodza i Nauczyciela mas pracujących i Jego wiekopomnych zasług dla Polski, Rada Państwa i Rada Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uchwala, co następuje:
Zgodnie z wnioskiem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Prezydium Katowickiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i Prezydium Rady Narodowej m. Katowic oraz Katowickiego Wojewódzkiego Komitetu Frontu Narodowego, miasto Katowice przemianować na miasto
STALINOGRÓD
a województwo katowickie na województwo
STALINOGRODZKIE

Przewodniczący Rady Państwa
Aleksander Zawadzki

oraz

Prezes Rady Ministrów
Bolesław Bierut”

Następnego dnia, skoro świt, gazety i radio poinformowały mieszkańców, że ich najgłębsze marzenie, aby oddać cześć ich ukochanemu wodzowi zostało spełnione.
Tego dnia „Trybuna Robotnicza”z dumą donosiła:
„Nadano nam zaszczytne miano grodu Stalina. Cała Polska wie, że okażemy się godni tej nazwy, że województwo stalinogrodzkie nigdy nie zawiedzie Ludowej Ojczyzny. Więcej będziemy wydobywać węgla, szybciej wytapiać surówkę i stal, ustokrotnimy pęd obrabiarek i maszyn – tego bowiem wymaga od nas potrzeba chwili, tego żąda od nas bojowa tradycja i honor województwa noszącego dziś dumne imię Stalina.”

Prawdziwi komuniści i ludowi patrioci nie wierzą w fatum, ani żadne omeny. Nie da się jednak ukryć, że wraz z nadaniem miastu, tak godnego miana wszystko się w nim zmieniło. Nikt nie mógł zaprzeczyć, że to zasługa Wielkiego Nauczyciela i Chorążego Pokoju, który nawet z zaświatów dbał o swój ukochany lud. Nawet najbardziej zatwardziali antykomuniści, opozycjoniści i kontrrewolucjoniści nie mogli zaprzeczyć oczywistym faktom. Zgrzytali zębami i zaciskali ze złości pięści, ale nawet oni musieli przyznać, że wraz z nadaniem miastu miana grodu Stalina, wszystko zmieniło się na lepsze.

Miasto rozkwitło. Otwarto nowe kopalnie, zbudowano przepiękne i nowoczesne
fabryki i otwarto pierwszą w Polsce elektrownie atomową. Nowe, komfortowe bloki i osiedla wyrastały w mieście, jak grzyby po deszczu. W przeciągu zaledwie kilku lat Stalinogród stał się najnowocześniejszym, najpiękniejszym i najszybciej rozwijającym się miastem w całym kraju. Mieszkańcy, robotnicy i inteligencja nie ustawali w wysiłkach, aby we wszelkich statystykach gród Stalina dzierżył palmę pierwszeństwa.

Nic zatem dziwnego, że to właśnie to miasto wybrano na lokalizację wielkiej i przełomowej inwestycji. Tysiące górników w pocie czoła drążyło pod miastem kilometry tuneli, aby zdążyć na czas. Plany zakładały bowiem, że potężny akcelerator zostanie uroczyście otwarty w dziesiątą rocznicę śmierci Ojca Narodów.

Dzięki poświęceniu, ciężkiej pracy i zaangażowaniu tysięcy robotników, plan został wykonany. 5 marca 1963 roku nastąpił pamiętny i historyczny dzień. W obecności tłumnie zgromadzonych mieszkańców, najwyższych oficjeli państwowych, a także zagranicznych gości i reporterów nastąpiło przecięcie wstęgi. Uroczystego uruchomienia akceleratora dokonał sam I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Władysław Gomułka.

Maszyneria ruszyła, rozpędzone cząstki zaczęły się zderzać ze sobą i zmieniać historię. Nie tylko Stalinogrodu, nie tylko Polski, ale także całego świata.
Pierwszy w Europie i drugi na świecie Grawitron zaczął swoją pracę

1.
Noc była ciepła. Wiosna tego roku przyszła niespodziewanie szybko. Po śnieżnych zaspach i skutych lodem chodnikach, nie pozostał już żaden ślad. Władek z uśmiechem wsiadł do swojego nowiutkiego Malucha. Odebrał go zaledwie dwa tygodnie temu. Czekał na niego ponad trzy lata, ale opłaciło się. Auto było świetne. Szybkie, zwrotne i nad wyraz pojemne. Kolor mógłby być inny, ale i tak Władek nie miał na co narzekać. Rzucił teczkę na boczne siedzenie i odpalił silnik. Motor zagadał rytmicznie i mężczyzna wyjechał z osiedlowego parkingu i ruszył w kierunku Instytutu. Czekała go nocna zmiana. Nie spodziewał się, że te z pozoru zwykłe osiem godzin, zmieni na zawsze jego życie.
Państwowy Instytut Wysokich Energii i Fizyki Atomowej, zwany przez jego pracowników Grawitronem, a przez zwykłych mieszkańców Stalinogrodu Pętlą, wyglądał doprawdy imponująco.
Jasno oświetlone budynki kompleksu, mieniły się światłem niczym choinka na święta. Trzy wysokie kominy pulsowały pomarańczowymi i czerwonymi lampkami, ostrzegając wszystkich pilotów o swoim istnieniu. Ich masywne i wysokie cienie górowały nad całym miastem, będąc widocznym znakiem potęgi ZSSR i PRL.
Stalinogrodzki Grawitron był jednym takim obiektem w Europie. Drugi Grawitron, o wielokrotnie mniejszej mocy, znajdował się po drugiej stronie globu w Boulder City w stanie Newada w USA.

Ten amerykański Grawitron miał nie tylko mniejszą moc, ale także trapiony był licznymi awariami. Radio i telewizja, co rusz informowały o kolejnym trzęsieniu ziemi w Newadzie. Nikt nie miał wątpliwości, że były one skutkiem nieprawidłowej pracy akceleratora.
Za to ten znajdujący się pod Stalinogrodem działa bez zarzutu już od ponad dwudziestu lat. Nie tylko dostarcza energię elektryczną dla miasta i trzech ościennych województw, ale także jest źródłem wielu odkryć i wynalazków, które ułatwiają życie ludziom i znacznie przyspieszają ostateczne zwycięstwo komunizmu nad dogorywającym zachodnim kapitalizmem.

Władek był dumny, że pracuje w takim miejscu. Pełnił, co prawdę funkcję zwykłego technika, ale i tak czuł się częścią wielkiego i potężnego konglomeratu. Mimo szeregowej funkcji wiedział, że jest ważny i potrzebny.

2.
Jestem Ejcz.W papierach mam, Hydrogenium, ale to strasznie nadęte i patetyczne imię. Nie lubię go. Dlatego mówicie mi Ejcz.

Ooo… - czuję, że nie pogadamy za wiele. Otworzyli luki i zaraz się zacznie.
“Co się zacznie?” - zapytacie.
Jazda! Wielka, rock'n'rollowa jazda bez trzymanki

Zrzucaj kurtkę i naprzód!
Najpierw po prostej. Biegiem, przed siebie. To taka rozgrzewka. Już za chwilę miniemy bramę. A za nią lekko w prawo.
Czujesz? Jest moc, co? Bój żaby! Nie upadniesz, gnamy przed siebie ile fabryka dała. To przyjemnie, chłodne pole nie pozwoli nam zboczyć, ani na milimetr. Pędzimy równo po wyznaczonym torze.
Zaraz zrobi się trochę ciasno, ale jak to mówią w kupie raźniej. Co nie?

I uwaga! Mijamy kolejną bramę. Dopiero teraz zacznie się prawdziwa zabawa. Wybiegamy na pętle i pędzimy na złamanie karku. Coraz szybciej i szybciej. Na każdym okrążeniu zwiększamy prędkość. Nieźle, co? Mam nadzieję, że masz mocną głowę, bo od tego krążenia może się niekiepsko zakręcić pod czupryną.

Nie zwalniaj! To nie jest praca dla leszczy. Tylko najwytrwalsi dobiegną do mety. Podaj mi rękę i lecimy dalej. Już niedaleko.

Trzymaj się blisko mnie, bo za chwilę, będzie zwężenie. O jest! Uśmiechnij się i przygotuj na grzmoty. Ekipa czerwonych pędzi z drugiej strony.
“Jak ekipa czerwonych pędzie z drugiej strony? Przecież się nie zmieścimy!”
Spokojnie, spokojnie. Nie ma co panikować. Mówię ci uśmiechnij się, wyluzuj i wal w pierwszego lepszego czerwonego z całej siły.
“To będzie boleć?”
Nic nie bój! Będzie dobrze. Gotowy? Trzy… dwa… jeden… I jeb z całej pety w czerwonego Ejcza.
Kabooooom!

3.
- Ki pierun? - mruknął pod nosem Ywald, podrywają się z krzesła.
- O choleeeha - Waldek spojrzał na panel kontrolny i aż zakrztusił się kawą.
Konsoleta w centrum sterowania przypominała sklepowy neon. Czerwone i pomarańczowe lampki migały naprzemiennie, ostrzegawczo w kilkunastu miejscach. Ogarnięcie i zrozumienie wszystkich błędów jakie komunikował komputer było wręcz niemożliwe.
- Co to wszyjsko mo znaczyć? - zapytał Ywald i z przerażeniem spojrzała na swojego kolegę.
- Nie wiem. Dzwoń do szefa. - rzucił krótko i zbliżył się do monitora komputera.
- Jasne, ale je drugŏ w nocach.
- Dzwoń! Mamy poważne kłopoty. Awaria w sekcji trzeciej i czwartej. Sterowanie automatyczne nie działa. Odczyty są jakieś dziwne. Nie wiem, co to wszystko oznacza.
W tym momencie całe pomieszczenie zalało pulsujące, czerwone światło. Uruchomił się główny alarm. Zaczęły wyć syreny, a z głośników popłynął przygotowany wcześniej komunikat.
“Uwaga! Uwaga! Ogłaszam alarm dla całego Instytutu. Nastąpiła awaria w trzecim i czwartym sektorze pętli. Możliwe skażenie. Służby gaśnicze i ratunkowe mają przystąpić do natychmiastowych działań. Pracownicy centrum sterowania i analiz mają pozostać na stanowiskach. Pracownicy pozostałych działów mają kierować się do wyjścia wyznaczonymi drogami ewakuacyjnymi. To nie są ćwiczenia! Powtarzam! Uwaga! Uwaga!...

4.
- Idymy po szkole pograć w bal - rudy Antek szepnął do kolegi z ławki obok.
- Gajdzik! Nie ściągaj! - skarciła go pani Małecka.
Nauczycielka przechadzała się pośród ławek, pilnując aby nikt nie ściągał. Lubił robić niezapowiedziane sprawdziany i kartkówki. Uważała, że to najlepszy i najszybszy sposób na sprawdzenie wiedzy uczniów. Zdawała sobie sprawę, że z tego powodu jest najbardziej nielubianą nauczycielką w szkole. Stała jednak na stanowisku, że nie jest tu po to, aby ją lubiano, ale aby wpoić swoim uczniom niezbędną wiedzę.
Karol odwrócił głowę i szepnął w stronę Antka:
- Po lejbach idziemy do klubu, mówiłem ci przecież.
- Moga pojść z wami? - spytał Pyjter.
Pyjter był synem milicjanta i na dodatek miał strasznie długi język. Nikt w klasie go przez to nie lubił. Pech chciał, że mieszkał on blisko Franka i wiedział, gdzie paczka ma swój klub. Od dłuższego czasu robił wszystko, aby dostać się do klubu.
- Odwal się Uherek. To nie jest klub dla kabli. - odpowiedział trochę zbyt głośno Antek.
Pani Małecka była czujna niczym zawodowy wartownik.
- Gajdzik! Oddaj kartkę i stań pod tablicą.
- Ale proszę panii - sprónował oponować Antek - To Uherek…
- Powiedziałam oddaj kartkę. - nie czekając na dalsze pyskówki ucznia dodała - Jeszcze jedno słowo i jutro przyjdziesz z ojcem do szkoły.
Postawiony wobec takiego ultimatum, Antek wstał i ze spuszczoną głową ruszył w stronę tablicy.


Witam wszystkich
Zajarany trzecim sezonem “Stranger Things”, jak i dwoma poprzednimi postanowiłem odświeżyć rpgową fascynację sprzed lat. Z racji, że nie mam za bardzo z kim zagrać na normalnych zasadach, pogrzebałem trochę w sieci i wylądowałem tutaj.

Skleciłem wstęp, który mam nadzieję, że zachęci do wzięcia udziału w grze. Starałem się szkicowo nakreślić świat i sytuację w jakiej będzie toczona rozgrywka.

Zatem zamiast Szwecji lub Stanów, mamy PRL lat 80-tych. Oczywiście przekręcony, przerysowany, ale bazujący na tym co znamy. Zmiany zarówno w historii, technice, jak i realiach mogą być spore, ale to nadal kalka z naszego świat. Jednak jak piszą w podręczniku, są to lata 80-te jakich nie znacie.

Mamy więc główne miasto, Stalinogród. Zmiana nazwy pozostała nawet po śmierci Stalina. Z tą śmiercią, to też jest troszkę skomplikowana historia, ale tym już w czasie gry. Mamy Państwowy Instytut Wysokich Energii i Fizyki Atomowej z Grawitronem, mamy sowieckie roboty, coś na kształt takiego lub takiego Będzie punk, syth pop, Zimna Wojna i atomowa zgroza i tego typu klimaty.

O samym świecie "Tales from the Loop" można powiedzieć następujące rzeczy:
1. Otaczający cię świat, twoje miasto, twój dom, pełne jest rzeczy dziwnych, tajemniczych i fantastycznych.
2. Codzienność jest szara i nudna. Szkoła, domowe obowiązki i wiecznie czepialscy rodzice.
3. Dorośli to jakby inny gatunek. Nie rozumieją cię, mają swoje poważne sprawy i nigdy cię nie słuchają.
4. Świat jest pełen przeróżnych niebezpieczeństw, ale żaden z dzieciaków nigdy nie zginie.
5. Rozgrywka przebiega z podziałem na sceny. Niczym w teatrze lub dobrym filmie.
6. Świat gry współtworzony jest przez wszystkich uczestników gry.

Mechanika i zasady tworzenia postaci są bardzo proste. Wszystkie rzuty oparte są o pulę kości sześciościennych.
Tworzenie postaci przebiega następująco:
1. Wybór archetypu
2. Wybrania wieku z przedziału 10-15lat
3. Rozdaniu punktów na cztery atrybuty. Liczba punktów równa jest wiekowi postaci.
4. Określenie liczby punktów szczęścia. Oblicza się ją odejmując od 15 wiek postaci.
5. Rozdaniu 10 punktów na umiejętności.
6. Wybraniu ważnego przedmiotu.
7. Wybraniu problemu.
8. Wybraniu motywacji.
9. Wybraniu dumy
10. Określeniu relacje pomiędzy dzieciakami.
11. Wybraniu opoki/powiernika
12. Wybraniu ulubionej piosenki
13. Wybraniu bazy
14. Na koniec kilka pytań do dzieciaków i całej grupy.

Ad. 1
Archetypów jest osiem.
Mól książkowy - tłumaczyć chyba nie trzeba. Umiejętności kluczowe: CALCULATE, INVESTIGATE, COMPREHEND
Komputerowy geek łamane przez nerd - brak mi jakiegoś ładnego polskiego słowa, ale też chyba wiadomo o co chodzi. Umiejętności kluczowe to CALCULATE, PROGRAM, COMPREHEND
Wieśniak - chłopak albo dziewczyna ze wsi. Widać to na pierwszy rzut oka. często obiekt szyderst i drwi. Umie jeździć na traktorze i łapać żaby. Wiadomo o czym mówimy.
Umiejętności kluczowe to FORCE, MOVE, TINKER
Sportowiec - silny, zwinny i popularny dzieciak, który ma hopla na punkcie sportu.
Umiejętności kluczowe to FORCE, MOVE, CONTACT
Szkolny ulubieniec - najpopularniejszy dzieciak w szkole lub klasie. Urodzony lider, przewodniczący klasy, tego typu akcje. Umiejętności kluczowe to CONTACT, CHARM, LEAD
Punkowiec - w oryginale rocker, ale w polskich warunkach punkowiec chyba lepiej pasuje. Może być metal, czy też inny członek jakieś subkultury. Zafascynowany muzyką, grą na gitarze, itp. Umiejętności kluczowe to MOVE, CHARM, EMPATHIZE
Urwis łamane przez łobuz - wyjaśnienia chyba zbędne. Umiejętności kluczowe to FORCE, SNEAK, LEAD
Dziwak - obiekt szyderstw czy to z powodu ubrania, wyglądu, czy też zainteresowań. Żyje w swoim świecie i nie nie przejmuje się drwinami. Wie, że pewnego dnia świat się na nim pozna. Umiejętności kluczowe to SNEAK, INVESTIGATE, EMPATHIZE

I co ważne typy nie mogą się w drużynie powtarzać. Zatem może być tylko jeden nerd i jeden łobuz na przykład.

Ad 2
Wybieracie wiek od 10 do 15 lat. Przygoda jest pomyślana jako szybki jednostrzał, wprowadzający do świata gry. Trzeba jednak wiedzieć, że postacie które osiągną 16 lat są już nie grywalne. Wiadomo już nie są dzieciakami i bliżej im do świata dorosłych.

Ad. 3
Postać opisują cztery atrybuty. Mówią one jak twój dzieciak jest w czymś dobry i jak radzi sobie z problemami. Wartość atrybutu waha się od 1 do 5 i mówi o tym ile kości k6 masz do dyspozycji, gdy próbujesz pokonać jakiś Kłopot.
Atrybuty to BODY, TECH, HEART i MIND
Body/Ciało - zdolność skakania , biegania, zakradania się, czy wspinania.
Tech/Technologia - to umiejętność rozumienia maszyn i robotów, programowania technologicznych gadżetów, otwierania zamków i budowania różnych rzeczy.
Heart/Serce - to umiejętność nawiązywania przyjaźni, wykrywania kłamstwa, poznawania ludzkich intencji i uczuć, czy też przekonywania innych do swoich racji.
Mind/Umysł - to umiejętność znajdowania słabych punktów i wyjść z trudnych sytuacji, rozumienia ludzi i zwierząt, zdolność do rozwiązywania zagadek. Czyli ogólnie takie główkowanie.
Liczba punktów do rozdania jest równa wiekowi postaci. Trzeba rozdać minimum jeden w każdym z atrybutów i maksimum pięć.

Ad. 4
Punkty szczęścia to szansa na ponowny rzut kośćmi w razie nieudanego testu. Młodsze dzieciaki mają więcej szczęścia niż starsze. Dlatego też liczba punktów szczęścia to 15 minus wiek postaci.

Ad. 5
Do każdego atrybutu przypisane są trzy umiejętności. Poziom umiejętność waha się od 0 do 5 i odpowiada temu, jak wiele kości możesz dodać do rzutu kostką podczas testu, oprócz kości wynikających z atrybut.
Przy rozdawaniu punktów na umiejętności kluczowe można rozdać maksymalnie 3 punkty, a na pozostałe po 1 punkt. Do rozdania jest 10 punktów.
Umiejętności to:
CIAŁO
- SNEAK to umiejętność ukrywania się i zakradania.
- FORCE to zdolność do podnoszenia ciężkich przedmiotów, walki i wysiłku fizycznego
- MOVE to zdolność do wspinania, łapania równowagi, szybkie poruszania się.

TECHNOLOGIA
- TINKER to zdolność budowania i sterowania maszynami i innymi urządzeniami..
- PROGRAM to zdolność do tworzenia i manipulowania programami komputerowymi i urządzeniami elektronicznymi.
- OBLICZANIE to umiejętność rozumienia maszyn, liczenia i matematycznego kombinowania.

SERCE
- CONTACT to umiejętność odpowiadająca za znajomości postaci.
- CHARM to umiejętność roztaczania uroku osobistego, kłamstwa, manipulowania, czy zjednywania sobie ludzi.
- LEAD to umiejętność sprawnego kierowania innymi ludźmi, dodawania im otuchy w sytuacjach stresowych, motywowania ich.

UMYSŁ
- INVESTIGATE to zdolność do wyszukiwania ukrytych obiektów i zrozumieć wskazówek.
- COMPREHEND to umiejętność wyszukiwania i pozyskiwania informacji,
- EMPATHIZE to zdolność do zrozumienia zwierząt i ludzi. co nimi kieruje, jakie są ich uczucia,, empatii i wykrywania kłamstwa.

Ad. 6
Ważny i ikoniczne przedmioty to z jednej strony przedmiot który doskonale opisuje postać, ale też daje jej bonus w postaci dodatkowej kości w przypadku testu w którym się go użyje. Na przykład dla komputerowego geeka będzie to kalkulator , który wspomoże go przy obliczaniu, czy też budowaniu jakieś machiny.
Wymyślcie sobie dwa takie przedmioty dla swoich dzieciaków. Każdy z nich będzie dodawał jedna kostkę do testu..
Przedmiot ikoniczny/unikatowy to niezwykle ważny dla danego dzieciaka przedmiot. Coś z czym się nie rozstaje, coś co jest częścią jego osobowości, coś co go identyfikuje. Tego przedmiotu nie można zgubić, ani zniszczyć. Jeżeli coś się z nim stanie, to odzyskuje się go na koniec przygody. Tego przedmiotu nie mogą używać inne postacie. Dodaje on dwie kostki do testów. Macie jeden taki przedmiot.

Ad. 7
Życie nie jest lekkie, więc każdy z dzieciaków ma jakiś problem. Wymyślcie go i opiszcie.
Z jednej strony to taka zahaczka dla MG, ale także sposób na budowanie relacji między postaciami i pogłębienie ich historii i osobowości..
Przykładowe problemy:
- mój ojciec jest komunistą, przez co inne dzieciaki mnie nie lubią i mają do mnie dystans;
- mój ojciec/matka nadużywa alkoholu. Przez co nie lubię przebywać w domu i dostaje lanie za nic;
- kocham Basie/Tomka z 5b, ale ona nie zwraca na mnie uwagi;
- moja ciotka jest wariatką i biega w szlafroku po ulicy, przez co mamy z nią ciągle kłopoty
Itd, itp.
o problemie mogą wiedzieć wszyscy członkowie paczki lub jest on tajemnicą danego dzieciaka.

Ad. 8
Motywacja to coś co nakręca dzieciaka do zgłębiania tajemnic i wpakowywania się w kłopoty. Motywacja także pomaga budować relacje pomiędzy postaciami i pogłębia jej osobowość. To nie musi być nic stałego i może się zmieniać między sesjami.
Przykładowe motywacje:
- rozwiązywanie zagadek sprawia, że jestem bardziej popularny,
- uwielbiam łamigłówki, muszę odkryć każdą tajemnicę
- robię to dla kumpli. Beze mnie nie dadzą sobie rady.
Itp, itd.

Ad. 9
Duma, to ważne uczucie. Duma to możliwość osiągnięcia sukcesu mimo porażki. Należy opisać co sprawia, że twój dzieciak dumę, czujesz się silny, ważny i wartościowy.

Ad. 10
Relacje pomiędzy postaciami. Grupa określa wspólnie, co łączy postacie. Mogą to być więzi krwi, przyjaźń, miłość, ale także jakiś konflikt lub rywalizacja.

Ad. 11
Anchor to opoka, powiernik, przyjaciel, ktoś w kogo towarzystwie dzieciak zawsze czuje się bezpieczny, ktoś komu może się zwierzyć, ktoś to go zmotywuje, ktoś kto wyciągnie z kłopotów. Jest to osoba dzięki której leczy się Stany.

Stany/Conditions odpowiadają za żywotność. Każdy dzieciak ma ją taką samą. Stan to warunki w których dzieciak cierpi z jakiegoś powodu. Otrzymuje się je zazwyczaj w wyniku oblanego testu lub jakieś fabularnej porażki. Każdy otrzymany stan powoduje minus jedną kostkę do testów. Stany to też wskazówka jak odgrywać dzieciaka w danej chwili.
Jest pięć stan:
- Zdenerwowany
- Przestraszony
- Wyczerpany
- Ranny
- Załamany
Jeżeli dany dzieciak ma wszystkie cztery stany jest Złamany i automatycznie oblewa wszystkie testy. Eliminuje to postać z danej sceny.W takiej sytuacji postać histerycznie płacze, siedzi skulona w kącie i ma wszystkiego dość. Chce jak najszybciej znaleźć się w bezpiecznym miejscu.

Ad. 12
Wybierzcie ulubiony utwór z lat 80-tych dla waszej postaci. Ulubiona piosenka nie ma mechanicznych efektów, ale jest doskonałym sposobem na powiedzeniu coś o postaci, o jej charakterze i osobowości.

Ad. 13
Dzieciaki mają bazę, swoją kryjówkę, tajne miejsce spotkań. Trzeba ją wymyślić i opisać.
W bazie można leczyć Stany.

Ad. 14
Na sam koniec będzie kilka pytań do postaci, jak i całej grupy.
Te podam jak już będą konkretne zgłoszenia.

Forma gry
Będziemy grać na forum, postując mniej więcej dwa razy w tygodniu. Posty raczej krótkie, ale nie ma sensu określać ani limitów dolnych, ani górnych. Zobaczymy, jak to wyjdzie w praniu.
Chciałbym, aby gra była w miarę szybka. Przygoda jest stosunkowo krótka i stanowi swego rodzaju wstęp do większej całości, ale bez problemu może być jednostrzałówką. Jak wszystko się uda i będą chęci, to pomyślimy nad kontynuacją.

Zabawę chciałbym rozpocząć mniej więcej za dwa tygodnie, czyli gdzieś w okolicach 27-29 lipca.

Ode mnie to tyle tytułem wstępu. Zapraszam serdecznie do udziału w zabawie.
Na wszystkie pytania chętnie odpowiem.

 

PeeWee

Temat nie chwycił, więc zamykamy teatrzyk. Szkoda, ale co zrobić zrobić. Jakby ktoś coś to PW proszę.

 

PeeWee

Witam ponownie
Podziemnymi kanałami udało mi się zwerbować do gry dwie osoby.
Amduat i Santorine wyrazili chęć gry i mam już ich wstępne koncepty postaci.
Są troszkę zbliżone, ale doszlifujemy je wspólnie, aby nie pokrywały się archetypy.

Santorine - zagra Konradem Teichmannem, jest to zbuntowany chłopak z gitarą, archetyp rocker. Wyobraźcie sobie Ryśka Riedla podszytego młodym Słowackim, czy też Mickiewiczem. Taki hipis marzący o naprawdę wielkich rzeczach. To właśnie nasz Konrad.
Amduat - zagra dziewczyną z dobrego domu, która nie tylko jest czarną owcą, ale także ma swoje rodzinne tajemnice. Pankówa z krwi i kości, ubrana w wyćwiekowaną skórę i krzycząca o końcu świata i wszystkiego. W końcu - NO FUTURE!!! Co nie? Archetyp myślę, że to będzie Dziwak.

Przydałaby się jeszcze jedna, a idealnie dwie osoby i paczka byłby w komplecie.

Zgłaszajcie się! Świat was potrzebuje, bo sam się nie uratuje!

 

__________________
>>> Wstań i walcz z Koronasocjalizmem <<<
Nie wierzę w ani jedno hasło na ich barykadach
Illuminati! You're never take control! You can take my heartbeat, but you can't break my soul!

Amduat

Potwierdzam że będę. Jarocin czeka
Postać sie robi, a w międzyczasie



- Ta stara jest najlepsza!

 

__________________
Coca-Cola, sometimes WAR

Santorine

Jeszcze perka i bas i zakładamy band.

 

__________________
Evil never sleeps, it power naps!

PeeWee

To nie jest zły pomysł. Jakiś geek na syntezatorach, szkolny ulubieniec na wokalu i kapela new wave electric punk jak się patrzy

 

__________________
>>> Wstań i walcz z Koronasocjalizmem <<<
Nie wierzę w ani jedno hasło na ich barykadach
Illuminati! You're never take control! You can take my heartbeat, but you can't break my soul!

Amduat

Dziwak mi pasuje. Postaram się do rana skończyć jako tako kp

 

__________________
Coca-Cola, sometimes WAR

BG

 

Santorine

KP posłane.

 

__________________
Evil never sleeps, it power naps!

PeeWee

BG wal śmiało. Czekamy na kolejnych śmiałków. Nie zwlekaj.
Sesję chcę rozpocząć z początkiem tygodnia, ale spokojnie poczekam coby grupa była liczniejsza.

 

__________________
>>> Wstań i walcz z Koronasocjalizmem <<<
Nie wierzę w ani jedno hasło na ich barykadach
Illuminati! You're never take control! You can take my heartbeat, but you can't break my soul!